Konu: İman

imanın var olup olmadığı sorguyla anlaşılır. Mesela ami bir adama, Saniin, cihat-ı sittesiyle kabza-i tasarrufunda bulunan alemin herhangi bir cihetinde mekan ittihaz etmesinin mümkün olup olmadığı hakkında bir sorgu yapıldığı zaman, "Hiçbir cihette değildir, olamaz" dese kafidir. Çünkü, nef-yi cihetin, yani Saniin hiçbir cihette olamayacağı hakikatinin onun vicdanında sabit olduğuna delalet eder.

işaretül icaz 46

?man, Sa'd-? Taftazani'nin tefsirine göre; "Cenab-? Hakk?n, istediği kulunun kalbine, cüz-ü ihtiyar?n?n sarf?ndan sonra ilka ettiği bir nurdur" denilmiştir. Öyleyse, iman, Şems-i Ezeliden vicdan-? beşere ihsan edilen bir nur ve bir şuad?r ki, vicdan?n içyüzünü tamam?yla ?ş?kland?r?r. Ve bu sayede, bütün kainatla bir ünsiyet, bir emniyet peyda olur ve her şeyle kesb-i muarefe eder. Ve insan?n kalbinde öyle bir kuvve-i maneviye husule gelir ki, insan, o kuvvetle her musibete, her hadiseye karş? mukavemet edebilir. Ve öyle bir vüs'at ve genişlik verir ki, insan o vüs'atle geçmiş ve gelecek zamanlar? yutabilir.
Ve keza, iman, Şems-i Ezeliden ihsan edilmiş bir nur olduğu gibi, saadet-i ebediyeden de bir par?lt?d?r. Ve o par?lt?yla, vicdan?nda bulunan bütün emel ve istidatlar?n?n tohumlar? bir şecere-i tuba gibi neşvünemaya başlar, ebed memleketine doğru hareket eder, gider.

işaretül icaz /46

Kur'an'a iman, Kur'an'ın Allah'tan nüzulüne İmân demek olduğunu gösteriyor. Kezalik, Allah'a iman, Allah'ın vücuduna iman; ahirete iman, ahiretin gelmesine İmân demektir

işaretül icaz 51

Ve keza, Hatemallahu ala kulubihim-6- cümlesiyle, kalb ile vicdan, nur-u ?man sayesinde hakaik-i ?lahiyenin tecellisine mazhar olmakla menba-? kemalat, hayattar ve ziyadar olduklar? halde; küfrün ihtiyar edilmesiyle zulmetli, ?ss?z haşarat-? muz?rra yuvas?na ink?lap ettikleri için mühürlenmiş, kilitlenmiş ki, o korkunç yuvadaki akreplerden veya y?lanlardan içtinap edilmesine işaret edilmiştir

işaretül icaz-71

Hatta kulaktaki zar, nur-u İmân ile ışıklandığı zaman, kainattan gelen manevi nidaları işitir. Lisan-ı hal ile yapılan zikirleri, tesbihatları fehmeder. Hatta o nur-u İmân sayesinde rüzgarların terennümatını, bulutların naralarını, denizlerin dalgalarının nağamatını ve hakeza yağmur, kuş ve saire gibi her neviden Rabbani kelamları ve ulvi tesbihatı işitir. Sanki kainat, İlahi bir musiki dairesidir.

işaratul icaz-71

?mân, yaln?z icmâlî bir tasdikten ibâret değildir. ?mân?n çok mertebeleri vard?r. Taklidî bir imân, husûsan bu zamandaki dalâlet, sapk?nl?k f?rt?nalar? karş?s?nda çabuk söner. Tahkikî ?mân ise sars?lmaz, sönmez bir kuvvettir. Tahkikî imân? elde eden bir kimsenin ?mân ve ?slâmiyeti dehşetli dinsizlik kas?rgalar?na da mâruz kalsa, o kas?rgalar bu ?mân kuvveti karş?s?nda tesirsiz kalmaya mahkûmdur. Tahkikî imân? kazanan bir kimseyi, en dinsiz feylesoflar dahi bir vesvese veya şüpheye düşürtemez.

