Senin İstifa Ettirdiğini Biz de İstifa Ettirdik

[petünya]

Senin istifa ettirdiğini
> biz de istifa ettirdik
> Millî şairimiz Mehmet Akif Ersoy, Sultanahmet Camii'ne her gittiğinde
> orada iki gözü iki çeşme ağlayan yaşlı bir zata rastlamaktadır. Bu yaşlı
> zat, başından geçen çok ilginç bir olayı kendisine anlatınca, Mehmet Akif
> Ersoy bundan çok etkilenmiş, bu yaşlı zatla aralarında geçen konuşmayı
> bizlere şöyle nakletmiştir:
> Sabah namazlarını kılmak için Sultan Ahmet Camii'ne gidiyorum. Her sabah
> ne kadar erken gidersem gideyim, mihrabın bir kenarına oturmuş olan, saçı
> sakalı bembeyaz olmuş ihtiyar bir adamı, ümitsizce bedbin bir şekilde
> durmadan ağlarken görüyorum.
> O kadar ağlıyor ki, ağlamadığı tek bir dakikaya rastlayamadım. Bunun
> sebebini çok merak ediyordum. Nihayet bir gün o yaşlı zatın yanına
> sokuldum ve 'Muhterem' dedim,
> "Niye bu kadar ağlıyorsun? Allah'ın rahmetinden bir insan bu kadar ümitsiz
> olur mu?" Yaşlı gözlerle bana baktı ve:
> "Beni konuşturma! Neredeyse kalbim duracak," dedi. Ben anlatması için çok
> ısrar edince başından geçen olayı ağlaya ağlaya şöyle anlattı:
> "Efendim, ben Abdülhamid Han cennet mekânın devrinde orduda bir
> binbaşıydım. Emrim altında olan bir birliğim vardı. Bu askerî görevime
> annemin ve babamın vefatına kadar devam ettim. Fakat onlar vefat edince
> istifa etmek istedim. Çünkü bir hayli servetimiz vardı. Bu mal ve mülkün
> başında durmak, onların çarçur olmaması için gerektiği şekilde ilgilenmek
> gayesiyle, bir istifa dilekçesi yazıp Sadâret makamına gönderdim.
> Dilekçemde dedim ki: "Annem de babam da vefat etti. Falan yerde
> mağazalarımız, filan yerde gayrimenkullerimiz vardır. Netice itibarıyla
> bunlarla ilgilenecek, ticarî işlerin yürümesi için mağazaların başında
> duracak bir nezaretçiye ihtiyaç vardır. Bu vesileyle şayet kabul
> buyurulursa, görevimden istifa etmek istiyorum."
> Bu dilekçeyi yazdıktan bir müddet sonra, doğrudan doğruya hünkârdan bana
> bir yazı geldi. Heyecanla gelen mektubu açtım ve okudum. Orada istifamın
> kabul edilmediği yazılmıştı. Öyle anlaşılıyordu ki, istifa dilekçem bizzat
> padişaha gönderilmişti. Ben istifa dilekçemi yenileyip, bir daha verdim.
> Fakat bana yine aynı cevap geldi. Bunun üzerine bizzat sultanın huzuruna
> çıkıp, kendisiyle şifâhî olarak görüşüp istifamı vereyim diye düşündüm.
> Abdülhamid Han gerçekten çok celâdetli bir padişahtı. Ben yaveriyle görev
> icabı uzun zaman bir yerde kalmıştım. O, sultanın hâllerini bize
> anlatırken 'Abdülhamid faytonda giderken faytonun sağında ve solunda
> bulunanlar neredeyse nefes almaya bile korkarlardı' derdi. Efendim Allah
> ona rahmet eylesin, Abdülhamid Han evliyaullahtan bir zattı. İşte ben
> durumumu anlatmak için bizzat o celâdetli ve haşmetli padişahın huzuruna
> çıktım ve:
> "Hünkârım, sizden istifamın kabulünü rica edeceğim, durumum ise böyleyken
> böyle" diyerek istifa sebebimi anlattım. Bunun üzerine bir müddet derin
> derin düşündü. Yüzündeki ifadeden istifa etmemi istemediğini anlıyordum.
> Ben bunu sezince istifa konusunda biraz daha ısrarcı oldum. Abdülhamid Han
> cennet mekan, benim böyle ısrar ettiğimi görünce, bakışlarını bana
> çevirip, öfkeli bir tavırla ve sanki beni elinin tersiyle iter gibi
> hareket yaparak, "Haydi seni istifa ettirdik!" dedi. Tabiî ben istifamın
> kabul edilmesi sebebiyle çok sevindim. Ve hiç vakit kaybetmeden
> memleketime dönüp işlerimin başına geçtim. Derken bir gece müthiş bir rüya
> gördüm. "Âlemi mânada, bütün ordular bir araya toplanmış teftiş
> ediliyordu. Son savaşı vermek üzere, memleketin şarkında ve garbında
> savaşan tüm orduları bizzat Peygamber Efendimiz teftiş ediyordu.
> Efendimiz Aleyhissalâtü Vesselâm, Yıldız Sarayı'nın önünde duruyor, bütün
> Türk ordusu Efendimizin huzurundan geçerek büyük bir disiplin içerisinde
> teftiş veriyordu. O esnada orada Osmanlı padişahlarının ileri gelenleri de
> vardı. Sultan Abdülhamid Han cennet mekân ise, edebi hürmetle, kemerbestei
> ubûdiyetle Kâinatın Efendisi'nin hemen arkasında duruyordu. Bütün ordular
> huzurdan tek tek geçiyordu. Derken sıra, benim istifa etmeden önce komutam
> altında bulunan birliğe geldi. Fakat birliğin başında kumandanı olmadığı
> için askerler darma dağınıktı.
> Bu hâli gören Efendimiz Aleyhissalâtü Vesselâm, Abdülhamid'e dönüp:
> "Ey Abdülhamid! Bu ordunun kumandanı nerde?!" buyurdu. Bunun üzerine
> Sultan Abdülhamid, mahcup bir hâlde başını önüne eğmiş olarak, hürmeti
> edeple Efendimize:
> "Ya Resûlallah! Bu ordunun kumandanı istifa etti. Bu konuda çok ısrar
> ettiği için biz de onu istifa ettirdik.." dedi.
> Bunun üzerine Efendimiz Aleyhissalâtü Vesselâm "Senin istifa ettirdiğini,
> biz de istifa ettirdik." buyurdu.
>

