"Sonbahar ölümü bana hatırlatıyor bu yüzden hiç sevmiyorum bu mevsimi" dedi arkadaşım.Neden diye sordum kendi kendime biz insanlar neden kızarız mevsimlere?...
Sonbahar geldi tüm hüznüyle başalayan yağmurlar filizlenen tohumlar için şükür gülüşleri değil mi toprağa düşen her damla yağmur aylar sonra bize lutfedilen bir nimetin başlangıcı değil mi?Toprak altında lisanı haliyle insanlığa hizmet vazifesini yerine getirme sevincini yaşamak için bekleyen bir buğday taneciği için şükür değil mi neden kızarız biz mevsime
?..
Sonbahar geldi ağaçlar eğdi başlarını ağladılar yalnızlıktan insanlara verdiği hizmet görevi sona ermiş belkide hakka karşı olan vazifelerini yerine getirme şükrüyle ağladılar.
Sonbahar geldi döküldü yapraklar dallarında düşerek sevinç hışırtılarıyla mahşer günü hak altında kalmamak için dua ile düştüler "Allah'ım bir rüzgar essin altım da başka bir yaprak kalmasın mahşer günü onun hakkını nasıl öderim".Sonbahar geldi rüzgar esti hüzünlü sesiyle yaparakların duasına kabulunu yerine getirme sevinciyle yaprakların şükür hışırtılarıyla karışık.
Sonbahar gelir vuslatlar ve ayrılıklar yaşanır bu mevsimde hüznümü getirir bana hep hüznümün ve yalnılığımın başlangıcıdır sonbahar...Ölümü hatırlatır sonbahar başlangıçlar ve bitişlerin mevsimidir sonbahar...
"Git diyordu biri git sonbahar çabuk git hep bir şeyler eksik bu sonbahrda eksik bir parça vardı diyordu tamamlanmayan birşey" Her şey tamamdı herkes yeni görevlere başlamak üzere yeni başlangıçlar için göreve hazırdı......