Akşam kara urbas?yla ?s?t?yor bedenimi silik bir lamba ?ş?ğ?na inat, yats? ezan? odama dolmuş ''Allah-u Ekber'' sesi önce kulaklar?mda sonra yüreğimde, bir yan?m diyor ''haydi kalk, temizle tinini lekelerinden... Al abdestini, buluşma vakti o yarle, buluşma vaktidir tek yarin yaradan?nla....'' diğer yan?m tembel mi tembel, m?sm?z?n biri '' daha vakit var'' diyor, ''hem hergün hergün beş vakit, bak çevrendekilere, hangi birinin umrunda ezan, yaş?n kaç baş?n kaç daha, önünde çok ömür var...''

Çeşmeden akan su, ey yaradan?m?n bağ?ş? olan, H2O dan ibaret olmayan berrak nesne, al temizle nefsimi de ald?ğ?m abdestle, al götür şu vesveseyi tinimden, yeniden ürpersin için her ''Allah'' dediğimde, bir zamanlar namaz k?larken secdede ağlad?ğ?m günler nerede? Secdedeki baş?m? örten kumaş örtüverse özürlerimi de, ne çok eksilmişim, ne çok paramparça olmuşum bu ''dünya'' ad?verilen dönencede...'' Bir tek üstad?m anlar beni yarad?lm?şlar?n içinde, o teselli edebilir içimdeki nefis kayg?s?n?, bir tek o bilir ''ben'' ile nas?l ümitsizce savaşt?ğ?m?...


Diz çök ey zorlu nefs, önümde diz çök!
Heybem hayat dolu, deste ve yumak.
Sen bütün dallar?n birleştiği kök;
Biricik meselem, Sonsuza varmak...

Sonsuz olan?n çekiciliği içinde nedir bu beynimi kirleten ''ben'' kayg?s?... Sonsuzda önce kaybolmak, sonra asl?m? bulmak ve bir olmak, çoğalmak varken ne de çok savaşm?ş?m sonlu emellerim uğruna, ''güzel'' olan içimde iken ''çirkin''in peşinden koşarak ne çok yoruldum ya Rab...

Ruhuma bir kefen bezi yeter de,
Yetmez aç nefsime s?rma ve ipek.
Çare yok yüzünden düştüğüm derde;
Yesem de "toprakla kar?ş?k kepek..."
Güneşle bir tutsam girmez h?zaya;
Dar bulur, s?ğmam der dipsiz fezaya.
Kuyruk sallar sonra h?rlar ezaya;
Benim nefsim, benim nefsim ne köpek !...

''Nefis'' ne idi? Daha ne olduğunu bile bilmez iken hangi yüzle düştüm peşine bu itin, hangi cesaretle kap?ld?m havlamalar?na, m?zm?zlanmalar?na... Ağz?nda beyaz m? beyaz bir salya Nefsimin, geçmiş karş?ma, ?s?r?yor ruhumun etlerini parça parça, ?s?rd?kça kaçmak yerine okşuyorum baş?n?. Kuduz itin salyas? tinimin üzerinde, azd?kça az?yorum kan?mdaki mikrobu ile birlikte....

Göğsü yakut ve safir,
Kap?da bir misafir...
Sordum: Kimsin nesin sen?
Dedi : Şeytandan sefir!
Nefs isimli o kafir....
Yüzü kapkara zifir;
Elinde kös ve nefir.
Sabit fikir burgusu,
Dili, çözülmez cifir.
Nefs isimli o kafir....

Nerede başlar nefsim? Nerede sona erer bu yiyip bitirme h?rs?. Hangi yola düşsem iki yola ayr?l?r, birinde ''ben'' kayg?s? , diğerinde ''sonsuzluk'' aşk?... Rab'bim beni klavuzsuz b?rakma, rabbim beni ?ş?ks?z yola atma... ''Ak?l'' denilen gemi çoktan su alm?ş, batmakta, sonsuz diye kand?ğ?m okyanuslar bile bir yerde son bulmakta, kitaplar?n suyu kara, yüreğimi boğmakta...

Her şey , her şey şu tek müjdede;
Yoktur ölüm ,Allah diyene!
Can?m kurban , baş? secdede ,
?ki büklüm Allah diyene
Ak?l, k?r?k kanad? hiçin
Derdi gücü "nas?l" ve "niçin"...
Bağl? perçin üstüne perçin,
Benim gönlüm Allah diyene.

NFK dan...