Yirmi Birinci Sözün ?kinci Makam?
[Kalbin beş yaras?na beş merhemi tazammun eder.]
Ey maraz-? vesvese ile mübtelâ! Biliyor musun vesvesen neye benzer? Musîbete benzer; ehemmiyet verdikçe şişer, ehemmiyet vermezsen söner. Ona büyük nazar?yla baksan büyür; küçük görsen, küçülür. Korksan ağ?rlaş?r, hasta eder; havf etmezsen hafif olur, mahfî kal?r. Mahiyetini bilmezsen devam eder, yerleşir; mahiyetini bilsen, onu tan?san, gider. Öyle ise, şu musîbetli vesvesenin aksâm-? kesîresinden kesîrü'l-vuku' olan yaln?z beş vechini beyân edeceğim. Belki sana ve bana şifâ olur. Zîrâ, şu vesvese öyle bir şeydir ki, cehil onu dâvet eder, ilim onu tard eder; tan?mazsan gelir, tan?san gider.
Birinci Vecih - Birinci Yara
Şeytan, evvelâ şüpheyi kalbe atar. Eğer kalb kabul etmezse, şüpheden şetm'e döner. Hayale karş? şetme benzer bâz? pis hât?ralar? ve münâfi-i edeb çirkin halleri tasvir eder. Kalbe "Eyvah!" dedirtir; ye'se düşürtür. Vesveseli adam zanneder ki, kalbi Rabbine karş? sû-i edebde bulunuyor. Müthiş bir halecan ve heyecan hisseder. Bundan kurtulmak için huzurdan kaçar, gaflete dalmak ister. Bu yaran?n merhemi budur:
Bak, ey bîçare vesveseli adam! Telaş etme. Çünkü, senin hat?r?na gelen, şetm değil, belki tahayyüldür. Tahayyül-ü küfür, küfür olmad?ğ? gibi, tahayyül-ü şetm dahi, şetm değildir. Zîrâ, mant?kça, tahayyül hüküm değildir. Şetm ise hükümdür.
Hem bununla beraber, o çirkin sözler, senin kalbin sözleri değil. Çünkü, senin kalbin, ondan müteessir ve müteessiftir. Belki, kalbe yak?n olan lümme-i şeytânîden geliyor. Vesvesenin zarar?, tevehhüm-ü zarard?r; yani onu zararl? tevehhüm etmekle, kalben mutazarr?r olmakt?r. Çünkü, hükümsüz bir tahayyülü hakikat tevehhüm eder. Hem şeytan?n işini kendi kalbine mal eder; onun sözünü, ondan zanneder. Zarar anlar, zarara düşer. Zâten şeytan?n da istediği odur.
--------------------------------------------------------------------------------
Rahmân ve Rahîm olan Allah'?n ad?yla.
Ey Rabbim, şeytanlar?n vesveselerinden Sana s?ğ?n?r?m. • Onlar?n yan?mda bulunmalar?ndan da, yâ Rabbi, Sana s?ğ?n?r?m. (Mü'minûn Sûresi: 97-98.)
http://www.risaleara.com/oku.asp?id=238