Konu: Ehl-i Hizmet Nur Talebesinin Özellikleri

Ali FERŞADOĞLU
Ehl-i hizmet Nur Talebesinin özellikleri


Risâle-i Nur’un hizmet tarzında, iman ve ihlâstan sonra en büyük esas sebat ve metanettir. Risâle-i Nur hizmetinde, din ve dine hizmet, dünya hayatına basamak yapılmaz. Dolayısıyla Nurcular bir siyasî cereyana dahil ve tâbi olmaz; sadece haklı tarafa yardımcı ve dost olur.

Hizmet ehli, Risâle-i Nur’lara sadâkat, sebat ve metanetle bağlanır; kerâmet ve keşfiyat aramaz. Dünya rahatına ehemmiyet vermez, onu istemez; dünyanın ücret yeri değil, hizmet yeri olduğunu bilir.

Nur Talebesi diğer dindarlarla münakaşaya girmez; sâir âlimlerin eserlerine karşı tavır almaz. Vazifesinin hizmet; neticenin ise Allah’a ait olduğunun; Risâle-i Nur’a hizmetin en birinci vazife olduğunun şuurundadır. Ve Nur Talebesi şer’î meşvereti esas tutar. Desise ve hilelere metanet ve sebatla mukabele eder; adavet (düşmanlık) ve tarafgirlikle ihtilâfa düşmez. 1

Nur Talebelerinin hizmette örnekleri, sahabelerdir. Zira onlar, İslâmiyeti tesis, Kur’ân’ın hükümlerini yaymak için mallarını, canlarını ortaya koydular. 2 Akıl almaz işkencelere göğüs gerdiler.

Nur Talebeleri, İslâmiyete hizmetleri esnâsında, gizli İslâmiyet düşmanı, insafsız, cebbâr zâlimlerin entrikalarıyla mâruz kaldıkları işkencelerden yılmaz; şahıslarını düşünmez, yani şahsî refahlarını İslâmın refah ve saadeti için fedâ eder, sıddîkıyetle sebat ve şiddetli zulme mukavemet eder. Risâle-i Nur’la imân hizmetine bütün varlığını vakfeder. “Gaddar din düşmanlarının” çok defalar tecavüz, taarruzlarına mâruz kalsa da asla şevkini kaybetmez, hizmetlerine devam ederler. Zor şartlar ve sıkıntılar, onlara bir kuvvet kaynağı olur; sadâkat ve teyakkuzla Nur hizmetinde koştururlar.3

Nur Talebesinin hizmeti, külfet ve hizmet makamında nefsini unutmamak, fakat ücret alma ve hizmetin hazzından istifade makamında nefsini unutmak şeklinde tecellî eder.4

İşte bir Nur Talebesi, Kur’ân ve İslâmiyet cephesinden aslâ çekilmeyen, “Ölürsem şehidim, kalırsam Kur’ân’ın hizmetkârıyım” diyen ve yılgınlık hâline düşmeyen sâdık ve ihlâslı, yalnız Allah rızâsı için hizmet eder.5

Nur Talebesi, zühd, takvâ, riyâzet, iktisad ve kanaatle ömür geçirmeye çalışır. Müslümanların refahı ve saadeti için, bütün ömür dakikalarını sırf imân hizmetine vakf ve hasreder. 6

Nur Talebesi, dine hizmette âzamî sebat, âzamî sıdk ve sadâkat ve fedâkârlık, âzamî iktisad ve kanaatin şart olduğunun şuurundadır.7

Ve sonunda Nur Talebesi kendisine şöyle hitap eder: Sen ey riyâkâr nefsim! “Dîne hizmet ettim” diye gururlanma. Hizmetini, ubûdiyetini, geçen nimetlerin şükrünün edası olarak bilmelisin.8

Duâsı da şöyledir: Allahım! Sevdiğin ve râzı olduğun şekilde Kur’ân’ın sırlarını anlamayı nasip eyle. Ona hizmet etmeye bizi muvaffak kıl; ey merhamet edenlerin en merhametlisi! Allahım! Kur’ân-ı Hakîmi indirdiğin zâtın kendisine, bütün âl ve Ashâbına salât ve selâm eyle.9

