Konu: Nur'dan Damlalar

İnsan zaîftir, belaları çok..


Fakirdir, ihtiyacı pek ziyade..


Âcizdir, hayat yükü pek ağır..


Eğer Kadîr-i Zülcelal'e dayanıp tevekkül etmezse ve itimad edip teslim olmazsa, vicdanı daim azab içinde kalır. Semeresiz meşakkatler, elemler, teessüfler onu boğar. Ya sarhoş veya canavar eder.


Risale-i Nur

Fenalığı kendinden, iyiliği Allah'tan bil.


Sözler

Fâniyim, fâni olanı istemem.

Âcizim, âciz olanı istemem.

Ruhumu Rahmana teslîm eyledim, gayr istemem.

İsterim, fakat bir Yâr-ı Bakî isterim.

Zerreyim, fakat bir Şems-i Sermed isterim.

Hiç ender hiçim, fakat bu mevcudatı umûmen isterim.


Sözler, s. 205

Niyazi-i Mısrî gibi feryad eyleyerek dedim:

... Bir ticaret yapmadım, nakd-i ömür oldu hebâ,
Yola geldim, lâkin göçmüş cümle kervan bîhaber.
Ağlayıp, nâlân edip, düştüm yola tenhâ, garip,
Dîde giryan, sîne biryan, akıl hayran, bîhaber....