Konu: Duygusallıkta da Vasat Yol

DUYGUSALLIKTA DA VASAT YOL

Risale-i Nurlar? müzakereli okumak ayr? bir fark ve keyif.?nsan hakikatlere daha derinlemesine nüfuz edebiliyor.”Nur talebeleri duygusall?kta da orta yolu tutar.”ifadesi böyle müzakereli bir derste kullan?lan bir cümle.ESSIRATEL MÜSTAK?M dersini yaparken aç?lan bir perde ile “Duygusall?kta da orta yol vard?r.”ifadesini müzakere etmeye başl?yoruz.?ş duygulardan aç?ld?ğ? için daha önce üzerinde çal?şt?ğ?m?z “Duyular ve duygular” çal?şmam?z bize bir yol haritas? olabilir diye düşünüyoruz.Böylece duygusall?ğ? müzakereye açm?ş oluyoruz.Üstad Hazretlerinin “Kardeşler aras?nda müfritane irtibat” haricinde diğer tüm fiillerimizde orta yolu tavsiye etmesi meselemize dayanak oluşturuyor.O halde “Duygusall?kta da orta yolda olmal?y?z.”cümlesi dikkatimizi çekiyor.Duygularda orta yol değil,duygusall?kta orta yol diye meselemizin hangi çerçevede müzakere edileceğinin s?n?rlar?n? tekrar hat?rlat?yoruz.Burada Risale-i Nurlar?n bir k?s?m hakikatleri meselemizi daha da aç?yor.Çünkü Nur talebelerini harekete geçiren aşk-? islamiye ve hamiyet-i diniye (yani Risale-i Nur hakikatleri) olduğu için ve hayali bir Üstad’? değil hakiki bir Üstad’? sevdiğimiz için onlar duygusall?kla hareket etmezler sonucuna varabileceğimizi söylüyoruz.Önemli olan bir durum da Üstad’?n Kur’an’a dellall?k yönünden şahsiyeti bizi de ilgilendiriyor ve Kur’an hakikalerine bizi muhatap ediyor.Biz önce eseri görüyor,okuyor ve inceliyoruz,sonra eserin güzelliğine istineden eser sahibine muhabbet ediyoruz.?şte bu hal hayali bir Ziyaeddin değil,hakiki bir Ziyaeddin sevgisini taş?yor.( Bundan k?rk elli sene evvel, büyük kardeşim Molla Abdullah (rahmetullahi aleyh) ile bir muhaveremi hikâye ediyorum.

O merhum kardeşim, evliya-i azimeden olan Hazret-i Ziyaeddin’nin (k.s.) has müridi idi. Ehl-i tarikatça, mürşidinin hakk?nda müfritane muhabbet ve hüsn-ü zan etse de makbul gördükleri için, o merhum kardeşim dedi ki:

