Kulumu Cennet'e Götürün

[Beste-i Rana]

İnsanlar hakkında her zaman hüsn-ü zanna memur olan müminlerin, Yüce Yaratıcının muamelelerine karşı sû-i zan ifade eden hoşnutsuzlukları da asla düşünülemez.

Bir mümin her şeyden ve herkesten evvel Mevlâ-yı Müteâl hakkında hüsn-ü zan sahibi olmalıdır.

Rabb-i Rahim hakkındaki güzel mülahazaların ötede nasıl afv fermanına dönüştüğü bir hadis-i şerifte şöyle anlatılmaktadır: Amel sandığında hayr u hasenâtının yanı sıra pek çok günahı da bulunan bir kulun hesabı görülür; mizanda sevap kefesi daha hafif gelince, azap ehlinden olduğuna dair hüküm verilir. Cezaya müstehak o kul derdest edilip perişan bir vaziyette, adeta sürüklene sürüklene mücâzat mahalline doğru götürülürken, ikide bir geriye döner ve bir sürpriz bekliyormuş gibi etrafına bakınır. Cenâb-ı Hak, meleklerine "Kuluma sorun bakalım; niçin geriye bakıp duruyor?" buyurur. (Geriye bakma meselesi bizim anlayacağımız şekilde konuşmanın gereği olarak, fizik âlemiyle alâkalıdır; yoksa Zât-ı Ulûhiyet için mekân ve yön mevzubahis değildir.) Adamcağız der ki, "Rabbim!.. Hakkındaki hüsn-ü zannım böyle değildi; evet, âlem sevaplarla gelirken -maalesef- ben günah getirdim; fakat, Senin rahmetine olan inanç ve itimadımı hiçbir zaman kaybetmedim!.. Recâm oydu ki, bana da merhametinle muamele edesin ve beni de bağışlayasın!.." İşte, bu mülahazalar ve Allah Teâlâ hakkındaki hüsn-ü zan, o insanın kurtuluşuna kapı aralar; neticede adamcağız "Kulumu Cennete götürün!" müjdesini duyar.

Aslında, bir mümin hayatının her diliminde Allah Teâlâ hakkında hüsn-ü zanna sarılmalı ve hep bu recayla yaşamalıdır. "Ben günahkâr olabilirim; hatta hâlâ Ona ancak pamuk ipliği ile bağlı olduğum için her an bir kopukluğa da düşebilirim. Fakat, O Gafûr ve Rahîmdir; gufrân deryasına beni de alacağına dair inancım kavîdir!.." demeli ve bağışlanacağı ümidini beslemelidir. Şu kadar var ki, hüsn-ü zan ve reca duygusu insanı yeni yeni günahlar işlemeye sevk etmemelidir. Hâlis bir mümin, günahtan yılandan çıyandan kaçar gibi kaçmalı; ezkaza bir cürüm işlemişse, o zaman da hemen tevbeye koşmalı ve yarlığanacağını umarak mağfiret dilenmelidir. Bu meselede çok hassas bir denge söz konusudur; günahlardan uzak durmak ile kazarâ bir cürüm işledikten sonra yese düşmemek arasında ince bir husus mevcuttur.

İnsan, hangi hal üzere olursa olsun, "Kuran-ı Kerimde kendisini Rahman u Rahîm isimleriyle vasfeden ve hayatını boşa harcayan kimselere hitap ederken bile "kullarım" diyen bir Rabbim varken niçin ümitsizliğe düşeyim ki!.. İşin doğrusu, böyle bir Rabb-i Rahime karşı günah işlemek de çok yakışıksız oluyor. Öyleyse, bundan sonra masiyete nasıl girebilirim ki?!." diyebilmelidir. Evet, insan ne kendisini salmalı ne de ümitsizliğe düşmelidir
Fethullah Gülen

[YıldızMisal]

“Kalbim kasvet bağlayıp yollar da sarpa sarınca, ümidimi affına merdiven yaptım.. günahım gözümde büyüdükçe büyüdü ama, onu alıp affının yanına koyunca, affını tasavvurlar üstü büyük buldum.”imam-ı Şafii
Yahya b. Muaz’ın bu mülâhaza için bir tazarruunu kaydetmek istiyorum: “Allahım, çok defa günah ve hatalara bulaştığım zaman, ruhumda taşıdığım recâ, en mükemmel amellere iktiran eden recâdan daha güçlü görünüyor; zira ben arızalarla ma’lûl bir insanım; kat’iyen masun sayılamam.. günahlara bulaştığım zaman hiçbir iş ve amele değil, bilâ kayd u şart senin affına itimat ederim.. nasıl etmem ki, sen cömertlikle mevsufsun!”

