can gardaşlar?m.
dersanede kal?rken bir zaman ülfet hali ar?z olmuştu. tabi ad?n? mahiyetini bilememekteydim. dersanedeki ağabeye(allah ondan raz? olsun) halimi arz ettim.
allahu alem hat?rlad?ğ?m kadar?yla ayetül kübra risalesini okuyordum o vakit.
mertebeler... ülfet ile sanki hep ayn? hakikatlarm?ş gibi geliyordu.
okurken işte şimdi şunu anlatacak vs gibi...
bundan kurtulman?n çaresi de "tefekkür" olarak ç?kt? meydana.
tefekkür. ülfet perdesini ancak tefekkür k?rmakta...y?rtmakta...
risalei nurun tamam?na ulaşamam?ş ağabeyler mevcuttu peki onlar ne yap?yorlard?...bir risaleyi al?p kaç kez okuyorlard? kimbilir...
eğer ki irademizi kullan?p sanki daha önce o sözü hiç okumam?ş gibi okuduğumuz vakit ülfet perdesi y?rt?lacakt?r.
öncelikle bunu kendimizde sağlamam?z laz?m.
risalei nurun baş?na oturduğumuzda burada şu yaz?yor diye bilinç alt?m?zda öncelikle bir şey olmamal?. acaba yeni olarak şimdi ne hikmetler kalbime gelecek gayretlerimle-dikkatimle tefekkürümle...müteyakk?z davranmal?...teslim olmal?... daha önce hiç okumam?ş gibi okumal?y?z... o kendini açacakt?r inşallah..
selam ve dua ile.