[Selim Akif]

> "Ya Resûlallah! Bu ordunun kumandan? istifa etti. Bu konuda çok ?srar
> ettiği için biz de onu istifa ettirdik.." dedi.
> Bunun üzerine Efendimiz Aleyhissalâtü Vesselâm "Senin istifa ettirdiğini,
> biz de istifa ettirdik." buyurdu.
>

ADAM ?Ç?N ÇOK AMA ÇOK AĞIR OLMUŞ.....kolay değil Peygamberimizin o sözünden sonra gülebilmek...

[hayırlısı]

Allah muhafaza buyursun . AM?N

[Ehl-i telvin]

Kat'iyyen bileceksiniz ki İslam adına atılan her adımın arkasında FAHRI KAİNAT vardır....EFENDİMİZİ arkanızda zahir yardımcı ve murakıb görmek istiyorsanız herkes hayatı içtimaiyyede üzerine düşen irşad ve tebliğ vazifesini hakkıyla eda edecek...

[Eyüpşan]

Ben bunu Fethullah Gülen'in "Mesuliyet Duygusu" sohbetinde dinlemiştim. 1 saatlik sohbette yast?k göl olmuştu.

Allah ömürler versin.

[asklekesi]

ahh keşke bizde bu makamlara gelebilsek...

[beyan_01]

Çok ÜzÜcÜ B?r Durum Ama G?decek BaŞkada Kapisi Yok K?...