Ateşe düşeli…
Yangın zannettiğim yerdeyim…Tek başınayım gece başımda yalnızım…Yokluk bir tedbir ağlamaya…Ve ağlamak adamca…ağlanacakta bilinmiyorsa…yoksulluk yanı başımda yalnızlık fakir.. boylu boyunca…
Söz gelin gibi… Hani ata binmiş de Ya Nasip! Demiş…Bizim tuyurlar o cinsten…Biraz geceden biraz heceden…Anlam diz boyu anlamsızlık bazen…Dem vuracağım süsleyip fikrine koştuğum yerden…Beğen beni diye paraladım kendimi ve dizelerimi lime lime ettim..ve kaçtı elim den şiirler ve gece… Pes !… Dediler…
Bak bu dalı bahardan kopardım… Bu yunus huzmesi… Bende de bir şeyler var denesi… Bak bu satırlar sızımlıktır… İyice gör diye beni… Yetmediğim yerlerde yalnız başımlayım… Bulduğum her şeyi bir Kalabalığım arzusuyla taşıdım sana ki; bu hamallık sefillik…
Bak kızmış zamanlardan aralayıp sakin bir saliseyi bazen onda birini bir soluk gibi ensene yükledim ve dedim kulağına gönlünün, iyisin diye öyle sevdin… Beni”Sen iyisin “dediğimde… Ben iyim, iyimiyim ki diye de baktığımda gözlerini”ben iyimiyim okunuyor”sadece…
Aşkı bugün bir balçığa bulayıp kırlangıç ayağına takalım… Yüksek bir yerde yuvasını yapsın ve yaslansın şefkati duvarına bir an susalım ve ağlamayalım… Ellerini yoklamayalım hırsızların bizde bizden yana ne varsa çalsın aşk hırsızları… Yoğumuza sızlanmayalım… Belki var oluruz severken…
Yangın zannettiğim yerdeyim… Alazlar tütüyor ve kokuyor mevsimler değişmiş başkalaşmış rayihalarıyla… Güller yanmış ara ara… Bir al buluyorum ateş kokası… Birkaç yerini fiskeliyorum… Yalnızlık başımın belası… Ve varlık asrın vebası… Alıp çiçeğimi gidiyorum… Yoksulluk yanı başımda yalnızlık fakir… Yaşıyorum var olası… Yaşıyorsun… Ömrüne bereket…
Nefes alıyoruz henüz bitmemiş hayat… Bu gün bu kıyamdan bir tahiyyat bulalım… Mecaza bulanmış her şeyi ateş gülleri gibi temizleyip, fikrin ve pişmanlığın miracı ile Sahibi Sultana sunalım…
Bunlar bizim bahçeden diyerek ve boyun bükerek… Sonsuzluğa layık bir iç çekişle yanalım… Yangın zannettiğimden de yangın… Aynı yerdeyim… Hacaletli… Ve yalnız değilim artık sen yanımdasın… Eğer sende böyle ağlasan ebedi var olacaksın:
Ey nefsim! Kalbim gibi ağla ve bağır ve de ki:
“Fâniyim, fâni olanı istemem. Âcizim, âciz olanı istemem. Ruhumu Rahmân'a teslim eyledim; gayr istemem. İsterim, fakat bir yâr-ı bâki isterim. Zerreyim, fakat bir şems-i sermed isterim. Hiç ender hiçim, fakat bu mevcudatı umumen isterim.” Bediüzzaman…
m_safiturk