Kulluk görevlerimizin en önemlisi olduğu halde en çok ihmal ettiğimiz konulardan biri de MAHREMİYET konularıdır.
Abdülhalik-ı Gucdüvani hazretleri nazar-ber-kadem (göz ayak ucunda olacak, kişi önüne, işine bakacak) kuralını bir prensip olarak talebelerine anlatmış ve hayata geçirmiştir.
Hz. Ali şöyle rivayet etmiştir : "Rasulullah (a.s.m) zamanında Medine sokaklarında dolaşan bir erkekle bir kadın karşılaştıklarında bakışmışlar. Şeytan bu bakışlardan istifade ederek onların bakışmalarını, birbirlerini beğenmeye çevirmiş. Adam bir yandan yürüyor, bir yandan kadına bakıyormuş. Başı kadından tarafa çevrili olduğu için önüne çıkan bir duvara çarpmış ve burnu kanamış. Bunun üzerine,
'Allaha yemin ederim ki gidip Rasulullaha (a.s.m) durumu anlatıncaya kadar burnumun kanını yıkmayacağım' diye yemin etmiş.
Rasulullah'ın (a.s.m) yanına gelip hadiseyi anlatınca Efendimiz (a.s.m) : "Burnunun duvara çarparak kanaması günahının cezasıdır" buyurmuş. Bu olaydan sonra,
'Mü'min erkeklere söyle, gözlerini (harama bakmaktan) sakınsınlar...' (Nur 24/30) ayeti nazil olur.
(Suyuti, Dürru'l-Mensur)