Dost istersen Allah yeter

[fanidünya...]

Dost istersen Allah yeter. Evet o dost ise, herşey dosttur.

Yârân istersen Kur'an yeter. Evet ondaki enbiya ve melaike ile hayalen görüşür ve vukuatlarını seyredip ünsiyet eder.

Mal istersen kanaat yeter. Evet kanaat eden, iktisad eder; iktisad eden, bereket bulur.

Düşman istersen nefis yeter. Evet kendini beğenen, belayı bulur zahmete düşer; kendini beğenmeyen, safayı bulur, rahmete gider.

Nasihat istersen ölüm yeter. Evet ölümü düşünen, hubb-u dünyadan kurtulur ve âhiretine ciddî çalışır.

Said Nursi

[fanidünya...]

Allah birdir. Başka şeylere müracaat edip yorulma, onlara tezellül edip minnet çekme, onlara temelluk edip boyun eğme, onların arkasına düşüp zahmet çekme, onlardan korkup titreme. Mektûbat

[gerceklervebiz]

Mal sahibi zannettiğin esbab, mal sahibi değillerdir. Asıl mal sahibi, onların arkasında iş gören kudret-i ezeliyedir. Mesnevî-i Nuriye

[fanidünya...]

Allah'ı tanımayanın, dünya dolusu bela başında vardır. Allah'ı tanıyanın dünyası nurla ve manevi sürurla doludur. Lemalar

[*AHMET*]

Allah'a abd ve hizmetkâr olana her şey hizmetkâr olur. Bu da, her şey Allah'ın mülk ve malı olduğuna iman ve iz'an ile olur. Mesnevî-i Nuriye

[*AHMET*]

Ey İnsan! Senin nokta-i istinadın, ancak ve ancak Allah'a olan imandır. Şuâlar

[gamze-i_dilruzum]

Elhamdulillah..

[*ERCAN*]

MUHABBETTULLAH: Cenab-ı Hakka karşı beslenen ihlâslı sevgi. (... "Sende, seni nefsine olan şedid muhabbetin Onun Zâtına karşı muhabbet-i zâtiyedir ki sen sû-i istimal edip kendi zâtına sarfediyorsun. Öyle ise, nefsindeki eneyi yırt, Hüveyi göster. Ve kainata dağınık bütün muhabbetlerin, O'nun esmâ ve sıfatına karşı verilmiş bir muhabbettir. Sen sû-i istimal etmişsin. Cezasını da çekiyorsun. Çünki yerinde sarfolunmayan bir muhabbet-i gayr-i meşruanın cezası, merhametsiz bir musibettir. Rahmân-ür-Rahîm ismiyle hurilerle müzeyyen cennet gibi senin bütün arzularına câmi' bir meskeni, senin cismânî hevesatına ihzar eden ve sair esmâsiyle senin ruhun, kalbin, sırrın, aklın ve sair letâifin arzularını tatmin edecek ebedî ihsanatını, o cennette sana müheyya eden ve her bir isminde manevi çok hazine-i ihsan ve kerem bulunan bir Mahbub-u Ezelînin, elbette bir zerre muhabbeti, kâinata bedel olabilir. Kâinat Onun bir cüz'î tecelli-i muhabbetine bedel olamaz"...) (S.) (Velâyet yollarının ve tarikat şubelerinin en mühim esası ihlâsdır. Çünki, ihlâs ile hâfi şirklerden halâs olur. İhlâsı kazanmıyan, o yollarda gezemez, ve o yolların en keskin kuvveti muhabbettir. Evet muhabbet mahbûbunda bahaneler aramaz, ve kusurlarını görmek istemez. Ve kemâline delâlet eden zayıf emâreleri, kavi hüccetler hükmünde görür. Dâima mahbubuna tarafdardır. İşte bu sırra binaendir ki, muhabbet ayağı ile marifetullaha teveccüh eden zâtlar şübehata ve itirâzata kulak vermezler, ucuz kurtulurlar. Binler şeytan toplansa, onların mahbub-u hakikisinin kemâline işâret eden, bir emareyi onların nazarında ibtal edemez. Eğer muhabbet olmazsa, o vakit kendi nefsi ve şeytanı ve hâricî şeytanların ettikleri itirazat içinde çok çırpınacak. Kahramancasına bir metanet ve kuvvet-i imân ve dikkat-ı nazar lâzımdır ki, kendisini kurtarsın. İşte bu sırra binaendir ki, umum meratib-i velâyette, mârifetullâhdan gelen muhabbet, en mühim mâye ve iksirdir. Fakat muhabbetin bir vartası var ki, ubudiyyetin sırrı olan niyazdan, mahviyyetden, naza ve da'vaya atlar. Mizansız hareket eder. Mâsiva-yı ilahiyeye teveccühü hengâmında, ma'na-yı harfiden ma'na-yı ismiye geçmesi ile, tiryak iken zehir olur. Yâni gayrullahı sevdiği vakit Cenab-ı Hak hesabına ve onun nâmına, onun bir âyine-i esmâsı olmak ciheti ile rabt-ı kalbetmek lâzım iken: Bazan o zâtı o zât hesabına kendi kemâlât-ı şahsiyesi ve cemâl-i zâtisi nâmına düşünüp, ma'na-yı ismiyle sever. Allahı ve Peygamberi düşünmeden yine onları sevebilir. Bu muhabbet, muhabbetullaha vesile değil, perde oluyor. Ma'na-yı harfi ile olsa, Muhabbettullaha vesile olur, belki cilvesidir denilebilir.) (Mek).

[ercanahmet]

Bin bir esma-i İlahiyenin her birinde pek çok tabakat-ı hüsün ve cemal ve fazl ve kemal bulunduğu gibi pek çok meratib-i muhabbet ve iftihar ve izzet ve kibriya vardır. İşte bundandır ki “Vedud” ismine mazhar olan muhakkikîn-i evliya: “Bütün kâinatın mâyesi, muhabbettir. Bütün mevcudatın harekâtı, muhabbetledir. Bütün mevcudattaki incizab ve cezbe ve cazibe kanunları, muhabbettendir.” demişler. Sözler

[ercanahmet]

Bakara, 255. Ayet: Allah, kendisinden başka hiçbir ilâh olmayandır. Diridir, kayyumdur. O'nu ne bir uyuklama tutabilir, ne de bir uyku. Göklerdeki her şey, yerdeki her şey O'nundur. İzni olmaksızın O'nun katında şefaatte bulunacak kimdir? O, kulların önlerindekileri ve arkalarındakileri (yaptıklarını ve yapacaklarını) bilir. Onlar O'nun ilminden, kendisinin dilediği kadarından başka bir şey kavrayamazlar. O'nun kürsüsü, bütün gökleri ve yeri kaplayıp kuşatmıştır. (O, göklere, yere, bütün evrene hükmetmektedir.) Gökleri ve yeri koruyup gözetmek O'na güç gelmez. O, yücedir, büyüktür.