Ve sık sık şu hakikati hatırlar, hatırlatır: Her ameliniz yazılmıştır. Her hizmetiniz kaydedilmiştir. Hizmetinizin mükâfâtını verecek ve her hayır elinde ve her hayrı yapabilecek bir Zât-ı Zülcelâl sizi celb edip yeraltında muvakkaten durdurur, sonra huzuruna aldırır. Ne mutlu sizlere ki, hizmetinizi ve vazifenizi bitirdiniz. Zahmetiniz bitti; rahata ve rahmete gidiyorsunuz. Hizmet, meşakkat bitti; ücret almaya gidiyorsunuz.10


Dipnotlar:
1- Hizmet Rehberi, Yeni Asya Neşriyat, s. 204, 152, 208 2- Sözler, s. 454. 3- A.g.e., s. 719. 4- A.g.e., s. 439. 5- A.g.e., s. 718. 6- A.g.e., s. 712. 7- A.g.e., s. 706. 8- A.g.e., s. 436. 9- A.g.e., s. 228. 10- Mektubat, s. 221.

01.11.2008

E-Posta: afersadoglu@hotmail.com fersadoglu@yeniasya.com.tr

Nur Talebesi diğer dindarlarla münakaşaya girmez; sâir âlimlerin eserlerine karşı tavır almaz.

Üyelik anıma denk gelmişti malesef
o zararlı münakaşa..... unutulmamalıdırki dışardan bakanlar kimin haklı / haksızlığına bakmaksızın münakaşanın zararını düşünür....
Ve bende acizane o zararı okuyabiliyordum yeni gelen birisi olarak, hemde hizmet noktasındaki kör gözlerimle.....
Abilerin ve Ablaların tavrını tenkid etmiyorum ( zaten öyle bir terbiyesizliği, cahillik olarak bilirim. )
Ancak
Biraz daha teenni ile hareket etmekte görüyorum..

Saygılar

Ali FERŞADOĞLU
Nur talebesinin birinci vazifesi Nurlara hizmettir


Nur talebesinin yegâne işi, birinci görevi Risâle-i Nur’u okumak, anlamak, yaşamak ve yaymaktır. Bediüzzaman’ın bu husustaki tahşidatlarından bazıları şöyledir:

- Bütün kuvvetim(iz)le nûra sarılmaya mecburuz.1

- İki elimiz var. Eğer yüz elimiz de olsa, ancak nura kâfî gelir.2

- Risâle-i Nur dairesinde sadakat ve hizmet ve takvâ ve ictinab-ı kebâir derecesiyle o ulvî ve küllî ubudiyete sahip olur. Elbette, bu büyük kazancı kaçırmamak için, takvâda, ihlâsta, sadakatte çalışmak gerektir.3

- Risâle-i Nur dahi o Kur’ân-ı Azîmüşşan’ın hakaik-i imaniyesinin bürhanları, hüccetleri olduğundan ve Kur’ân’ın hıfz ve kıraatine vasıta ve vesile ve hakaikini tefsir ve izah olduğu cihetle, Kur’ân hıfzıyla beraber ona çalışmak da elzemdir. 4

- Risâle-i Nur, kendi sadık ve sebatkâr şakirtlerine kazandırdığı çok büyük kâr ve kazanç ve pek çok kıymettar neticeye mukabil fiyat olarak, o şakirtlerden tam ve halis bir sadakat ve daimî ve sarsılmaz bir sebat ister. 5

- Bu büyük ve ağır ve kıymettar hizmet-i Kur’âniyeye omuz omuza vererek çalışmak lâzımdır.

- Nur Risâleleri, Kur’ân-ı Kerîm’in nur deryasından alınan berrak katreler ve hidayet güneşinden süzülen billur huzmelerdir. Binaenaleyh, her Müslüman’a düşen en mukaddes vazife, îmanı kurtaracak olan bu nurlu eserlerin yayılmasına çalışmaktır. Zîra, tarihte pekçok defalar görülmüştür ki, bir eser nice fertlerin, ailelerin, cemiyetlerin ve sayısız insan kitlelerinin hidayet ve saadetine sebep olmuştur. 6

- Nasıl ki, cesur bir kumandan yüzlerce askere lisan-ı haliyle cesaret verir ve nokta-i istinad olursa; aynen öyle de Risâle-i Nur şahs-ı manevîsinin mümessili olan Bediüzzaman Said Nursî Hazretleri başta olarak, tahkîki îman dersleriyle îmanları kuvvetlenen yüz binlerce, şimdi milyonlarca Nur Talebeleri, ehl-i îmana bir nokta-i istinattır.7

- Risâle-i Nur talebelerinin hasları olan sahip ve vârisleri ve haslarının hasları olan erkân ve esasları olan kardeşlerime bugünlerde vuku bulan bir hadise münasebetiyle beyan ediyorum ki, Risâletü’n-Nur hakaik-i İslâmiyeye dair ihtiyaçlara kâfi geliyor, başka eserlere ihtiyaç bırakmıyor.

