Konu: Hizmet edenler daha çok sevab kazandi

Enes bin Mâlik (r.a.) rivayet etti:

Peygamber Efendimiz (s.a.v.) ile beraber bir sefere çıkmıştık. İçimizden bazıları oruçlu, bazıları da değildi. Havanın çok sıcak olduğu bir günde bir yerde konakladık. Güneşin sıcağından korunmak için birçoğumuz elbisesini gölgelik yapıyor, bazılarımız da eliyle korunmaya çalışıyordu. Oruç tutanlar açlıktan ve yorgunluktan takatsiz düştüler. Tutmayanlar kalkıp çadırları kurdular, hayvanları sulayıp yemlediler. Resûlullâh (s.a.v.):

"Bugün oruç tutmayanlar daha çok sevap kazandı." buyurdular.

İnsanlara hizmet etmek,mükafatını sadece ALLAH tan isteyip kuldan birşey beklememek nekadar güzel oluyor insana ayrı bir sevinç veriyor.Ama ile başlamamak için kac defadır yazdıklarımı siliyorum ama bide ufacık bir hamle ile yapılabilecek hizmetlerden bile kaçan insanlar varya hani şu öğrenci evlerinde çay doldurmamak için çaydanlığın yanına oturmaktan kaçınan''telefon şarjdaydı bir bakıp geliyorum diye kalkıp yerini değiştiren üşengeç arkadaslar oluyor ya hani,bazen bir bardak çay doldurmanın bile gönülden, sevgiyle samimiyetle,muhabbetle yapılması halinde nekadar değerli bir hizmet olabileceğini bir bilseler.İnsanoğlu kaybettim zannederken kazanıyor aslında farkında değiliz.

...külfet ve hizmet makaminda nefsini unutmak,fakat ahz-i ücret ve istifade-i huzuzat makaminda nefsini düsünmek,siddetle iltizam etmek,nefs-i emmarenin muktezasidir..

Mesrure Nickli Üyeden Alıntı

Enes bin Mâlik (r.a.) rivayet etti:

Peygamber Efendimiz (s.a.v.) ile beraber bir sefere çıkmıştık. İçimizden bazıları oruçlu, bazıları da değildi. Havanın çok sıcak olduğu bir günde bir yerde konakladık. Güneşin sıcağından korunmak için birçoğumuz elbisesini gölgelik yapıyor, bazılarımız da eliyle korunmaya çalışıyordu. Oruç tutanlar açlıktan ve yorgunluktan takatsiz düştüler. Tutmayanlar kalkıp çadırları kurdular, hayvanları sulayıp yemlediler. Resûlullâh (s.a.v.):

"Bugün oruç tutmayanlar daha çok sevap kazandı." buyurdular.

Oruç tutanlara hizmet ettikleri için oruçluların oruç sevablarına bitemamiha hissedar olmaları kavi bir muhtemel.
Bu vecihle onlarla sevap cihetinde eşdeğer.

Konaklama görevini amamen üstlendikleri için se fazlaları...
Ğayb aşina gözle ile meydana bakan Nebi , teraziyi görmüş, gördüğünü ilim penceresinde gördürmüş....

Emeğinize sağlık....

Mesrure Nickli Üyeden Alıntı

Enes bin Mâlik (r.a.) rivayet etti:

Peygamber Efendimiz (s.a.v.) ile beraber bir sefere çıkmıştık. İçimizden bazıları oruçlu, bazıları da değildi. Havanın çok sıcak olduğu bir günde bir yerde konakladık. Güneşin sıcağından korunmak için birçoğumuz elbisesini gölgelik yapıyor, bazılarımız da eliyle korunmaya çalışıyordu. Oruç tutanlar açlıktan ve yorgunluktan takatsiz düştüler. Tutmayanlar kalkıp çadırları kurdular, hayvanları sulayıp yemlediler. Resûlullâh (s.a.v.):

