Anladımm..Belki de bizim o şekr-i noqa dağıtan dedemizde , aslında hakikat dağıtıyordu..Küçüklüğümün şekerci dedesi olan o dede aslında şeker dağıtmıyor, şeker dağıtan elleri ile şeker dağıtmıyor..Adeta elleri kalb olmuş şeker değil şefkat dağıtıyordu...belki şefkatli elleri ile şeker dağıtırken o çocukluk kalbizde manevi bir haz bırakırken..hayalimizin şekerci dedesi olarak bizi o halim selimliği ile manevi alemlere muhabbet etmemizi sağlıyordu..sağlamıştı.şimdilerde bizlere o rikkatli ve şefkatli eller lazım ve çocuklarımıza mana alemini teneffüs etiren şekerci dedeler lazımm..çünkü o şekerci dede ki bizim çocukluk kalbimizde iz bırakmış..Dağıttığı şekerle , şekerli manevi hazlar yaşatmıştı..hikayeciğinle şekerli manevi haz yaşattığın için tşkler..manevi hazlı hüznühazan...tşkler