ELİF'TE YOLCULUK
Elif’le başlamıştı ilk emir Ol Habîb’e
Sonu da başı gibi Elif idi İkra’nın
Habîb’in okuduğu evvelâ Elif oldu
Göğsüne Elif yazdı, sıktığında Cebrâil
Ve karanlık mağara, binlerce Elif doldu
Dedi ki, Resûlüsün sen ALLAH’ın, bunu bil…
Ah idi belki o an mağaradan yükselen
Kaç bin yıllık hasretin vuslata dönmesinden
Duyduğu saadeti göklere duyurmuştu
Habîb’e kanat geren o karanlık mağara…
Cebrâil’in nidâsı yükseldi Elif Elif,
Alemlere Rahmet’in nurla dolu kalbinde…
Zülfesinden dökülen iksiri içtiğim an,
Anladım sevdasını kıyamdaki Elif’in.
Kaç bin melek Elif’çe kıyamdadır göklerde
Kaç bin Elif koruyor, gökleri devrilmekten
Bir Elif etrafında dönüyor cümle âlem
Ve Elif’ler yazıyor, yaralı nice kalem
Dağların hayalinde Elif’çe durmak vardır
Kuşların aradığı Elif’in zülfesidir..
Yunus Emre Önal
SELAM VE DUA İLE...
Elif ne demek biliyor musun ?
Elif ilk, elif tek, başı yok, sonu yok…
Elif umut dünyası, gönül kavgası, sevda dermanı….
Elif hecesiz, harflerin en güzeli…
İsimlerin sultanı……
Sonsuzluğa açılan kapı….
Sonzuzluğun bitiminden, başlangıcından bir çizgi….
Uzattıkça artan sevgi, gönül bağı, bitiminde ise baştan başlayış
Bir o kadar da uzatılmayacak, kararlı tek…. Elif
Elif, gülün dalı bülbülün duası, dermanı…
Bülbülün sevdası gül imiş; dermanı ise gülün dalı, gülün dalı ise Elif imiş…
Bülbül kırık kanadı, gagasında sevdası,
yani gülü, diyar, diyar gezermiş
Kırıkmış kanadı , çünkü aşık güle
Aşkı ise destan dillere
Dermanı ise, saklıymış tek hecede, yani Elif’te
Bülbüle sormuşlar bir vakit
Nedir sırrındaki hikaye
Bülbül demiş sevdam güldür
Sevdamın dermanı ise Elif
Elif ise gülümün dalıdır
Sevdasız ben, dermansız ise sevdam olmaz
Ben gülsüz gül ise dalsız kalır mı
Dalın adı Elif, Elif sırda sinem, sır bende derman
Dermanın adı ondan Elif demiş
Sevdaya derman, dermana ise ben gerek
gereğini bilen ise gene Elif…
Yunus Emre Önal
SELAM VE DUA İLE...
Elif’le Başladım Gönlüme…
“Elif dedim adını yüreğime ektim...
Elif dedim seni ben bildim.”
Gülmeyi unutmuşken gülerek başladım,
Sonunda hüzün olsa da… “ Elif dedim ” ...
Gönlümün dili olsa da sana olan sürgünümün çilesini anlatsa.
Lal olmuş kelimeler, sözler, heceler, dizeler ve,
Sonunu getirdiğini sandığımız “ sonsuz noktalar ” .
Her şey “Elifle” başlar ve nokta ile biter mi sandın.
Bir nokta ki sonsuzluğudur hüznün,
Aşkın ve sana olan sürgünümün sonsuz süreği.
Bir nokta ki; başlar heceye “Elif” diye;
Bir nokta ki gönül tabutuna uzanmış kırık bir dal gibi biter,
Ebedi özleyişin dergahında.
Adını yüreğime ektim...
Ve filizlendin gülmeyi unutmuşken yüreğimde.
Ey gönlümün tek varlığı;
Bir kalem, bir dal, bir hece ve bir “ Elif ” ki saplandın yüreğime...
Dolaşır durursun bedenimin her zerresinde;
Tenimde sen, sesimde sen, baktığım her yerde, yazdığım her noktada sen varsın...
Çünkü her şey senle başlar “Elif ” diye...
Asil kanım mıdır yoksa yüreğimin sürgünü müdür dolaşan damarlarımda...
Bir “ Elif ” ki gezinir, sana yakılan yerde atar durur.
