Konu: Hayâl Köşkü

Hayâl Köşkü

Bir sendin giderken
Gözlerimi de peşin s?ra sürükleyen...
Bir de babam...
Ayr?l?ğ?n gölgesi düşünce;
Görününce...
Ç?k?yor sand?m yüreğimden,
Ruhumun...
...
Babam, kocaman virgüldü;
Her cümlemin sonuna düşen...
Sen, her cümlenin baş?
Ve sonu...
Virgül öncesine düşen sevgili;
Sonlara yak?şt?ramad?ğ? güzel!
Virgül'ün...
Oysa y?k?l?ş?ndan belliydi babam?n;
Ve senin bir son bahar havas?nda
Ağlay?ş?n...
Gölgen düşünce ocağ?na gül'ün,
Sarar?p solmuştu yüzü
O güzelin...
Hem belliydi duruşundaki asaletinden,
Daha uzun yaşayamadan
Öleceğin...
Iş?ld?yordu çünkü gözlerinde
Vuslat güneşi...
Ve omuzundan inmişti sanki
O ağ?r yükü ölümün...
...
Ve ben yaln?z kald?m yine;
Kucağ?nda hayâl köşkünün...
O

aş?k-? bîçare

Babam, kocaman virgüldü;Her cümlemin sonuna düşen...Sen, her cümlenin başıVe sonu...Virgül öncesine düşen sevgili;Sonlara yakıştıramadığı güzel!Virgül'ün...Oysa yıkılışından belliydi babamın;Ve senin bir son bahar havasındaAğlayışın...Gölgen düşünce ocağına gül'ün,Sararıp solmuştu yüzüO güzelin...Hem belliydi duruşundaki asaletinden,Daha uzun yaşayamadanÖleceğin...Işıldıyordu çünkü gözlerindeVuslat güneşi...Ve omuzundan inmişti sankiO ağır yükü ölümün...