“Hazreti Ziyaeddin bütün ulûmu biliyor. Kâinatta, kutb-u âzam gibi herşeye ?tt?lâ? var.” Beni onunla raptetmek için çok harika makamlar?n? beyan etti.Ben de o kardeşime dedim ki: “Sen mübalâğa ediyorsun. Ben onu görsem, çok meselelerde ilzam edebilirim. Hem sen benim kadar onu hakikî sevmiyorsun. Çünkü kâinattaki ulûmlar? bilir bir kutb-u âzam suretinde tahayyül ettiğin bir Ziyaeddin’i seversin. Yani o ünvanla bağl?s?n, muhabbet edersin. Eğer perde-i gayb aç?lsa, hakikati görünse, senin muhabbetin ya zâil olur veyahut dörtten birisine iner. Fakat ben, o zât-? mübâreki senin gibi pek ciddî severim, takdir ederim. Çünkü, Sünnet-i Seniye dairesinde, hakikat mesleğinde, ehl-i imana hâlis ve tesirli ve ehemmiyetli bir rehberdir. Şahsî makam? ne olursa olsun, bu hizmeti için ruhumu ona feda ederim. Perde aç?lsa ve hakikî makam? görünse, değil geri çekilmek, vazgeçmek, muhabbette noksan olmak, bilâkis daha ziyade hürmet ve takdirle bağlanacağ?m. Demek ben hakikî bir Ziyaeddin’i, sen de hayalî bir Ziyaeddin’i seversin.” (Kas.Lah.s:60)) Böylece duygusall?kta orta yolun bu olabileceği kanaatine ulaş?yoruz.Başka hizmet tarzlar?nda ise tam ters bir yaklaş?mla karş?laş?yor olabiliyoruz.Burada önce zata muhabbet ve hayali bir tak?m vas?flar kişilere verilebiliyor.Böylece muhatap olunan kişinin mevcut birtak?m kusurlar? söylendiğinde hemen savunma mekanizmalar? harekete geçiyor oluşun alt?nda bu duygusall?kta yaşanan ifrat yat?yor olabiliyor.O kişinin her yönüyle masum olduğu fikri müntesiplerinin hayali bir tak?m savunmalar?ndan anlaş?l?yor.

Halbuki Üstad Hazretleri benim üç şahsiyetim var diyor ve Kur’an’a dellall?k cihetinde biz istihtam ediliyoruz diyerek,bu cihetten gelen tüm vas?flar?n Kur’an’a ait olduğunu ve kendisinin sahip ç?kamayacağ?n? söylerken,ikinci ve üçüncü şahsiyetlerin kusurlu olabileceğini söylüyor.Bu zaman şah?s zaman? değildir diyerek şah?slara bağlanmaktan ziyade esere bağlanman?n önemini vurguluyor.Böylece bu asr?n hizmet anlay?ş?na yeni bir yaklaş?m ve örijinal bir metot kat?yor.Bu anlay?şta elbetteki duygusall?kta da vasat mertebe olacakt?r.Çünkü Üstad Hazretleri Münazaratta “Hiçbir müfsid ben müfsidim demez. Daima suret-i haktan görünür. Yahut bât?l? hak görür. Evet, kimse demez ayran?m ekşidir. Fakat siz mihenge vurmadan almay?n?z. Zira çok silik söz ticarette geziyor. Hattâ benim sözümü de, ben söylediğim için hüsn-ü zan edip tamam?n? kabul etmeyiniz. Belki ben de müfsidim. Veya bilmediğim halde ifsad ediyorum. Öyleyse, her söylenen sözün kalbe girmesine yol vermeyiniz. ?şte, size söylediğim sözler hayalin elinde kals?n, mihenge vurunuz.Eğer alt?n ç?kt?ysa kalbde saklay?n?z. Bak?r ç?kt?ysa, çok g?ybeti üstüne ve bedduay? arkas?na tak?n?z, bana reddediniz, gönderiniz.(Münazarat:48-49)”diyerek bizlere ve tüm muhataplara Risale-i Nur’larda duygusall?ğ?n vasat mertebesini gösteriyor.

Böylece Nur Talebeleri kişileri ve duygusall?ğ? aşarak veya orta yolu tutarak ifrat ve tefrite düşmeyerek Cenab- Hakk?n Fatiha suresindeki “ihtinas s?ratel müstakim”den murad ettiği manaya uygun hareket etmiş oluyorlar inşaallah.Bu ve daha bir çok hallerde orta yolda olmak için Kur’an hakikatlerine ne kadar ihtiyac?m?z olduğu ortaya ç?k?yor değil mi? O halde Risale-i Nur’lar? hem ferdi,heh cemaati ve hem de müzakereli okumak çok daha istifade ve feyizlere sebep olabilir,yeni yeni hakikatlere ulaşmaya vesile olabilir dileklerimizi tekral?yoruz.Baki Ç?M?Ç

Allah razi olsun...

