Bazı insanların nefsi çok güçlü veya günaha meyyal, bazı insanlar sanki doğuştan dingin ve mülayim. Bu durumda bir eşitsizlik yok mu? Allah adili mutlaktır. Hiç bir kuluna zulmetmez. Kullarına ne kadar nimet vermişse verdiği ölçüde o nimetlerden hesaba çekecektir.
Allah her bir kulunu farklı istidat ve kabiliyette yaratmıştır. Bu kabiliyetlerini doğruda ve yanlışta kullanma özgürlüğü vermiştir. Kitap ve Peygamberler vasıtası ilede ona doğru ve yanlışı bildirmiştir. İnsan bu kabiliyetlerini hayırda kullandığı ölçüde mükafata kavuşacaktır.
İnsanın nefsi tarla gibidir. Onu küçük yaştan itibaren yabani ve dikenli ot hükmündeki günahlardan uzak tutması gerekir. Aksi halde günahlarla beslenen ve kuvvet kazanan nefsin önüne geçmek zorlaşır. Onu gıdası hükmündeki günahları azaltmamız nisbetinde onun dizginini elimize almamız kolaylaşacaktır. Demekki nefsimiz ne kadar günaha meyyal olsada onu dizginlemek insanın elindedir.
Bazı insanların nefsi günaha meyyal olsada onu dizginleme kuvvetide kendisine verilmiştir. İnsan bu kevveti kullanmadığı zaman onun önünü tutamaz. Kullandığı takdirde ise hem nefsinin dizginini eline alır hemde büyük sevaba nail olur.
En büyük cihad nefisle yapılan cihaddır. Cihad ne kadar zor olursa mükafatıda o kadar fazla olacaktır.
Demekki insanın vazifesi nefsini güçlendirecek günahlardan uzak durmak ve ona karşı güç ve kuvvetini arttıracak ibadet ve hayırlı işlerde bulunmaya azami geyret göstermektir.
Sorularla İslamiyet