Konu: Kardelen Çiçekleri

Baharın hebrcisi bademler çiçek açmıştı, nerden ve nasıl haber almışsa yerin aktındaki kardelen de canlanmıştı. Kök salarak geçmişiyle bütünlesşti, filiz vererek, baharı selamlayacaktı. Başını kaldırdı, bir de baktı ki kar, kış... Fakat ötelerden haber gelmişti:''Yürü.'' Yaratan ''yürü'' diyordu ,yaratık yerinde durabilir mi?
Kardelen başını kaldırdıkça nefesiyle karı eritti, kendine küçücük bir kulübecik yaptı. Dün düşman olan kar ve soğuk, bugün ona dosttu. Kardelen yaprak açtıkça yuvasını genişletiyor, eriyen karlar gözyaşı gibi damlayıp, çiçeğin biraz daha hızlı büyümesine yardım ediyordu. Artık kardelenle kar ve buz tabakası anlaşmıştı. Biri büyüyecek, diğeri eriyecekti.
Kardelen büyüdü, büyüdü, karı deldi;ismine layı bir icraat yapmıştı; hem kendi sevindi hem de kar yığınları ona bakıp tebessüm etti:''Müjdeler olsun bize, artık bahar geliyor, evet eriyip yok olacağız. Bu yokluk öylesine bir yokluk ki varlığın ta kendisi. Buzlar, karalr eriyecek, kök kapısından girecek, yaprak yaprak, çiçek çiçek dirilecek. Sonra sebze ve meyve olacak, insanlara gıda ve insanlık aleminde yerimiz alacağız. Ne mutlu bize, yaşasın kardelen, yaşasın bahar!''
Kardelen evvela bu gerçek karşısında şaşırdı, sonra başını eğdi, bu külli nizamı kuran Yaratan'a şükretti...
Kardelenler çiçek açmıştı, kardelenler kışın sonunu, baharın başlangıcını müjdeliyordu. O nazik, o kibar çiçeğin sesi yamaçlarda, derelerde, dağlarda yankılandı. Buzullar ve çığlar bile gçzyaşı döküyordu. Bin bir damladan biri şöyle diyordu:'' Ben bir damlayım, çok küçük, çok ufağım. Fakat derelere, çaylara karışacağım, nehir olup taşacağım, sonunda denize ulaşacağım, bir damla iken deniz olacağım, okyanusları birbirine bağlayacağım, gemilere yol vereceğim, balıklara analık edeceğim...''
Baktım, kefenin içinden kayalarla elini kolunu çıkaran, gevenlerle parmaklarını uzatan kocaman dağ, bu küçücük damlayı alkışlıyordu:''Aynen benim demek istediğimi dedi, ben de onunla beraberim...'' Kar yığınlarının altından sular akmaya başladı, damlalar çağlıyor, dereler çığlık çığlığa koşuyor, barajlar, göller doluyor ve insanlığın yüzü gülüyordu. Kardelen çiçekleri kışın bitimini, baharın basşlangıcını müjdelemişti. Madem ki kardelen çiçek açtı, baharın gelişini kim durdurabilirdi?
Kardelenler nefesleriyle karı eritirken güneş, ışınlarıyla onun başını okşadı:''Bu ufacık davranışın fiilÎ dua yerine geçti, Allah duanı kabul ederek, beni
senin imdadına gönderdi, şimdi karlar eriyecek, yeryüzüne, çiçeklerden halılar serilecek, ren renk, desen desen bahar gelecek, EY KARDELEN SEN ZATEN BAHARIN TA KENDİSİSİN!''
Birden bire yolum üniversitelerin, imam hatip liselerinin önüne düştü. Başı örtülü kızlar kardelenlere ne kadar da benziyordu. Onların etrafını buz dağları kapatmış , onlar da gözyaşlarıyla bu dağları eritiyordu. Demek BAHAR GELMİŞ, ARTIK 300 SENELİK KIŞ BİTECEK, KURUMUŞ KEMİKLER GİBİ DURAN DALLAR BİLE YEŞERECEK
Hekimoğlu İsmail

Bir dağ çiçeği kardelen...yüreğimin buz tutmuş tepelerinde devrim başlattı...hazır değildim şevkatine,ilgisine ama muhtaçtım...hırçındım, kırıcıydım tıpkı kardelenin üzerine yağan kar misali........

