Konu: Ders Yapabilmek İçin...

hA BU ARADA HEP B?RL?KTE BU ŞAK?RD? ADAM ETCEKS?N?Z ARTIK

şakirdim Nickli Üyeden Alıntı

pekii gülşah kardeş,cemaat hakiki şahsiyetine bakıpda, bunu nuru okurken ki halinizle muvafık görmezlerse , bu sefer o ders aksülamel yapmaz mı?
bunun mesuliyeti nedir?

aynı vaziyeti hep kendimde düşünüp dururum. Normal hayatımda hep şakadar-latifeli-hazır cevap gülen tebessüm eden bir insanım...İnsanlar risalei nuru eline alıp okuduğunuz zaman ki hal ile risalei nur sohbeti esnasında değil normal sosyal hayattaki bu durumu görünce şaşırıyorlar...

bunu yazmam ne kadar doğru bilmiyorum fakat; şahsım çok konuşan bir kişi olarak bilinir. Hatta insanlar tarafından sürekli yumuşak yüzlü tebessümkar olduğum için alay konusu malzeme olur gibi durumlar yaşamışımdır. Üzerime şakavari çok gelirler çevremdeki öğretmen arkadaşlar vs...Yani basit görmek vs gibi...Daha sonra risalei nur dersleri vs olduğu vakitten sonraki davranışlarını gözlemledim(yine risalei nurun belki bir nevi kerameti) bu büyüklerimizin bakış açısı ve davranışları değişikliğe uğradı...Oysa ki ben aynı insandım...Aynı iki karakterdim...

sizinle aynı sıkıntıyı yaşayan bir kardeşim olarak bu dersleri düzenleyen kişilere açıkça şöyle demekteyim: Koyunun olmadığı keçiye Abdurrahman Çelebi derler hesabındayım...Şu an ki halim sermayeyi tüketmektir. Eski sermayemi...Fakat risalei nur öyle bir derya ki hala tükenmedi hamdolsun...Kusurlu olduğumu ve yaşayamadığımızı zaten eminim belirtiriz fakat ne hikmettir siz oturuverirsiniz...

Siz istemeniz de kudret-i ilahiyye sizi oraya oturtur... ve bir bakmışsınız ki okuyorsunuz... şükretmek gerek...haya etmek gerek kusurlarımızdan...

selam ve dua ile...

''Koyunun olmad?ğ? keçiye Abdurrahman Çelebi derler hesab?nday?m...''
daha güzel ifade edilemezdi,yanl?ş anlamay?n sizin icin demedim

Gülşah kardeşime katılıyorum...
Vazife omuzlarımıza İhsanı İlahi tarafından veriliyor. Bizlerde elimizden gelen gayretle bu yola baş koymalıyız...
Zaten o kürsüde evvela nefsimize okumak için bulunuyoruz...
Birilerine bişeyler anlatma makamında değil...
Üstadımız en güzel şekilde anlatmış zaten...
Bizlerde evvela nefsime okuyorum niyetiyle oturur ve ihlasla dinleyenlerinlerin sayesinde açılan hakikatlerden istifade ederiz...
Bugün biz bazı eksikliklerimize rağmen okumak durumundayızdır yarın bir başkası... Okunan kişiye değil hakikate bakılmalı...

yasemenn Nickli Üyeden Alıntı

Gülşah kardeşime katılıyorum...
Vazife omuzlarımıza İhsanı İlahi tarafından veriliyor. Bizlerde elimizden gelen gayretle bu yola baş koymalıyız...
Zaten o kürsüde evvela nefsimize okumak için bulunuyoruz...
Birilerine bişeyler anlatma makamında değil...
Üstadımız en güzel şekilde anlatmış zaten...
Bizlerde evvela nefsime okuyorum niyetiyle oturur ve ihlasla dinleyenlerinlerin sayesinde açılan hakikatlerden istifade ederiz...
Bugün biz bazı eksikliklerimize rağmen okumak durumundayızdır yarın bir başkası... Okunan kişiye değil hakikate bakılmalı...

sadakte...

bazen insan dinleyenler bir şey sorar da cevap veremeyiz, kafas?nda bir şüphe vs kal?r diye endişeleniyor. mesela ben o endişeyi yaş?yorum...dersle alakal? bir sual gelip de kişinin kafas?n? kurcalayan o an bir cevap verilmezse vs diye... san?r?m bir çok kardeşimiz ayn? hissiyat? yaş?yor...

sevgi ile.

