Hak dostu habib ebu muhammed,sik sik tuccarlardan kendi parasiyla erzak alarak fakirlere dagitmaktadir...
Bir gun yanina birkac darda kalmis insan gelir .''coluk cocugumuz ac allah askina bize sahip cik der....
Ebu muhammed kendini caresiz hisseder...fakat o sozlugunde ''hayir ''olmayan bir peygamberin yolunun yolcusudur....
Tuccara gider borc ister...uc gun sonra oderim der.fakirlerin ihtiyaci gorulur ve uc gun de goz acip kapayincaya kadar gecer.alacakli kapiya dayanir ...habib ebu muhammedin sikintisi agirdir.
Bir mescidde duaya durur.''rabbim der ben alacaklilarima ne diyecegim?
Evine varirki bir de ne gorsun!
Her taraf evin butun odalari tavana kadar bugday yigilidir.eniyi en pahali cinsten...
Habib ebu muhammed ellerini onun dergahina kaldirir :
''rabbim ''ben bu kadar istememistim.
Rahmet karsisinda mahcuptur .
''kim allaha karsi saygili olursa ,allah ona cikis yolu gosterir ve hic hesaba katmadigi bir yerden onu riziklandirir.kim allaha guvenip dayanirsa o kendisine yeter.
(talak 2-3)