Gecelerin çaresiz kollarına gizlediğim ürkek beni,gözyaşlarımı, koynunda beslediğim isyan eden, haykıran ama duyulmayan çığlıklarımı saklıyordum....

Yüreğimin buz kesmiş tepelerinde isyanıma isyan eder gibi baş kaldırıyor kardelen ve ben tek tek öpüyorum yıldızları gözlerinden, zifir karanlık dünyamda bir ay doğumu....aydınlığa eriyor karanlıklar, gündüzler buz tutmuş,yarınlara umut, güneş oluyor kardelen..ısınıyorum, aydınlanıyor dünyam.... vuslatı yaşıyorum,her salisede, zamana sığamıyorum, yokum, ne dünde ne bugünde, ne yarında... dünüm, bugünüm yarınlarım kayıp....... meçhul adreslerde gözümün gördüğü her kapıyı çalıyorum, kuru bir yaprak misali savruluyorum neredeyim? ... neler yapıyorum bilmiyorum.... eşiğinde bekliyorum dost sandığım kapılardan biri

Açılacak diye her saniye binlerce yıl gibi... gözlerim yaş dolu kapılarda kalıyor, ben yavaş yavaş tükeniyorum! dar ağacında umutlarımı ilmiğe geçirirlerken,inandığım tüm değerlere kurşunlar sıkarken isyanıma isyan ediyor kardelen....gözlerimden yaşları siliyor..izin vermiyor bitişime...

Kayıp kimliklerin bulunduğu meçhullük diyarından göç ettim,düşler kuruyorum, yok karanlıklar siyahlar, binbir renk doldurdum yüreğimin çorak ovasına, bayırına, en güzel maviler benim, en güzel düşler, en güzel enlere kucak açıyorum..kışlar bahara dönüş yaptı,umutlar göz kırpıyor, artık umut türküleri söylüyor dilim...yarınlar güzel olacak....
özgürce uçurtmalar uçuracak masumluğun sembolü çocuklar uçsuz bucaksız maviliklerde...

Daralmayacak gökyüzü gözümde,mahpus olmayacak özgürlükler,zincir vurulmayacak güvercinlere kırılmayacak kanatları,olmayacak kavgalar,silahlar,anneler secdeye varacak şükür için yaradana....izin vermeyeceğim yüreğimin kırılmasına, kabul etmeyeceğim,sokmayacağım herkezi gönül bahçeme....


Umud ediyorum... yüreğimin buzlarını eritiyor kardelen....... ve kardelen..

'Yarınlar güzel olacak' diye bir türkü tutturmuş.. soluyor..gidiyor..fark edemiyorum soluşunu..oysa ki; ne zemherilerden çıktık beraber hayata döndük,sevgiye,güvene dostluğa inanmıştık..kimseye boyun eğmedik....bir sabah kalktım kardelen solmuş...o solgun halinde bile gülümsüyor,solgunluğu bile güç veriyor bana...'umudunu kaybetme...yarınlar güzen olacak..' diyor sanki....

...Hasretini gözlerime bakarak yok etmeye çalışırcasına gidiyor...
o gitsede.....beni terk etsede bekliyorum..yağmur yüklü bulutlarla, en güzel mavilerimle,masum çocuk yüreğimle......

Susuyorum; suskunluğum çığlık çığlık umut oluyor umutsuzlara........
Susuyorum; suskunluğum isyanım,inancım,sabrım....
Susuyorum; seni benden çalanlara inat bu suskunluğum.....
Seviyorum; hasreti, yalnızlığı sensizliği bile....

Biliyorum; yarınlar güzel olacak! ...
Zamana sığınmıyorum; zaman unutmak isteyenler için çare, ben seni Unutmak istemiyorumki.....
Asi çiçeğim; ölüme inat, zulüme inat,... seni benden alanlara inat.... Sessizliğin sesi ile haykırıyorum....duymayan kalmasın....inadına Yaşayacağım..mutlu olacağım....seni seveceğim....
Duymayan kalmasın...Yarınlar güzel olacak...

Sakine Aydın

SELAM VE DUA İLE…