Yaşlı bi marangozun emeklilik çağı gelmişti.İşvereni olan müteahhide,çalıştığı konut yapım işinden ayrılmak ve eşi,büyüyen ailesi ile birlikte daha özgür bir yaşam sürmek tasarısından söz etti.Çekle aldığı ücretini tabi özleyecekti.Emekli olmak ihtiyacındaydı.Ne var ki müteahhit iyi işçisinin ayrılmasına üzüldü, ve ondan kendine bir iyilik olarak son bir ev daha yamasını rica etti. Marangoz kabul etti ve işe girişti,ne var ki gönlünün yaptığı işte olmadığını görmek pek kolaydı.Baştan savma bir iş yaptı ve kalitesiz malzeme kullandı. Kendini adamış olduğu mesleğine böyle son vermek ne talihsizlikti! İşini bitirdiğinde işveren,evi gözden geçirmek için geldi.Dış kapının anahtarını marangoza uzattı."Bu ev senin" dedi,"Sana benden hediye". Marangoz şoke oldu.Ne kadar utanmıştı! Keşke yaptığı evin kendi evi olduğunu bilseydi,o zaman onu böyle hiç yapar mıydı?