ALLAH razı olsun kardeşim...ÇeM!ÇOğLU Nickli Üyeden AlıntıGittiğin o günü an gibi hayırlıyorum
Ansızın kapım çaldı bir gece
Gelen sendin,
Yıllar önce gittiğin gibi yine süpriz olmuştu gelişin
Hatırlasana o günü
Bir hoşçakal bile demedin
Uzun çarşıdan aldığımız tahta bavulun içine o geride kalan gönlümü koyup gittin
Biraz bakıştık
Sonra içeri gel dedim
Ne kadar da içimden geliyordu ona satıp gittiği arkadaşlığımızı hatırlatmak
Karmaşık kelimelerle ima edip yüzüne vurmak
Sekiz sene sonra anladım dedi
İkimizin ortaya koyduğu yüreği
Biz ikimizdik
Yalnız ikimiz
Birlikte hayaller kurardık
Bordo bir BMW'miz
Kehribar bir tesbihibiz
Ucuz birer ayakkabı
Ve hiç bitmeyecek bir dostluğumuz olacaktı
Bulvarda sinemalara gidecektik
Irmak kenarında fotoğraf çektirecektik
Hani Yaşar amcanın kahvesinde iki şekerli birer çay içecektik
Soğuğa karşı üşümeyecektik
Hani biz hiç bitmeyecektik
Hani en sonunda otuz üç yaşında olacaktık
Ben sen gidince her gün sabah ezanında uyanıyorum
Yüzümü yıkıyorum
Aynaya bakıyorum
Her gün yüzümde ihanetin acısını görüyorum
Şimdi sekiz yıl sonra gördüm seni
Uzun uzun baktım
Rüzgarda bi' o yana bi' bu yana savrulan saçların vardı ya
Yavaş yavaş inmiş aşağıya
Bırakıp gittiğin gün herkeze anlattım ayrılığın kokusunu
Herkez biliyordu artık satılmışlığın acısını
Bana bıraktığın o bakır tas vardıya
Çatladı
Hani o çalışmayan yetmiş dokuz model Anadolmuz vardıya
Sattım parasıylaşiir kitapları aldım
Han maçta kaga ettiğimiz Hasan ve Basri vardıya
Onlarla barıştım
Hani siyonizmi boykot ettiğimiz meydanlar vardıya
Yağmurlu günlerde direklerini tekmeledim vurasıya
Hani dedemden kalma bir saatim vardıya ara sıra duran
Onu tamir ettirdim güzel çerçevelettirdim
Hani bizim mahalledeki fırının verdiği takvim vardıya
Hergün bir yaprağını kopardım deli ayrılığın
Hani o ilk öğrendiğimiz dua vardıya
Gece yarısı yatmadan önce okudum sonra da ağladım
Ağladım işte utanmadım
Hani o geride bıraktığın yitik kalbim vardıya
Bin parçaya ayrıldı etrafa savrula savrula
Bin parçaya ayrıldı daha bi' araya gelmez
Kaybetmek için erken dönmek için çok geç
Kaybetmek için erken dönmek için çok geç
EMRE CAN ÇİMİÇ ( Karahazer Çiçeği...)