Acı bir hüzün, içli bir yas nefesimle lav olur, yanar kül olur…
“ Elif ” dedim seni benden alıkoyan her şeye.
Onlar dediler ki;
“Elif” kırıldı, bir yanı sende, diğer yanı onda kaldı.
“Elif” bir dal gibi eğildi;
Gülmeyi unutmuşken güldürmeyi beceremeyen gönlüne yenik düştü.
Kaderine boyun eğdi, eğildi ve kırıldı.
Bir yanı onda, diğer yanı sende kaldı…
Alıntı...
SELAM VE DUA İLE...
Elif olmak zordur...
Çünkü elif olmak;
Yuvarlak bir dünyada dik durmanın,
Dik ve önde,
Belki acıyla
Ama, vazgeçmeden durmanın,
Dünya ne kadar dönerse dönsün
Olduğu yerde kalmanın adıdır elif olmak...
Kaç silah varsa elife çevrilir!
Elif hep olduğu yerdedir...
Silahlar patladığında ilk vurulan eliftir!
Zordur elif olmak...
Elif olmak hep vurulmaktır!
Elif olmak yalnızca elif olmaktır...
Ne B, ne T, ne S
Elif...
Yalnızca elif...
Elif demeden hiçbir şey denilemez.
Ben elif dedim
Artık her şeyi söyleyebilirim...
Yunus Emre Önal
SELAM VE DUA İLE...
'Dort kitabin manasi saklidir bir elifte
sen elifi bilmezsin bu nice okumaktir'
‘’YUNUS EMRE’’
Zülfesinden dökülen iksiri içtiğim an,
Anladım sevdasını kıyamdaki Elif’in.
Kaç bin melek Elif’çe kıyamdadır göklerde
Kaç bin Elif koruyor, gökleri devrilmekten
Bir Elif etrafında dönüyor cümle âlem
Ve Elif’ler yazıyor, yaralı nice kalem
Dağların hayalinde Elif’çe durmak vardır
Kuşların aradığı Elif’in zülfesidir
Serviler Elif’çe bir teslimiyet içinde
Eğilir rûzigârın mest eden huzurunda
Balıklar deryalarda kayıp Elif’ler arar
Dalgaların arzusu Elif’çe yükselmektir
Mücerred Elif idi Mecnûn’un aradığı
Elif’i sinesine batırıp yandı Leylâ
Fuzûlî’nin gözünden akan yaş Elif oldu
Elif Elif yükseldi gönüllerden vâveylâ
Saf saf oldu şiirler huzurunda Elif’in
Bâkî’nin musallâda son gördüğü Elif’di
Sen ki Elif yazansın, boyunca güzel olan,
Zülfesi zülfün gibi, sevdalar tutuşturan…
Bir kere “âh” yazanda, yıldızları yandıran,
Cennette her hûrinin gıbta ile andığı
Ve Elif’i yaratan Rabbimin nimetisin
Seni kanlı sineme Elif diye çekeyim…
Kaç Elif mikdârınca haykırayım sevdiğim
Gönlümde ummanlarca büyüyen bu sevdamı…
Bir “He” gibi kıvrılıp, seyretsem endamını…
Beraber bir “âh” olup yükselsek ötelere,
Bilmem ki, bu sevdayı anlatmış olur muyuz,
Kıyamette huzura çıktığımız vakitte…
Neye yaklaşsam sonu uzaklık ve kırgınlık,
Anladım ki yok ALLAH'tan başkasıyla yakınlık!
...Ya O'nunlasın, Ya oyundasın...
Alıntı...
SELAM VE DUA İLE...
Elif Gibi Yalnızım!Ne Esram Var Ne Ötrem.
Ne beni durduran bir cezmim
Ne bana ben katan bir Şeddem
Ne elimi tutan bir harf
Ne anlam katan bir harekem...
Kala kaldım sayfalar ortasında,işte böyle...
Bi okuyan bekledim bir hıfz eden belki.
Gölgesini istedim bir Dostun MED GİBİ...
Çok güzel..
Ben artık Rabbime döndüm sakın bana gülme Leyla.
Gerçek aşkı Onda buldum, sakın bana kızma Leyla.
Okuyan da çok. Hıfz edende “ Elif “.
Hak ile iştigal etmezsen
batıl seni istila eder...
İ. Şafii.
Şu an 1 kullanıcı var. (0 üye ve 1 konuk)