Mahşer

Eğer insan,eğer hayvan,
Ola ihya kamu zican.
Ola bir gün ulu meydan,
Kurula anda bir divan

Mezarında dura kala,
' Varın mehşere' emr ola,
Gidip meydana derc ola,
Kimi rakib, kimi yayan.

Mizan önüne süreler,
Varıben anda duralar,
Ne kılmış anda soralar;
Eğer taat, eğer isyan.

Nice haller gele başa,
Ve gafiller o dem şaşa,
Ura anda başın taşa,
Ola ettiğine pişman.

Olur anda bir ulu gün,
Kime gamdır, kime düğün;
Olur anda temaşa çün,
Nice haşr olunur insan.

Kimiler saye-i arşta,
Kimiler yana güneşte;
Ola her biri bir işte,
Kimi âbad, kimi viran.

Kimi saki, kimi âşık,
Kimi kâzib, kimi sadık,
Kimin Hakka işi lâyık,
Kimisinin işi tuğyan.

Kimi cahil, kimi âlim,
Kimi kötrüm, kimi salim,
Kimi mazlum, kimi zalim,
Kimi yahşi, kimi yaman.

Kimi deli, kimi uslu,
Kimi güler, kimi yaslı,
Kimisinin içi paslı,
Kiminin dopdolu irfan.

Kimi ağlar, kimi güler,
Kimi gözyaşını siler,
Kimi hasta, kimi inler,
Kimi gamgin, kimi handan.

Kimiler tok, kimiler aç,
Kimi gani, kimi muhtaç,
Kimi hulle giyinmiş taç,
Kimi melbus, kimi uryan.

Kimi yollu, kimi yolsuz,
Kimi doğru, kimi hırsız,
Kim gözlü, kimi gözsüz,
Kimi çirkin, kimi huban.

Kimi şiyb ü, kimi reste,
Kimi zincir ile beste,
Kimi sıhhat, kimi hasta,
Arar derdine bir derman.

Kimi es'ad, kimi şaki,
Kimi ümmi, kimi fakı,
Kimi şarib, kimi saki,
Kimi cayi', kimi atşan.

Kimi hasmın arar bulur,
Kimiler hasmıyle durur,
Kimi dâvasını görür,
Kimi mahsur,olur divan.

Kiminin defteri elde,
Kiminin okunur dilde,
Kiminin yakası elde,
Mizan önünde sergerdan.

Kimi durur, kimi yürür,
Kimiler ettiğin bulur,
Kiminin hayrı tartılır;
Kimi yeyni, kimi giran.

Kimin defteri yırtılır,
Kimin hesabı kurtulur,
Sırat'ı bekleyi durur,
Ola nevbet, kıla devran.

Sırat'ı kimiler geçer,
Kimisi kuş gibi uçar,
Kiminin ayağı sürçer,
Düşer nâra, olur biryan.

Kimiler Cennet'e aşar,
Kimisi nimete düşer,
Kimi valih olup şaşar,
Bakıp meyyal olur hayran.

Nic' ola, Ahmedi! halin?
Ola elde giribanın,
Amel yok kolda kalkanın,
Meğer imdad ede iman.

Huda'nın rahmeti çoktur,
Kamuya affı artuktur,
Dedi Lâtaknetu, haktır,
Ümidim rahmet-i Rahman...

Ahmed Mürşidi