Muhterem kardeşlerim,naçizane bu konuda kardeşinizinde düşüncelerini öğrenmek istersiniz diye yaz?yorum;Risale-i Nur hakikatlerini okumak,dinlemek yada yazmaktan maksat hakikatlerin evvela nefsimize,sonra dinleyenlere ders olmas? manevi ihtiyaçlar?n?(m?z?) temin etmesidir.Konuşan risalelerdir,Ahmet,Ali yada Ömer değildir.K?raati düzgün,telaffuzlar? ve mahrecleri yerinde,muhakemesini muhafaza etmede zorlanmayan her kardeşimiz rahatl?kla ders okuyabilir.Okunan dersler esnas?nda dersin kesilerek soru cevap fasl? yap?lmas? usülden değildir.Şayet böyle suallere muhatap olunursa ders sonuna ertelenerek vukufiyet durumuna göre mutalaa edilmeli yada ehline adres verilmelidir.Mümkünsede, nefse enaniyet zaafiyeti gelmemesi bak?m?ndan her dersi farkl? kardeşlerin okumas? ihlasa daha muvaf?k olur kanaatindeyim.

Selam ve dua ile...

" o dersler, ulûm-u imaniyeden olduğu için, bir insan yalnız kendi nefsine dinlettirse yeter. Bâhusus, siz daima bir-iki hakikî kardeşi de bulursunuz.
Hem o dersi dinleyenler yalnız insanlar değil. Cenab-ı Hakkın zîşuur çok mahlûkatı vardır ki, hakaik-i imaniyenin istimâından çok zevk alırlar. Sizin o kısım arkadaşınız ve müstemileriniz çoktur.

Hem mütefekkirâne o çeşit sohbet-i imaniye, zemin yüzünün bir manevî ziyneti ve medar-ı şerefi olduğuna işareten biri demiş:
<TABLE cellSpacing=0 cellPadding=0 width="98%" border=0><TBODY><TR><TD vAlign=bottom width="100%" colSpan=2 height=3><HR style="MARGIN-TOP: -7px; MARGIN-BOTTOM: 0px" align=left color=#808080 noShade SIZE=1></TD></TR><TR><TD width="100%" colSpan=2><!-- TextID = 7555 -->

yani, semâvât zemine gıpta eder ki, zeminde hâlisen lillâh sohbet ve zikir ve tefekkür için, bir-iki adam, bir-iki nefes, yani bir-iki dakika beraber otururlar, kendi Sâni-i Zülcelâlinin çok güzel âsâr-ı rahmetini ve çok hikmetli ve süslü âsâr-ı san’atını birbirine göstererek Sânilerini sevip sevdirirler, düşünüp düşündürürler. Barla Lahk.

Demek liyakat değil, dersi kendimize hitap ediyormuşcasına ihtiyacımızı hissederek okumak esas..

</TD></TR></TBODY></TABLE>

16. "Kim ki ilimden (yâni ilm-i imânî ve tahkikîden) bir bâb, bir mes'ele taâllüm ederse, onunla amel etsin etmesin, bir rek'ât nafile namazdan efdaldir. Eğer öğrenmekle beraber amel de ederse, yâhut onu başkasına da öğretirse, o zaman tâ kıyâmete kadar, onun o büyük sevabı ve onunla amel edenin sevabı onun olacaktır.
Üstad2ımızın seçtiği bu hadis ve özellikle de kalın puntolu kısım da bu anlamda manidardır.Çünkü eserler iman hakikatıdır..Nitekim bu anlamda aşağıdaki satırlarda cay-ı dikkattir.

"Onları satan ve gösteren eczacı ve dellÂl ne hÂlde bulunursa bulunsun, âdi olsun, müflis olsun, zengin olsun, makam sahibi olsun, hizmetkâr olsun, çok fark yoktur." mektubat..

acizizfakiriz Nickli Üyeden Alıntı

16. "Kim ki ilimden (yâni ilm-i imânî ve tahkikîden) bir bâb, bir mes'ele taâllüm ederse, onunla amel etsin etmesin, bir rek'ât nafile namazdan efdaldir. Eğer öğrenmekle beraber amel de ederse, yâhut onu başkasına da öğretirse, o zaman tâ kıyâmete kadar, onun o büyük sevabı ve onunla amel edenin sevabı onun olacaktır.
Üstad2ımızın seçtiği bu hadis ve özellikle de kalın puntolu kısım da bu anlamda manidardır.Çünkü eserler iman hakikatıdır..Nitekim bu anlamda aşağıdaki satırlarda cay-ı dikkattir.

"Onları satan ve gösteren eczacı ve dellÂl ne hÂlde bulunursa bulunsun, âdi olsun, müflis olsun, zengin olsun, makam sahibi olsun, hizmetkâr olsun, çok fark yoktur." mektubat..

Tek kelime ile Allah razı olsun,icime su serptiniz..