Konu: Eğer vermek istemeseydi, istemek vermezdi.

UBÛDİYET: Bendelik, kulluk, kölelik. Kul olduğunu bilip Allaha itaat etmek. Allaha teslim olup, Kur'ân ve Peygamber (A.S.M.) ile verilen emirleri aynen icrâ ve tatbîka çalışmak. (İnsanlar kendileri için değil Allaha ubûdiyet için yaratılmışlardır). (Ubûdiyet, emr-i İlâhîye ve rızâ-i İlâhîye bakar, ubûdiyetin dâisi, emr-i İlâhî ve neticesi rızâ-i Haktır. Semerâtı ve fevâidi uhreviyedir. Öyle ise; ey kardeşlerim.! Siz de size âid olmayan vazifeye harekâtınızı binâ etmekle karışmayınız ve Hâlıkınıza karşı tecrübe vaziyetini almayınız. (M.N). (Bak: Rubûbiyet.)

RUBÛBÎYET: Cenâb-ı Hakkın, her zaman her yerde her mahlûka muhtaç olduğu şeyleri vermesi, terbiye ve tedbir ve mâlikiyyeti ve besleyiciliği keyfiyyeti * Artırmak. Ziyâde kılmak. (Ey gözleri sağlam ve kalbleri kör olmayan insanlar, bakınız. İnsan âleminde iki dâire ve iki levha vardır. Birinci Dâire: Rubûbiyyet dâiresidir. İkinci dâire; Ubûdiyyet dâiresidir. Birinci Levha, hüsn-ü san'attır. İkinci levha ise, tefekkür ve istihsandır. Bu iki dâire iki levha arasındaki münasebete bakınız ki, ubudiyet dâiresi bütün kuvvetiyle rubûbiyyet dâiresi hesabına çalışıyor. Tefekkür, teşekkür, istihsan levhası da bütün işâretleri ile hüsn-ü san'at ve nîmet levhasına bakıyor. Bu hakikatı gözün ile gördükten sonra rubûbiyet ve ubûdiyyet dâirelerinin reisleri arasından en büyük bir münasebetin bulunmamasına aklınca imkân var mıdır.? Ve senin maksadına kemal-i ihlâs ile hizmet eden ubûdiyet Reisinin Sâni' ile azîm bir münâsebâtı ve kavî bir intisabı ve o intisab ile her iki dâire reisleri arasında bir muârefe ve mükâleme ve alış verişin olmamasına ihtimal var mıdır.? Öyle ise, bilbedahe tahakkuk etti ki; Ubûdiyyet Reisi, Rubûbiyyetin hâss mahbûb ve makbûlüdür. M.N).