Keþke uyanýk olsalar
Þems-i Tebrîzî hazretleri ile Mevlânâ hazretleri, mehtaplý bir gecede medresenin damýnda oturmuþ sohbet ediyorlardý. Bir ara hz Þems, etrâfýna bir göz gezdirerek;
- Hiçbir pencereden ýþýk görünmüyor, herkes ölü gibi yatýyor. Keþke uyanýk olsalar da, âhiret için birazcýk çalýþýp, kýyâmet gününde güç durumda kalmasalar. Yoksa bu hâlleriyle ölüden farklarý yok, dedi.
Bunun üzerine Mevlânâ hazretleri hemen ellerini kaldýrýp;
- Yâ Rabbî! Þems-i Tebrîzî hazretlerinin hürmetine bu uykuda ölü gibi yatan kullarýný uyandýr!diye duâ etti.
Duânýn akabinde, gökyüzünde bir anda bulutlar toplanmaya, þimþekler çakmaya ve gök gürlemeye baþladý. Bu þiddetli gürültülerden uyuyan herkes uyandý. Yakýn evlerden "Allah!Allah!" sesleri gelmeye baþladý.
Bir müddet bu sesleri dinlediler ve Þems;
- Ýnsanlarýn, Rabbimizin hýfz-u emânýnda (korumasýnda) olabilmeleri için, âlim, kâmil bir rehbere ihtiyaçlarý vardýr. Ancak böyle bir rehbere kavuþanlar, yer ve gök âfetlerinden, maddî ve mânevî bütün zararlardan korunabilirler. Görüldü ki, þu insanlarýn uykudan uyanýp "Allah! Allah!" demeleri, gök gürlemesinden dolayýdýr. Onun gibi, bu insanlarýn hakîkî uykudan uyanmalarý, Cenâb-ý Hakk'ýn sevdiði bir âlimi veya velîsi sebebiyle olmaktadýr." buyurdu.
alýntýdýr