Fakat ben, o zât-ı mübâreki senin gibi pek ciddî severim, takdir ederim. Çünkü, Sünnet-i Seniye dairesinde, hakikat mesleğinde, ehl-i imana hâlis ve tesirli ve ehemmiyetli bir rehberdir. Şahsî makamı ne olursa olsun, bu hizmeti için ruhumu ona feda ederim. Perde açılsa ve hakikî makamı görünse, değil geri çekilmek, vazgeçmek, muhabbette noksan olmak, bilâkis daha ziyade hürmet ve takdirle bağlanacağım. Demek ben hakikî bir Ziyaeddin’i, sen de hayalî bir Ziyaeddin’i seversin.” (Kas.Lah.s:60))


Yukardaki yazınızdan yapmıs oldugum alıntıyı acıklarmısınız?Bediüzzaman hazretleri burada ne anlatmak istemis...

ve bihi nesteinu


Allah'ım bizlere risale i nurları aç ve anlamayı nasib eyle amin...

Evvela bir kaç sehivi tashih edip sonra meseleye girelim inşaallah...

vasat ,istikamet, sıratı mustakim, demek;
keyfiyyetin miktarından ziyade mahiyetine bakar...

Allah için mana i harfi olan muhabbette ne kadar ileri gidilse zarar yoktur ...
faide vardır...
hatta ... aleviler manai harfi ile imam aliyi sevseler ve ne kadarda ileri gitseler zarar etmezler...bu muhabbetullaha vesiledir denilir...
müfritane irtibat ediniz...
sadakatte çalışınız...şu sadakat ne kadar iler gitse aynı sıdk olur...
hatta üstadımız kendisi hakkında muhabbette ve hüsnü zanda çok ileri gittiğini ifade ettiği talebelerinin... kur'anın nasıl ihsanlarına mazhar olduklarını yazmış...



yok eğer keyfiyeti de vasata çekmeye kalkılsa, bu mümkünde olmaz...
kalbine ayar yapabilen varsa yapsın...ayar yapılamadığındandırki, ehli sekr mesul tutulmamış...

hele şahsı maneviden ŞAHSI ÇIKARMAK ŞAHISSIZ BİR ŞAHSI MANEVİ TAHAYYÜL ETMEK, DÜNYANIN NERESİNDE VAR...
MÜDÜRSÜZ OKUL...
KOMUTANSIZ ASKER...
VALİSİZ VİLAYET...
BİZ BUNLARI BAŞKALARA BİR ŞEYLER İSBAT ETMEK İÇİN DERİZ...YA BİZ NE ANLAMALIYIZ...
ASKERİYENİNDE BİR KANUNLARI KURALLARI AYAZAN KİTABI VAR VE OKUNUR...BU ASKERLERİ KOMUTANSIZ YAPAMAZ...
BIRAKALIM ÜSTADIMIZA MUHABBETTE İFRATI...
layık olan derece muhabbeti ve muhabbet sahiblerini arayalım...

vazifelilik YÖNÜNÜ HER DAİM ÖNE SÜREN BİR HAZRET...
AHİR ZAMANIN VARİSİ NEBİSİ...
MANA İ HARFİ İLE SEVİLECEK OLAN YANİ HAKİKİ ZİYAEDDİNİ HAKİKİ SEVMEK MANAİ HARFİ İLE DİR...NEFSİNİN MAKAMI VE KEMALATI SEBEBİ İLE DEĞİLDİR...

