Daha bu gün birkaç saat önce benim Garip yakaldığı fareyi çıtır çıtır yedi.
Sonrada gelmiş ben de yemek istiyor. Yok dedim sana yemek memek.
Gerçi fare pek bi ufaktı ama sahura kadar bişey vermem artık.
Neyse bu arada Üstadın evinde hem kedi hem fare bir arada yaşadığı halde kediler katiyyen farelere dokunmazlarmış.
[quote=sami;244351]Daha bu gün birkaç saat önce benim Garip yakaldığı fareyi çıtır çıtır yedi.
Sonrada gelmiş ben de yemek istiyor. Yok dedim sana yemek memek.
Gerçi fare pek bi ufaktı ama sahura kadar bişey vermem artık.
abi ben çocukken iğrençtim
sen aşmışın ya
şu yaşta...
ne kadar anlatırsan anlat ve ne kadar bilirsen bil
senin bildiğin karşıdakinin anladığı kadardır...
MEVLANA
BENİMLE GELEN PİŞMAN OLMAZ,
BENİMLE GELEN PİŞMAN OLURSA,
RUZ-İ MAHŞERDE SIRTIMIN YÜKÜ OLSUN,
AN ŞART Kİ BU DAVAYA KARŞI
SEBAT VE SADAKATİNİ BOZMASIN!
SAİD NURSİ (r.a)
NEDEN EY GAFİL!
Realiteleri Ütopyaların haline getiriyorsun!
Severim kedicikleri ama elime alamam uzaktan severim..
Hatta yanıma yaklaşınca bucak bucak kaçarım..
Çok istemişimdir elime almak.
Hüsn-ü Aşk...
Gayr-ı Meşru Bir Muhabbetin Neticesi Merhametsiz Bir Adavettir.
[quote=nokta.NUR;244354] Küçüklüğümüzden beri bu manzaraları gördük belgesellerde aslanlar ceylanları falan...
Eskiden hayat cidaldir napalım doğanı kanunu bu diye kandırdık kendimizi.
Ama Şimdi Risale-i Nurun keşf-i hakikisiyle Hayatın cidal olmadığını, ölümün adem değil terhis olduğunu, bir an-ı seyyale bile yaşamak kafi olduğunu öğrendik .
O yüzden hikmet nazarıyla bakınca bana iğrenç gelmiyor. Ama şefat nazarıla bakınca iş değişiyor tabii.
Evet üstad evindeki fareleri besliyordu onlara kırıntılar veriyordu.ve Abileri ve kedileri onlara iliştirmiyordu. Dolayısıyla Üstad evinde fare besliyordu diyebiliriz.
Hatta sinekleri kesinlikle ilaçlatmazdı, Abiler sinekleri pencereden dışarı kovmaya çalışınca; "Zaten bunların ömürleri ne kadar bu soğukta dışarıda perişan olmasınlar diye" ondanda menediyordu.
Eee ism-i Rahim e mazhariyet kolay değil...
Şu an 1 kullanıcı var. (0 üye ve 1 konuk)