Konu: Yalnızlığa Dair...

Bir akşam ışıkların dağlara güldüğünü
Bir akşam bulutların seyre döküldüğünü

Görürsün hasretiyle sabah ezgilerinin
Bir akşam gözlerin ufka dalar pek derin

Kuşlar öter, uçuşur yeşil dallara konar
Umutlar yaprak yaprak alevlenir de yanar

Son mutluluk sesleri dökülür dudaklardan
İnsanlar gölge gibi çekilir sokaklardan

Rüzgar okşamaktayken anne gibi tenini
Gecenin kolları sessizce yakalar seni

Anlarsın gözlerinin dolup boşaldığını
Anlarsın yalnızlığı ve yalnız kaldığını...

yalnızlık alıp karşına kendini,
öteki kendinlerle konuşmaktır.
bakışmaktır, öteki kendinlerle;
dövüşmektir.
kimi zaman da öldürmektir
içlerinden sana en çok benzeyeni,
benzemiyor diye.

yalnızlık, öldürmektir.

uzanıp kendi yanaklarımdan öpüyorum

Yalnız yaşa,yalnız öl...daha az acı verir bu....

''etrafımda kimse olmadığı için değil etrafımdaki kimseye yalnız olduğumu söyleyemediğim için yalnızım.''

elimle
kendi elimi tutuyorum
yan yana gidermiş gibi kendimle
zarifoglu

Muntesip Nickli Üyeden Alıntı

elimle
kendi elimi tutuyorum
yan yana gidermiş gibi kendimle
zarifoglu

işte en zarif ve hissi yalnızlık tarifi buydu...
tskler...