Konu: Gerçek Bayram Ne Zaman? Ve Aslında Kimedir Bayram?

Bayram zaman ve kimedir?

Ne demektir sahi dostlar, Bayram?

Sabah kalkıp bir çocuğun annesinin elini öpmesi ve eğer en yeni kıyafetlerini giymesiyse bayram? O Saat geldiğinde Ruz-ı Mahşer de Nebi-yi Zişan “gelsin öksüzler, dizilsinler şöyle önümde bir bakayım” derse ve toplarsa hepsini.

Şehid çocukları babalarının elini Bayram Sabahlarında öpemedikleri için gözyaşı döktüler, babaları onları sarıp, sarmalayıp ta “Allah Nice bayramlar göstersin evladım” diyemedikleri için, hüzünlendiler, belki bulundukları yerden. Amma Ey Efendim Sen haşir günü “Gelsin şehidler, çocukları ve hanımlarıyla beraber, önümde bir dizilinler bakayım” dersen eğer? Ve toplarsan hepsini.

Ve yetimleri, Kimsesizleri, garipleri, ayakkabısı olmayan kardeşlerimi, misafirlerine ikram için şeker alamayan, çocukları için sıcacık kucağından, misler gibi kokusundan başka bayram hediyesi bulamayan ablalarımı ve çocuklarına bayram harçlığı veremediği için ellerini cebine yaklaştırmaktan utanan ağabeylerimi, hepsini mahşer günü toplarsan eğer arkanda, sancağının altında ve yanında. Ve sonra “Bugün bayram sizedir, Haydi gelin peşimden şimdi” Dersen eğer, annemin elini dünya bayramlarında öpebildiğim için, o gün babamın elini saçlarımda hissettiğim için sevineyim mi? Yoksa Senin yanında, bu bahtiyar kulların arasında olamadığım için O büyük ve dehşetli günde engeller mi sevinmemi bugünkü bayramlarım.

Medine çocukları, “keşke bizim babamızda Uhud’da şehid olsaydı da Efendimiz bu bayramda şimdi Bizim de babamız olsaydı?” Dediklerini duyduğum gün, bayram sabahı cicilerimi giyip oynayabildiğim için sevinmiştim. Ama şimdi ne düşünsem bilemiyorum, aslında sevinemiyorum.

Benim güzel bir tanecik annem, pek muhterem şefkatli babam sözüm size değil. Lütfen üzülmeyiniz. “Anam babam sana feda olsun Ey Allahın Rasulü” diyen ashabı kıskanıyorum. Ve Ahmed’imin evlatları olan o güzel çocukları ve kimsesizleri. Başka değil. Amacım sizleri kırmak değil emin olun. Dünyadayken kırgın yaşayan gerçek bahtlılar, zor günde Nebi’nin yanındayken biz acaba onların neresinde olacağız? O gül kokusunu duyabilecek miyiz? Kokunuzu çok özledim amma sevgili ebeveynim, merak ediyorum Gül Muhammed’imin gül kokusunu acaba bir kerecik olsun koklayabilir miyim? Bir yetimin, bir öksüzün, bir garibin elinden ve duasından gelen himmetle bir kere koklayabilecek miyim?

Nebi’siz, anne’li ve baba’lı, cicili bicili dünya bayramları mı, Nebi’li, ahiret bayramı? Tek ümidim, “yetimin bayram babası, öksüzün bayram anası, kimsesizin bayram kardeşi, benim ahiret bayramında bayram ümmetim olur” dersin diye beklemek sevgili Peygamberim. Ve bayramı bir güne değil, bir aya, bir yıla ve hatta bir ömre yayarak, bütün kimsesizlerde, onların izniyle ve şefkatiyle Seni aramak, Seni bir kere koklayabilmek, belki ve inşallah dokunabilmek. Hem Nebi’ye, hem Yetim’e.

Sahi gerçek bayram ne zaman ve bayram benim ki mi?
Bayram, gerçek bayram, hangisi, yetimin ki mi?

Ma’as-selam.

Not: Bütün kardeşlerimin Kurban Bayramı mübarek olsun. Gerçek bayramlarda Efendimizin yanında bayramlaşabilmeyi arzu ve temenni ediyorum.

Yetim kızın başını okşayan mübarek el
Bende yetim bir kızım ne olur bana da gel
Yetim kızı kendine evlat sayan Muhammed
Bende yetim bir kızım beni yavrun kabul et

Gül sevgin yeter bana ey sevgili Resulüm
Öyle muhtacım sana ne verirsen kabulüm

Ya Resulallah kimsesizlerin sahibi senmişsin...
Öyle demişti dedem.
Bugün,sokakta çocuklar sek sek oynarken
Yine aralarına almadılar beni ittiler,
Çok üzüldüm ağladım.
Dedemle babaannem teselli etti
Ya Resulallah uyurken de oyuncağıma sarılıp yatıyorum
Bazen teselli ediyor ama çoğu zaman ağlıyorum,

Benimde annem olsa, bana masal okur ninni söyler uyuturdu,
Benim annem de babam da sensin ya Resulallah!
Benim başımı da sen okşa, beni de sen sev!

Biliyorum geliyorsun, başımı okşuyorsun üstümü örtüyorsun,
Çünkü bazı geceler kalktığımda biri üzerimi örtüyor,
Benim annem de babam da sensin ya Resulallah!
Sensin ya Resulallah! Sensin ya Resulallah!

Yetim kızı kendine evlat sayan Muhammed
Ben de yetim bir kızım beni yavrun kabul et!

Ma'as-selam.


Not: Alıntıdır.