KIRIK KALEMLER
istemiyorum artık sizi hain yastıklar
yalnızlığıma sarılacağım bu gece
vurdumduymaz hayaller ve katil rüyalar
Boş veriyorum hepsini karmaşık bu bilmece
melankolik hatıralar canlanıyor zihnimde
yalnızlığın kalbine bir hançer saplanıyor
gitmiyor ayaklarım hem acıyor kalbim de
en mutlu anılarım kuytuya saklanıyor
yazmıyor kalemler sazların teli koptu
dudaklarda söylenmemiş sözler var
kırıldı kadehler kanlar yüreğe doldu
yalancı tebessümlere inat hüzünler var
masum gözler ağlamaktan kan çanağı
hıçkırıklar yarışıyor uykularda
gül gibi soldu sevgilinin yanağı
isyanla güven karışıyor kuşkularda
beyhude dolaşıp ağlıyor ferhatlar
yusuflar dipsiz kuyulara atıldı
bilseler ki delinemeyen dağlar var
iffet gömleği önden de yırtıldı
nefret, kin, intikam, karamsar duygular
yolunu şaşırmış umutlar aranıyor
mecnun ve leyla çıkmaz sokaktalar
sararmış menekşelere ağıtlar yakılıyor
siyaha büründü lale, kaçak sevinçler korkmuş
tuz buz oldu sabır taşı sular kirli akıyor
aleve sürtündü hale yangınlar konak kurmuş
nefretler çekiyor başı sevda hisli bakıyor
...düğüm...