"Bugün oruç tutmayanlar daha çok sevap kazandı." buyurdular.

samimiyet Nickli Üyeden Alıntı

İnsanlara hizmet etmek,mükafatını sadece ALLAH tan isteyip kuldan birşey beklememek nekadar güzel oluyor insana ayrı bir sevinç veriyor.Ama ile başlamamak için kac defadır yazdıklarımı siliyorum ama bide ufacık bir hamle ile yapılabilecek hizmetlerden bile kaçan insanlar varya hani şu öğrenci evlerinde çay doldurmamak için çaydanlığın yanına oturmaktan kaçınan''telefon şarjdaydı bir bakıp geliyorum diye kalkıp yerini değiştiren üşengeç arkadaslar oluyor ya hani,bazen bir bardak çay doldurmanın bile gönülden, sevgiyle samimiyetle,muhabbetle yapılması halinde nekadar değerli bir hizmet olabileceğini bir bilseler.İnsanoğlu kaybettim zannederken kazanıyor aslında farkında değiliz.

evfa Nickli Üyeden Alıntı

...külfet ve hizmet makaminda nefsini unutmak,fakat ahz-i ücret ve istifade-i huzuzat makaminda nefsini düsünmek,siddetle iltizam etmek,nefs-i emmarenin muktezasidir..

Şevkli ihlas,

samimiyet,

vefa ,

halisen hizmet yapar...

İnsan nisyandan alındığı için, nisyana müpteladır.

Nisyanın en kötüsü de nefsin unutulmasıdır.

Fakat, hizmet, sa'y, tefekkür zamanlarında, nefsin unutulması,

yani nefse bir iş verilmemesi dalalettir.

Hizmetler görüldükten sonra, neticede,

mükafat zamanlarında nefsin unutulması kemaldir.

Bu itibarla, ehl-i dalal ile ehl-i kemal, nisyan ve tezekkürde müteakistirler.

Evet dall olan kimse, bir iş ve bir ibadet teklifinde başını havaya kaldırarak firavunlaşır.

Lakin mükafatın, menfaatin tevziinde bir zerreyi bile terk etmez.

Amma nefsini unutan ehl-i kemal, sa'y, tefekkür,

sülük zamanlarında herşeyden evvel nefsini ileri sürüyor.

Fakat neticelerde, faydalarda, menfaatlerde nefsini unutmakla en geriye bırakıyor. Mesnevi-i Nuriye

bir de su ciheti var aslinda hizmetteki,vazifedeki lezzeti insan bir tadsa ücretten daha leziz....

sekizinci notada denildigi gibi,Ey sa'y ve ameldeki lezzeti bilmeyen tenbel insan!bil ki:

Cenab-i Hak,kemal-i kereminden ,hizmetin mukafatini hizmetin icinde dercetmistir.Amelin ücretini ,nefs-i amel icine koymustur.Iste

bu sir icindir ki,mevcudat,hatta bir nokta-i nazarda camidat dahi,evamir-i tekviniye tabir edilen hususi vazifelerinde,kemal-i sevk ile

ve bir cesit lezzet ile evamir-i Rabbaniyeyi imtisal ederler.Aridan sinekten tavuktan tut;ta Sems ve Kamere kadar hersey kemal-i

lezzetle vazifesine calisiyorlar.Demek hizmetlerinde bir lezzet var ki akillari olmadigindan akibeti ve neticeleri dusunmeden

mükemmel vazifelerini ifa ediyorlar..

Issiz,tenbel,istirahatla yasayan ve rahat döseginde uzananlar,ekseriyetle sa'yeden,calisanlardan daha ziyade zahmet

ceker.cunki,daima issizler omrunden sikayet eder;eglence ile cabuk gecmesini ister.Sa'yeden ve calisan ise;sakirdir,hamdeder.Ömrün

gecmesini istemez.hem o sir iledir"Rahat zahmette zahmet,rahattadir" ​cümlesi darb-i mesel olmustur.