- Kat’î ve çok tecrübelerle anlaşılmış ki, imanı kurtarmak ve kuvvetlendirmek ve tahkikî yapmanın en kısa ve en kolay yolu Risâletü’n-Nur’dadır. Evet, on beş sene yerine on beş haftada Risâletü’n-Nur o yolu kestirir, iman-ı hakîkîye isal eder…

- Kur’ân ve Kur’ân’dan gelen Resâilü’n-Nur bana kâfî geliyorlardı. Bir tek kitaba muhtaç olmadım, başka kitapları yanımda bulundurmadım… Elbette siz, yirmi derece daha ziyade muhtaç olmamak lâzım gelir.

- Hem madem ben sizlere kanaat ettim ve ediyorum, başkalara bakmıyorum, meşgul olmuyorum; siz dahi Risâletü’n-Nur’a kanaat etmeniz lâzımdır, belki bu zamanda elzemdir…

- Ey kardeşlerim!.. Bize tecavüz eden hadsizdirler. Mesleklerinde, elbette çok mühim ve bizim de malımız hakikatler var. O hakikatlerin intişarına bize ihtiyaçları yoktur. Binler o şeyleri okur, neşreder adamları var. Biz onların yardımlarına koşmamızla, omuzumuzdaki çok ehemmiyetli vazife zedelenir ve muhafazası lâzım olan ve birer taifeye mahsus bir kısım esaslar ve âli hakikatler kaybolmasına vesile olur. 8

Dipnotlar:
1- Lem’alar, s. 96.; 2- Lem’alar, s. 107.; 3-Kastamonu Lâhikası, s. 67.; 4- Kastamonu Lâhikası, s. 47.; 5- Kastamonu Lâhikası, s. 88.; 6- Asay-ı Musa, s. 253.; 7- Tarihçe-i Hayat, s. 146.; 8- Kastamonu Lâhikası, s. 52-53.

E-Posta: afersadoglu@hotmail.com fersadoglu@yeniasya.com.tr

Ali FERŞADOĞLU
Hizmet ehli fertleri bağlayan prensipler (1)


Cemaat bir fabrikaya benzer. Fertlerin kimisi çark, bazıları civata, kimisi de makine işlevi görür. Hizmet üretimi civata dahil, herkesin vazifesini yapması; aşk, şevk, gayret ve hamiyeti nisbetindedir. Zira, cemaat bir şahs-ı mânevîdir ve gücü, umum fertlerin gücünün birleşmesinden hasıl olur. Eğer, kişi “Ben basit bir civatayım, ne önemim var!” deyip işini aksatırsa; üretim durur ve zamanla fabrika dağılır.

Meşverete dayalı cemaatte, işleyişi, şahsiyetçilik, keyfilik değil; prensip ve kaideler sağlar. İşleyişin düzenli olması; fertlerin “dahil oldukları cemiyetin/cemaatin nizamını ihlâl etmemelerine” 1 bağlı.

Aşağıda bazılarını sıralayacağımız ve psiko-sosyolojinin de tasdik ettiği bu prensiplerle herkes kendisini test edebilir; hizmetteki konumunu ve verimini belirleyebilir:

* Cemaate dahil olmanın yegâne gayesi, Allah rızası ve sırf iman hizmetini yapmaktır.

* Mânevî ve modern ilimleri harmanlayarak İslâmiyetin esaslarını ispat eden; günümüzdeki Kur’ân ve Sünnet ölçülerini veren Risâle-i Nur’u okumak, özümsemek ve neşrine çalışmak.

* Önce nefsini muhatap almak ve terbiye etmek. 2

* Aşk ve şevkle hizmet etmek. (Hizmet, “dine meylettirmek ve iltizama (taraftar olup yapışmaya) teşvik etmek ve dinî vazifelerini hatırlatmaktan” 3 ibarettir.)

