Niyet Bir Cihetle Fıtri Ahvalin Ölümüdür

[_MerHeM_]

niyet bir cihetle fıtri ahvalin ölümüdür

İ'lem eyyühe'l-aziz! Hayrat ve hasenatın hayatı niyetledir. Fesadı da ucb, riya ve gösterişledir. Ve fıtri olarak vicdanda şuurla bizzat hissedilen vicdaniyatın esası, ikinci bir şuur ve niyetle inkıta bulur.
Nasıl ki amellerin hayatı niyetledir. Onun gibi, niyet bir cihetle fıtri ahvalin ölümüdür. Mesela, tevazua niyet onu ifsad eder; tekebbüre niyet onu izale eder; feraha niyet onu uçurur; gam ve kedere niyet onu tahfif eder. Ve hakeza, kıyas et.
İ'lem eyyühe'l-aziz! Kainat bir şeceredir. Anasır onun dallarıdır. Nebatat yapraklarıdır. Hayvanat onun çiçekleridir. İnsanlar onun semereleridir. Bu semerelerden en ziyadar, nurlu, ahsen, ekrem, eşref, eltaf Seyyidü'l-Enbiya ve'l-Mürselin, İmamü'l-Müttakin, Habibi Rabbü'l-Âlemin Hazret-i Muhammed'dir.

[abdussamedfani]

ahmet abi yine çok ehemmiyteli bir konuyu başlattığınız için Allah razı olsun.
detaylı izahları da ben şahsım adıma sizden bekliyorum.

[_MerHeM_]

Hayrat ve hasenatın hayatı niyetledir. Fesadı da ucb, riya ve gösterişledir mesnevi-i nuriye


üstadımız yine başka bir yerde adi bir muamelede ,yani normal herzamanki yapmış olduğumuz ve tekrar ettiğmiz bir hareketimiz yada sözümüz niyet ile o adi hareket o fıtri amel ibadet olur demekte.


Ve yine bunun gibi gösteriş niyetiyle yada o saik ile hareket eden birisi ibadetini tahrib eder .Yada bu yapmış olduğu saliha ameli sonradan yaptığıyla övünerek bahs etse yada o yaptığı salih fiile itimat edip güvense yine o salih ameli tağyir eder bozar.

Niyet
Günahı sevaba, sevabı günaha kalb eder

mesnevi-i nuriye

[_MerHeM_]

Mukaddemede zikredilen dört kelimeden, niyet hakkındadır.
Arkadaş! Bu niyet meselesi, benim kırk senelik ömrümün bir mahsulüdür.


Evet, niyet öyle bir hâsiyete mâliktir ki, âdetleri, hareketleri ibadete çeviren pek acip bir iksir ve bir mayedır.

Ve keza, niyet ölü ve meyyit olan hâletleri ihya eden ve canlı, hayatlı ibadetlere çeviren bir ruhtur.

Ve keza, niyette öyle bir hâsiyet vardır ki, seyyiatı hasenata ve hasenatı seyyiata tahvil eder.

Demek, niyet bir ruhtur. O ruhun ruhu da ihlâstır. Öyleyse, necat, halâs, ancak ihlâsladır.

İşte bu hâsiyete binaendir ki, az bir zamanda çok ameller husule gelir. Buna binaendir ki, az bir ömürde Cennet, bütün lezaiz ve mehâsiniyle kazanılır.

Ve niyetle insan daimî bir şâkir olur, şükür sevabını kazanır.

Ve keza, dünyadaki lezzet ve nimetlere iki cihetle bakılır:
Bir cihette, o nimetlerin bir Mün'im tarafından verildiği düşünülür. Ve nazar, o lezzetten in'am edene döner, Onu düşünür. Mün'imi düşünmek lezzeti, nimeti düşünmekten daha lezizdir.
İkinci cihet, nimeti görür görmez nazarını ona hasrederek, o nimeti ganimet telâkki ederek minnetsiz yer.

Halbuki, birinci cihette lezzet, zevalle zâil olsa bile ruhu bâkidir. Çünkü Mün'imi düşünür. Mün'im ise merhametlidir. "Daima bu nimetleri bana verir" diye ümitvâr olur.

İkinci cihette, nimetin zevali ölüm değildir ki, ruhu kalsın. Ruhu da söner, ancak dumanı kalır. Musibetlerin ise, zevâlinden sonra dumanları söner, nurları kalır. Lezzetlerin zevâlinden sonra kalan dumanları, günahlarıdır.