MADEM ÜSTAD SADECE BİZİM LE MANAİ HARFİ VE VAZİFE İTİBARIYLA GÖRÜŞÜR...BU MUHABBETTE NE KADAR İLERİ GİDİLSE AYNI MARİFETULLAHA KUVVETTİR, VASİLESİDİR ...ZARARSIZDIR FAİDELİDİR...

kendi aleminede kutub aktab kabul ettiği zata olan muhabbetini kıramazlar ve kebairle fasık olsada zındık olaz küfre girmez bununda sebebi o muhabbetidir...
o yolların en kuvvetli ve keskin gücü muhabbettir...

artık şunu ayırdedelim;
üstadın kendine olan nazarları talebelerinin bakışını ve muhabbetini nefsi adına almayışı...kendi NEFSİNİ Allah karşı öyle bilişi başkadır'' bu Allaha karşı halidir''...nefsinin mutmainneyi geçmiş olması şeriatın tüm hükümlerine iman edip tüm cihazatı ile kalb komutanına askerlik etmesi, BUNUDA HAYATI , YAŞANTISI İLAN ETMESİ... başkadır...

üstadın talebeleri diyor;
sen mehdiliK dava etsen kabul edecez...
YA BİR KUTBU AZAM GELE VE BİR TALEBE ÜSTADINI BIRAKIP ONUN TALEBELİĞİNE GİTMEYE...ALLAHIM BUNDAN DAHA İLERİ MUHABBET NERDEDİR...
talebeleri yazmış demiş ve üstadda risale i nur külliyatına dahil ettirmiş o mektubları ...
talebeleri demiş;
biliriz değilsin enbiyadan bir nebi fakat nedir elinde bu nuru muteber...
g
ayri müslim bir zatın müridi sadakatla efendisine bağlı kaldı ve onu irşad etti...
müridlerini imtihan eden şeyhin 1,5 müridi dedi başımız sana feda...
o zat dedi benim 1,5 müridim var...
hem fena fih ihvan ile riyadan kurtulmak... fena fil ihvan olmaya ... oda insana bakar kitaba değil...

Hey be Hey NEFSİ emmera !!!
İNSAN EVVELA KENDİNİ SEVER
NEFSİNİ SEVER...
KENDİNİ SEVEN BAŞKASINI SEVEMEZ...
SEN EY NEFS MUHABBETİNİ KENDİNE SARFETTİKÇE...daha çok kitab der... kendinden bir üstünü kabullenmemek için çok oyun oynarsın...
hele vazifeliliğe bak içinde nefs yok ene yok hal bu olursa...
birde nefs olsa ene olsa ...hal ne olur gerisini varsın vasat ehi kıyas edebilrse etsin...

sözün özü;
biz talebeleyiz...
talebeliği ilk üstadın talebeleri yaşadı dairemizde ...
hele bir talebelerin yazdığı mektuplara bakın, bakalım okuyalım, lahikalar dolu...
hanginde ne kadar muhabbet var görün, görelim ...
ehli tarikin en ifrat müridi, üstadımızın talebelerine muhabbette yetişemediğini görün... görelim...
hakiki üstadı AZAM , (hakiki ziyauddin dine imana,sünnete hizmet eden, vazifelilik yönündedir) VARİSİ NEBİ,
AHİR ZAMANIN BÜYÜK KABUL ETMEKTE ZORLANAN İNSANLARINA BEDİÜZZAMAN OLARAK KENDİNİ KABUL ETTİREN ÜSTAD R.A dan bahsediyoruz...

muhabbet;(mana-i harfi ile olan)
sadakatında
takvanında
AZİMETİNDE
sünnetinde
ihlasında ta kendisidir...
hepsinin çıktığı yerdir...
bu zamanın fırtınalarına EHLİ İLİM, MÜDAKKİK ALİMLER DAYANAMAZ AMMA,
MUHABBET sahibi , KALBİ HAREKETE GELMİŞ, BİR ADİ İNSAN DAYANIR, imanını kurtarır.....telvihati tissada böyle der...

muhabbet fedaileri...kitabdan değil muhabbet edilecek insandan bahseder...
insanı kamil...
kainatın özü...
esmanın aynası...manai harfi...

VİCDAN DE DİYOR ...YAZ DİYOR...
MASLAHAT SUS... YAZMA DİYOR...
BU UZUNLUKTA KISA KESİYOR...

aczmendi_reşha