GÜL'E CAN
Yüreğimin kuytusunda bir ince melal
Gülzarıma kan düştü,bizarım güle can
Ufkumda alev alev,ifritten bir hayal
Yuttu çığlıklarımı,gönlüm döndü küle can.
Evvelden rüyam idi Anka ve Semensima
Yıkıldı hayal tahtım,viran düştü göze can.
Sayhasını işitim heyulamda daima,
Heyhat ki gidemedim,pinhan kaldı öze can.
Ana gibi sarıldım tenhasına gecenin
Hafakanlar içinde elem düştü cana can.
Firakın kıskacında biriken her hecenin
Gözlerine dokundu ol kamet-i bala can.
Şimşeklere karıştı gözlerimin feri
Kara bir duman oldu gönlümdeki şule can.
Afakım sanki tecrit denizinin neferi
Şimdi nasıl yanma,gel de bu hale can.
Sarıldım ümidin gümüşten asasına
Götürür belki beni,yeşeren bir çöle can.
Pervaz etti üveykler merhamet yuvasına
N'olur şahbalları düşmesin bir göle can.
Vazgeçtim inkisardan,varsın yansın otağım.
Çıksın ruhum tenevinden,ağlasın bülbüle can.
Anmasınlar adını,tenha kalsın yatağım
Yine de değmesin varlığım bir GÜL'e can...
Abdullah Cemil Almusî