[enes71]

niyet bir cihetle fıtri ahvalin ölümüdür

İ'lem eyyühe'l-aziz! Hayrat ve hasenatın hayatı niyetledir. Fesadı da ucb, riya ve gösterişledir. Ve fıtri olarak vicdanda şuurla bizzat hissedilen vicdaniyatın esası, ikinci bir şuur ve niyetle inkıta bulur.
Nasıl ki amellerin hayatı niyetledir. Onun gibi, niyet bir cihetle fıtri ahvalin ölümüdür. Mesela, tevazua niyet onu ifsad eder; tekebbüre niyet onu izale eder; feraha niyet onu uçurur; gam ve kedere niyet onu tahfif eder. Ve hakeza, kıyas et.
İ'lem eyyühe'l-aziz! Kainat bir şeceredir. Anasır onun dallarıdır. Nebatat yapraklarıdır. Hayvanat onun çiçekleridir. İnsanlar onun semereleridir. Bu semerelerden en ziyadar, nurlu, ahsen, ekrem, eşref, eltaf Seyyidü'l-Enbiya ve'l-Mürselin, İmamü'l-Müttakin, Habibi Rabbü'l-Âlemin Hazret-i Muhammed'dir.

Ben kırmızı ile olan yerleri anlayamadım.

[Abdulbaki]

Evet, iktiran ayrıdır, illet ayrıdır. Bir nimet sana geliyor. Fakat bir insanın sana karşı ihsan niyeti o nimete mukarin olmuş. Fakat illet olmamış. İllet rahmet-i İlâhiyedir. Evet, o adam ihsan etmeyi niyet etmeseydi o nimet sana gelmezdi, nimetin ademine illet olurdu. Fakat, mezkûr kaideye binaen, o meyl-i ihsan, o nimete illet olamaz. Ancak yüzer şerâitin bir şartı olabilir.(On Yedinci Lem'a)

[osmanoğlu]

.Yada bu yapmış olduğu saliha ameli sonradan yaptığıyla övünerek bahs etse yada o yaptığı salih fiile itimat edip güvense yine o salih ameli tağyir eder bozar.

Tarik-i Nakşî hakkında denilen "Der tarik-i Nakşibendî lâzım âmed çâr terk / Terk-i dünya, terk-i ukbâ, terk-i hestî, terk-i terk"

gibi mi Ahmed kardeş?

[_MerHeM_]

Tarik-i Nakşî hakkında denilen "Der tarik-i Nakşibendî lâzım âmed çâr terk / Terk-i dünya, terk-i ukbâ, terk-i hestî, terk-i terk"

gibi mi Ahmed kardeş?

Elbette osamanoğlu abey.

Enes abinin anlayamadım dediği kısım hakkında düşüncelerinizi merak ediyorum.

Bu kısım yalnız kaldığım bir zamanda ,gurbette olduğum bir durumda, nazarım bu cümlelere çevrildi.

Bir kısım noktalarını anlayabiliyorum ,ama tam vakıf olamıyorum.

Sizlerin nazarınızda ,bu kısmın nasıl olduğunu öğrenmek için konuyu açmıştım.

[_MerHeM_]

Ve fıtri olarak vicdanda şuurla bizzat hissedilen vicdaniyatın esası, ikinci bir şuur ve niyetle inkıta bulur. mesnevi-i nuriye


Vicdana ait hislerin esası ruha ait fıtri hallerdir.Ruhun fıtrı yani müdehalesiz hali her an tecelliyata mazhar olabilecek bir durumdur.Bu bazen öyle bir hal olur ki bir çekirdeğin ,cüssesine nazaran dağlar büyüklüğünde batmanlar ağırlığında bir yükü çeker kaldırır.Bazende bir kılı çekemez.

Bazen ruhtaki o hal hiç neşv-i nema bulmadığı halde fıtri bir niyet bulundurduğu için ,neticeleride külli olur.

Fakat o külli neticeleri yapmaya kendisi bizzat yapmaya niyet etse ,Yada ben bunları yapabilirim deyip o yükü üzerine alsa neticesi akim kalır.O fıtrı hal kesilir.Değişir başka bir şekil alır.
Onun gibi, niyet bir cihetle fıtri ahvalin ölümüdür mesnevi-i nuriye