Ezvak gazellere karıştı
İdraki zor zamanın
Rüzgâr sert
Yüzüme sardı alevler
Biter devri yalnızlığın elbet
Saltanatı yıkılır hicranın
Huzura yatkın yakınlıklar avdet eder
Kavuşur narin nazenin kökler
Su yürür sürgüne
Nevri döner firakın
Elbet har nar bir olur bu dem…
Az bi azdır aslında kolu kanadı düşmüşlüğün
Yığılmanın adı var mı başka
Müptelalık varlığa
Gözü kör düşkünlüğün…
Şu veda’nın elvedasına hasret…
Gönül güngörmüş
Gönül kalender…
Meşki baki
Zülfü zarif güllere
Meftun-u mecbur gönül…
Döner durur yâd-ı yâr’e
Mahbubuna aşikâr…
Sustum zahir………..
m_safiturk