“Yorgunum. Yorgunsun.


Şimdi sen çok yorgunsun. Her gün daha az şaşıracak daha az sarsılacak kadar. Bütün eski defterleri kapatacak ama yeni bir sayfa da açmayacak kadar. Bir ömür boyu can taşır gibi saklanmış sayfaları bulup çıkaramayacak emanet cümlelere sığınacak kadar. Anlatmaktan değil susmaktan. Yaşamaktan değil yaşamamaktan. O kadar yorgunsun.”

-Nazan Bekiroğlu-
(Mimoza Sürgünü kitabından)