* İmandan sonra en fazla takva ve amel-i salihi esas tutmak. (Takva, menhiyattan ve günahlardan uzak kalmak; ve amel-i salih emir dairesinde hareket ve hayrat kazanmaktır.) 4

* Vazife-i İlâhiyeye (Allah’ın işine) karışmamak. (Yani, hizmette çalışmak, ancak sonuç almanın kendi vazifesi olmadığını bilmek.)

* Nur mesleğinin esası ihlâs sırrına dayanır. İhlâs Risâlesinin düsturlarını her vakit göz önünüzde bulundurmak. 5 İhlâs, İktisat Lem’alarını ve bazan Hücumat-ı Sitte’yi kardeşleriyle birlikte okumak.

* Îman ve Kur’ân hizmetini maddî ve manevî hiçbir makama basamak yapmamak; 6

ücreti Allah’tan beklemek. Hatta, insanların iltifatlarını istememek. Maddî beklentiler içine girmemek. 7

* Zarurî ihtiyaçları karşılamak için çabalamak; zarurî olmayan şeyler için mücadele vermemek. 8

* Sözler’i kendi malı ve telifi gibi hissedip sahip çıkmak ve hayatının en önemli vazifesi onun neşir hizmeti bilmek. 9

* Hakîki olarak Sözler’in neşrine ciddî çalışmakla beraber, beş farz namazını edâ etmek, yedi kebâiri işlememek.

* Benlik, enaniyet, şan, şeref, gösteriş ve makam peşinde koşmamak; 10 enaniyetini yok etmek.

* Risâle-i Nur mesleğinin uhuvvet/kardeşlik olduğunu; peder ile evlât, şeyh ile mürid arasındaki vasıta olmadığını bilmek. 11

Dipnotlar:
1. Muhakemat, s. 31.
2. Sözler, s. 11.
3. Sünûhat, s. 67.
4. Kastamonu Lâhikası, s. 106.
5. Kastamonu Lâhikası, s. 183.
6. Emirdağ Lâhikası-l, s. 73-74.
7. Lem’alar, s. 144.
8. Emirdağ Lâhikası, s.455.
9. Mektubat, s. 329.
10. Lem’alar, s.159-160.
11. Lem’alar, s.156.

03.11.2008

E-Posta: afersadoglu@hotmail.com fersadoglu@yeniasya.com.tr

Ali FERŞADOĞLU
Hizmet ehlini bağlayan prensipler (2)


“Acz, fakr, şefkat ve tefekkürü” esas alarak hareket etmek.1

İhlâs-ı tâmmeden sonra en büyük esas, sebat ve metanettir.2

Hakkı müdafaa için bile olsa, kuvvet kullanmanın zulme sebebiyet vereceğini hatırdan çıkarmamak.3 Dahilde asla maddî güç kullanmamak. İkna için kimseyi zorlamamak.

Cihad-ı mânevîyi (ilim, fikir, ibadet, ihlâs, zikir, tebliğ ve irşadı) esas almak. Yegâne kuvvet, İslâmın kesin aklî, mantıkî ve ilmî delilleridir.4

Müsbet hareket etmek, yani, kendi mesleğinin muhabbetiyle hareket etmek. Başka cemaat ve kişilere düşmanlık etmemek veya onları eksik göstermeye çalışmamak.

Hangi cemaat, meslek ve meşrepte olursa olsun, İslâm dairesi içinde olan herkese karşı uhuvveti (kardeşliği) hissetmek, sevgi ve saygı duymak. Ehl-i hak ve ehl-i imanla ittifak etmek.
Hizmet ehli ile rekabet etmemek.5

Tarafgir davranmamak, daima haktan yana olmak.
Hizmet-i Kur’âniyede bulunan kardeşlerini tenkit etmemek; yalnızca noksanını tamamlamak, kusurunu örtmek, ihtiyacına ve vazifesine yardım etmek.6

En müthiş maraz ve mûsibet olan cerbeze (gerçekleri saptırma) ve gurura dayanan tenkitten uzak kalmak.7 (Mihenge/ölçüye vurmak ayrı, tenkit ayrıdır.)

