Ne “ Elif” umutsuz kalsın ne de “ gül “ bozkırsız..
Gün gelir, söylemediklerimde “ söz “,
Gün gelir, dillendirmediklerime “ tercüman “ olursun…

Vakit geleceğime,
Elif tazeliğinde umutlar ekme zamanı…
Hadi gözlerini kapat…

Zamanın avuçlarından kurtar kendini…
Vur kendini yollara.. Sensizliğin içindeki “ hiçliğime”
Varlığının anlamı kat….
Geleceğimin bozkır topraklarında
“ Elif “ tazeliğinde bir “ umut ” tanesi ol…