Bitkiler hayat?n en alt basamağ?ndad?r. Komaya giren insan hakk?nda onun için bitkisel hayatta tabiri kullan?l?r.
Ölü çekirdek, toprağ?n alt?na girince, kokuşur, çürür, dağ?l?r. Fakat, onun öldüğü noktada filizin hayat? başlar.
Meyvelerin dal?ndan kopar?larak ölmeleri, insanlar?n midele­rinde yeni ve daha yüksek bir hayatta dirilmelerini netice verir.
Adeta, her ölüm bir dirilişle gelir.
Bitkisel hayat seviyesindeki bir varl?k, bir çekirdek, öldükten sonra dal budak salarak böylesine dirilirse, hayat?n en üst basamağ?ndaki insan?n öldükten sonra dirilmesi ve hakikat-? insanî-yenin bütün potansiyeli ile aç?lmas? kim bilir ne kadar muhte­şem olacakt?r. (l.Mektup 2.Sual)