Kendi namına hazm-ı nefs etmek (kendini yermek), gururlanmamak; millet (ve cemaat) nâmına iftihar etmek, asla hazm-ı nefs etmemek, yermemek.8

Herkese, özellikle ehl-i hizmete İlâhî adalet ölçüleriyle muâmele etmek ile muhabbet ve hürmet etmek.9 Yani, sevapları ve iyi tarafları fazla ise, onu iyi kabul etmek, dışlamamak…

İnsaflı olmak. Yani, “Mesleğim haktır,” yahut “daha güzeldir” diyebilmek. Yoksa başkasının mesleğinin haksızlığını veya çirkinliğini îma eden “Hak yalnız benim mesleğimdir” veyahut “Güzel benim meşrebimdir” dememek.

Cemaat zamanı olduğunu, ferdin çok zayıf kaldığını bilmek ve şahs-ı mânevîye sarılmak.

Hakkı, bâtılın hücumlarından kurtarmak için gayret etmek.
Nur mesleği tahrip ve tecâvüz değil, müdâfaa ve tamir etmektir.10

Cemaatin en önemli özelliklerinden birisi de istişaredir. Dolayısıyla şahsî fikirler ve tasavvurlardan uzak kalmak; meşveret kararlarına uymak.

Müsbet hareketle tesânüdün bozulmaması için dikkat etmek.11 Tesânüdü bozarak cemaatin tadını kaçırmamak.12

Sıhhatli ve istikametli birliğin, Nur mesleğinin temel bir düsturu 13 olduğunu bilmek.

Dipnotlar:
1- Lem’alar, s. 96. 2- Kastamonu Lâhikası, s. 187. 3- Lem’alar, s. 165-166. 4- Hutbe-i Şâmiye, s. 99. 5- Lem’alar, s.145-146. 6- Lem’alar, 164-165. 7-Hutbe-i Şamiye, s. 147. 8- Sünûhat, s. 20. 9- Mektûbât, s. 354. 10- Kastamonu Lâhikası, s. 48. 11-Kastamonu Lâhikası, s. 172. 12- Barla Lâhikası, s. 87. 13- Mektûbât, s. 459

04.11.2008

E-Posta: afersadoglu@hotmail.com fersadoglu@yeniasya.com.tr

Nur Talebelerinin hizmette örnekleri, sahabelerdir. Zira onlar, İslâmiyeti tesis, Kur’ân’ın hükümlerini yaymak için mallarını, canlarını ortaya koydular.

bu güzel paylaşım için teşekkürler

Ali FERŞADOĞLU
Hizmet ehlini bağlayan prensipler (3)




Hayat, birlik ve ittihadın neticesidir. Müslümanlarla kaynaşarak ittihat için çalışmak.1 Bilhassa fırtınalara karşı dayanışmaya, ittihada önem vermek.2
Emniyeti muhafaza için müsbet iman hizmeti içinde herbir sıkıntıyı sabırla, şükürle mukabele etmek.
Hürriyet imanın özelliği olduğundan hürriyetçi olup, demokratik zihniyete yardımcı olmanın, dolayısıyla imana hizmet olduğunu bilmek.
Kimden olursa, kime karşı yapılırsa yapılsın şiddete, zulme, istibdada, haksızlığa karşı gelmek. Müstebitleri/diktatörleri asla alkışlamamak.
İnsan, tabiatında medenî olduğundan, hem kendi hakkını hemcinsleri içinde, hem de onların hakkını aramakla mükellef olduğunu bilmek.
Kur’ân ve hadîsçe haber verilen, her tarafı kasıp kavuran deccalizm, süfyanizm ve ifsat komitelerinin fitnelerine karşı uyanık olmak. Onlara siyasetle değil, ancak imân ve Kur’ân nurlarıyla mukabele edilebileceğinin şuuruna varmak.3
Âl-i Beyte, Peygamberimizin (asm) soyundan gelen hizmetkârlara sevgiyi esas tutmak.
Şeytandan ve “fasık siyasetdaşını melek; dindar muhalifini şeytan görme” gibi dehşetli ve lânetlenmiş siyasî anlayıştan Allah’a sığınmak.
Hakkın hatırını yüksek tutmak; hiçbir hatıra fedâ etmemek.4
Müfsitlere/bozgunculara aldanmamak.
Hizmet ehlini tenkit etmek değil, kusurlarını örtmek, eksiklerini tamamlamak, hizmetine yardım etmek; ancak mihenge (Kur’ân ve Sünnet’e) vurmak.5
Dünyaya, enaniyete ait her şeyi fedâ etmek; nefsi susturmak.6
Başkalarını dalâletle suçlamak yerine, yardımcı olmak.7
Çaresi bulunan şeyde acizlik gösterip bahanelere; çaresi bulunmayacak meselelerde de cezaya sarılmamak.
Ümit ve korku dengesini korumak ve asla ümitsizliğe düşmemek. Gelişmenin birinci düşmanının ümitsizlik olduğunu bilmek.
Bediüzzaman’ın orijinal ifadesiyle “herbiriniz herbirisine birer tesellici ve ahlâkta ve sabırda birer nümune-i imtisal ve tesanüd ve taltifte birer şefkatli kardeş ve ders müzakeresinde birer zeki muhatap ve mucîp ve güzel seciyelerin in’ikâsında birer ayna olmanız, o maddî sıkıntıları hiçe indirir”.8
İslâmın yüzde doksan dokuzu iman, ibadet, ahlâk; yüzde biri siyasettir. Dolayısıyla siyaseti en geri plana itmek. En büyük vazifenin, en küçük ve dar dairede olduğunun şuuruyla yaşamak. (İlgi alanı ile etki alanını karıştırmamak.)