Gerçi yağmur namazının zahir neticesi yağmurun gelmesidir; fakat asıl hakiki, en menfaatli neticesi ve en güzel ve tatlı meyvesi şudur ki: Herkes o vaziyetle anlar ki, onun tayınını veren babası, hanesi, dükkanı değil; belki onun tayınını ve yemeğini veren, koca bulutları sünger gibi ve zemin yüzünü bir tarla gibi tasarrufunda bulunduran bir Zat, onu besliyor, rızkını veriyor. Hatta en küçücük bir çocuk da, daima aç olduğu vakit validesine yalvarmaya alışmışken, o yağmur duasında, küçücük fikrinde büyük ve geniş bu manayı anlar ki: Bu dünyayı bir hane gibi idare eden bir Zat, hem beni, hem bu çocukları, hem validelerimizi besliyor, rızıklarını veriyor. O vermese, başkalarının faydası olmaz. Öyleyse Ona yalvarmalıyız der, tam imanlı bir çocuk olur.

emirdağ lahikası/sayfa-31

Birincisi : Risale-i Nur'un fıtraten ve zamanın vaziyetine göre talebesi olacak, başta, masum çocuklardır. Çünkü bir çocuk, küçüklüğünde kuvvetli bir ders-i imani alamazsa, sonra pek zor ve müşkül bir tarzda İslamiyet ve imanın erkanlarını ruhuna alabilir. Adeta gayr-ı müslim birisinin İslamiyeti kabul etmek derecesinde zor oluyor, yabani düşer. Bilhassa, peder ve validesini dindar görmezse ve yalnız dünyevi fenlerle zihni terbiye olsa, daha ziyade yabanilik verir. O halde o çocuk, dünyada peder ve validesine hürmet yerinde istiskal edip çabuk ölmelerini arzu ile onlara bir nevi bela olur. Ahirette de onlara şefaatçi değil, belki davacı olur: "Neden imanımı terbiye-i İslamiye ile kurtarmadınız?"

emirdağ lahikası sayfa;39

Bu zamanda en büyük bir ihsan, bir vazife, imanını kurtarmaktır, başkaların imanına kuvvet verecek bir surette çalışmaktır. Sakın, benlik ve gurura medar şeylerden çekin. Tevazu, mahviyet ve terk-i enaniyet, bu zamanda ehl-i hakikate lazım ve elzemdir. Çünkü, bu asırda en büyük tehlike benlikten ve hodfuruşluktan ileri geldiğinden, ehl-i hak ve hakikat, mahviyetkarane daima kusurunu görmek ve nefsini itham etmek gerektir. Sizin gibilerin ağır şerait içinde kahramancasına imanını ve ubudiyetini muhafaza etmesi, büyük bir makamdır. Senin rüyalarının bir tabiri de, bu noktadan seni tebşir etmektir

emirdağ lahikası sayfa;57

Risale-i Nur'un mesleği, sair tarikatlar, meslekler gibi mağlup olmayarak, belki galebe ederek pek çok muannidleri imana getirmesi, pek çok hadisat?n şehadetiyle, bu as?rda bir mucize-i maneviye-i Kur'aniye olduğunu ispat eder. O dairenin haricinde, ekseriyetle, bu memlekette, bu hususi ve cüz i ve yaln?z şahsi hizmet veya mağlubane perde alt?nda veya bid alara müsamaha suretinde ve te vilat ile bir nevi tahrifat içinde hizmet-i diniye tam olamaz diye, hadisat bize kanaat vermiş.
Madem sizde büyük bir himmet ve kuvvetli bir ?mân var; tam bir ihlas ve tam bir mahviyetle, sebatkarane Risale-i Nur a şakirt ol-ta binler, belki yüz binler şakirtlerin şirket-i maneviye-i uhreviyelerine hissedar ol. Ta senin hay?rlar?n, iyiliklerin cüz iyetten ç?k?p küllileşsin, ahirette tam karl? bir ticaret olsun.
Said Nursi
emirdağ lahikas? sayfa 57