Konu: ŞİİR...

Allahuekber diyen adam
etrafına bakıp Allahuekber dedi
ve bu aşamada
aslında bütün aşamalarda
ekleyecek bir şeyi yoktu

hakan albayrak

Peygamberin düşmüş sancaktarı

bütün kaleler düştü

bütün bayraklar indi

bütün cephelerinde yenildi kainatın

fakat insanlar

usulca yaklaşıp son nefesinden

kalan ize bakın:

A L L A H

ve elbette yenilmedik...



Kerbela Sevgilim

hadi git bakalım

o eski şarkıda ki kız gibi

firavunların kollarına at kendini

ibrahim'in yarasını deş

hadi git bakalım

sancağın düştüğü yere git

şarap iç

gül ve oyna




Hakan Albayrak

ben denize hâlâ inaniyorum

fondaki şarkı bitti yavrum
pilotun apandisiti patladı
uçak düşüyor
ve birlikte ölmek kulağa hoş gelse de
ben atlamayı tercih ediyorum
olur ya denize düşerim
bir gemi geçer

hakan albayrak

benim geldigim yerden yuk treni gecmeseydi
bayim borsada oynayabilirdim
okulu birakmayabilirdim bayim
o kadini birakmayabilirdim
dogdugumda serseri yazmiyordu alnimda
ben de kalabilirdim
devleti sevebilirdim bayim
geldigim yerden yük trenleri geçmeseydi.
hakan albayrak

Büyük Sürgün, 1864.
Benim doğum tarihim, 1968.
Çerkesya toprağı, 104 yılı ve denizleri aşıp, Almanya’da, St. Vincence Hastanesi’ndeki beşiğimde beni buldu ve içime işledi.
Onu gördüğüm anda bunu hissettim.
Onu hep içimde taşıdığımı, onunla büyüdüğümü hissettim.
Daha önce hiç görmediğim, hiç dokunmadığım, üzerine hiç basmadığım halde bu toprağın benim toprağım olduğunu iliklerime kadar, şahdamarıma kadar hissettim.
Bu topraktan hiç kopmadığımı, Çerkesya’dan hiç ayrılmadığımı hissettim.
Yüzyıllardır bu toprağın üzerinde at koşturuyordum sanki.
Bu topraktan başka toprak görmemiştim sanki.
Hep buradaydım, başka hiçbir yerde olmamıştım sanki.
Öyle bir his.
Çok güçlü.
Çok derin.
Hayatımda ilk defa toprağı öpmek geldi içimden.
Toprağı öptüm, yere uzandım, gökyüzüne baktım, kartal oldum, uçtum.
Tarifi imkânsız bir saadet.
Sonra acılarla yüzleşme.
Nerede bir yol, bir patika gördüysem dalıp gittim.
Savaşı kaybetmiştik.
Vatanımızı kaybetmiştik.
Yüzbinlerce Çerkes, sürgün yollarındaydık.
Kesik Çerkes başları sergileniyordu yol boyunca.
Bize gözdağı veriliyordu vatanımıza asla dönmeyelim diye.
Küçük bir çocuktum.
Kardeşim daha küçüktü, onun elinden tutmuştum.
Çar’ın askerleri bizi Karadeniz sahillerine indiriyordu.
Oradan, gemilere doldurulup Trabzon’a, Samsun’a, Varna’ya, Köstence’ye gönderilecektik.
Sahillerde gemi beklerken birçoğumuz açlıktan, hastalıktan, soğuktan ölecekti.
Birçoğumuz Karadeniz’in karanlık sularına gömülecekti.
Birçoğumuz da Karadeniz’in öbür yakasında kırılacaktı.
Yenik, boynu bükük, gidiyorduk.
Yanı başımda bir prenses, son bir özgürlük çığlığı atıp şehit düşmek üzere geride kalan yavuklusuna ağlıyordu.
İleride bir yerde dumanlar yükseliyordu.
Benim köyüm yakılıyordu.
Benim izlerim siliniyordu.
Erken bir zafer sevimci yaşıyordu Çar’ın askerleri.
Bilmiyorlardı ki, bir gün geri döneceğim.

"Her şey bir rüzgara bakıyor ağabey
Bakma esrar çekip mayıştıklarına
Bir gün var ya bu Mağripli çocuklar
Bir gün yakacaklar Paris'i"

Peki dedi o halde soyle soyleyeyim
Kan bir dus ugruna akacak
Kalbimin huzuru icin

Ve asfaltin orta yerinde kanlar icinde yatarken
Uzerindeki son el bombasinin pimini agziyla cekip
Hey dunya dedi hey bu dunya
İste cevabim

paylaşım için tsklr....

Bu davada yenik düştüm
senin zulmüne yetmedi gücüm
son çare bile fayda vermedi
sonunda hepten kaybettim seni!

Düşünüyorum da o kadar direndimdi, sinirsiz
bu yenilgiyi kaldırmam imkansız
gözlerine o derece alışmışken
nasıl ayırırsın söyle vicdansız!

Beyaz bayrak elimde pes ediyorum
savaş boyunca ağladım, yine ağlıyorum
zaten hep sen kazanmıştın, yine kazandın
vura vura arkamdan en sonunda başardın!

İstediğin oldu, seni takmıyorum
dibimdendi geçsen hiç bakmıyorum
o büyük aska kıydın ya artik gözümde yoksun
ikimizi de mahvettin, simdi mutlu musun?

Veda etmek zor geliyor ama mecbur bıraktın
sensiz canıma kıyarım sıradan bir aşk mı sandın
ellerini tutmadan, gözlerine bakmadan
söyle nasıl yaşarım...

Veda etmek zor geliyor ama mecbur bıraktın
sensiz canıma kıyarım sıradan bir aşk mı sandın
ellerini tutmadan, gözlerine bakmadan
söyle nasıl yaşarım... __________________