Dipnotlar:
1- Barla Lâhikası, s. 87.
2- Kastamonu Lâhikası, s. 172.
3- Tarihçe-i Hayat, s. 131.
4- Münâzarât, s. 49.
5- Münâzarât, s. 49.
6- Kastamonu Lâhikası, s. 181.
7- Muhakemat, s. 32. 8- Şuâlar, s. 272.

05.11.2008

E-Posta: afersadoglu@hotmail.com fersadoglu@yeniasya.com.tr

Ümit ve korku dengesini korumak ve asla ümitsizliğe düşmemek. Gelişmenin birinci düşmanının ümitsizlik olduğunu bilmek.

ErekNUR Nickli Üyeden Alıntı

Nur Talebelerinin hizmette örnekleri, sahabelerdir. Zira onlar, İslâmiyeti tesis, Kur’ân’ın hükümlerini yaymak için mallarını, canlarını ortaya koydular.

bu güzel paylaşım için teşekkürler

Benden 1 yaş büyük bir abim vardı, nur talebesi ilahiyat fakültesi son sınıfda okuyan...satanist gibi kılığını değiştirmiş. Saçlar boyalı. Gitar tırnağı bırakmış vs.. Gece gündüz eğlence yerlerinde, barlarda orada şurada. tam sayıyla 36 inanmayanı 4 senede imana getirtti.. Hem hafız biri bunları yapan birisi. Günümüzün sahabelerini örnek alanlar bana göre bu gibi insanlar.

İsmail Fakirullah Nickli Üyeden Alıntı

Benden 1 yaş büyük bir abim vardı, nur talebesi ilahiyat fakültesi son sınıfda okuyan...satanist gibi kılığını değiştirmiş. Saçlar boyalı. Gitar tırnağı bırakmış vs.. Gece gündüz eğlence yerlerinde, barlarda orada şurada. tam sayıyla 36 inanmayanı 4 senede imana getirtti.. Hem hafız biri bunları yapan birisi. Günümüzün sahabelerini örnek alanlar bana göre bu gibi insanlar.

Ey fahre meftun, şöhrete mübtelâ, methe düşkün, hodbînlikte bîhemtâ sersem nefsim!

Eğer binler meyve veren incirin menşei olan küçücük bir çekirdeği ve yüz salkım ona takılan üzümün siyah kurucuk çubuğu bütün o meyveleri, o salkımları kendi hünerleri olduğu; ve onlardan istifade edenler o çubuğa, o çekirdeğe medih ve hürmet etmek lâzım olduğu, hak bir dâvâ ise, senin dahi sana yüklenen nimetler için fahre, gurura, belki bir hakkın var. Halbuki, sen dâim zemme müstehaksın. Zîrâ o çekirdek ve o çubuk gibi değilsin. Senin bir cüz-i ihtiyârın bulunmakla, o nimetlerin kıymetlerini fahrin ile tenkîs ediyorsun. Gururunla tahrip ediyorsun ve küfrânınla iptal ediyorsun ve temellükle gasb ediyorsun. Senin vazifen fahr değil, şükürdür. Sana lâyık olan şöhret değil, tevâzudur, hacâlettir. Senin hakkın medih değil istiğfardır, nedâmettir. Senin kemâlin hodbînlik değil, hudâbînliktedir.


18.sözden