[NurTalebesi]

İnsan günah işlemişse,geçmişe geri dönemez...Zaten settar gaffar isimleri günahı iktiza eder kusuru iktiza eder...
Bu demek değildir ''Günah işleyelimde O affeder ismi gerektiriyor''...
Eğer tövbe kapısıda olmasaydı insan yeisin karanlıklarında maneviyat zindanında çıldırırdı...
Ama günah işledikten sonra bir kapı açık ardına kadar....
Ama günah işlemeden o kapıya güvenip,günah işlemek ise...
Geçmiş geçmişte kalmıştır yapacak tek şey özürdür...
Ama gelecek için rahmet kapısına güvenip,günaha fütursuzca girmemek lazım..
Bu ince çizgiyi bilmek lazım...Yoksa;''Cenab-ı Hakkı tanıttırdıktan sonra ve Cehennemin vücuduna ispat ile ve onun azabı ile insanları fenalıktan, seyyiattan vazgeçirmek yolu ile ondan, belki de yirmiden birisi ders alabilir. Ders aldıktan sonra da, "Cenab-ı Hak Gafurü'r-Rahimdir, hem Cehennem pek uzaktır" der, yine sefahetine devam edebilir. Kalbi, ruhu hissiyatına mağlup olur. İşte, Risale-i Nur ekser muvazeneleriyle küfür ve dalaletin dünyadaki elim ve ürkütücü neticelerini göstermekle, en muannid ve nefisperest insanları dahi o menhus, gayr-i meşru lezzetlerden ve sefahetlerden bir nefret verip aklı başında olanları tevbeye sevk eder. O muvazenelerden, Altıncı, Yedinci, Sekizinci, Sözlerdeki kısa muvazeneler ve Otuz İkinci Sözün Üçüncü Mevkıfındaki uzun muvazene, en sefih ve dalalette giden adamı da ürkütüyor, dersini kabul ettiriyor. Mesela, ayet-i Nurda, seyahat-i hayaliye ile hakikat olarak gördüğüm vaziyetleri gayet kısaca işaret edeceğiz. Tafsilini isteyen, Sikke-i Gaybiyenin ahirine baksın.''

[Beste-i Rana]

İnsan günah işlemişse,geçmişe geri dönemez...Zaten settar gaffar isimleri günahı iktiza eder kusuru iktiza eder...
Bu demek değildir ''Günah işleyelimde O affeder ismi gerektiriyor''...
Eğer tövbe kapısıda olmasaydı insan yeisin karanlıklarında maneviyat zindanında çıldırırdı...
Ama günah işledikten sonra bir kapı açık ardına kadar....
Ama günah işlemeden o kapıya güvenip,günah işlemek ise...
Geçmiş geçmişte kalmıştır yapacak tek şey özürdür...
Ama gelecek için rahmet kapısına güvenip,günaha fütursuzca girmemek lazım..
Bu ince çizgiyi bilmek lazım...Yoksa;''Cenab-ı Hakkı tanıttırdıktan sonra ve Cehennemin vücuduna ispat ile ve onun azabı ile insanları fenalıktan, seyyiattan vazgeçirmek yolu ile ondan, belki de yirmiden birisi ders alabilir. Ders aldıktan sonra da, "Cenab-ı Hak Gafurü'r-Rahimdir, hem Cehennem pek uzaktır" der, yine sefahetine devam edebilir. Kalbi, ruhu hissiyatına mağlup olur. İşte, Risale-i Nur ekser muvazeneleriyle küfür ve dalaletin dünyadaki elim ve ürkütücü neticelerini göstermekle, en muannid ve nefisperest insanları dahi o menhus, gayr-i meşru lezzetlerden ve sefahetlerden bir nefret verip aklı başında olanları tevbeye sevk eder. O muvazenelerden, Altıncı, Yedinci, Sekizinci, Sözlerdeki kısa muvazeneler ve Otuz İkinci Sözün Üçüncü Mevkıfındaki uzun muvazene, en sefih ve dalalette giden adamı da ürkütüyor, dersini kabul ettiriyor. Mesela, ayet-i Nurda, seyahat-i hayaliye ile hakikat olarak gördüğüm vaziyetleri gayet kısaca işaret edeceğiz. Tafsilini isteyen, Sikke-i Gaybiyenin ahirine baksın.''

Reca manasının muhataplara atfedilmesi şöyle izah edilir:
Ey muhatap olan insanlar! Havf ve reca ortasında bulunmakla, takvayı recaederek Rabbinize ibadet ediniz. Bu itibarla insan, ibadetine itimad etmemelidir ve daima ibadetinin artmasına çalışmalıdır.

İşaratül İcaz'dan

[YıldızMisal]

"Cenab-ı Hak Gafurü'r-Rahimdir, hem Cehennem pek uzaktır" der, yine sefahetine devam edebilir. Kalbi, ruhu hissiyatına mağlup olur.
neuzubillah!bu düşünce de olan biri zamanla günahını günah olarak da görmez.Bu ise daha büyük bir günahtır!!

[NurTalebesi]

"Cenab-ı Hak Gafurü'r-Rahimdir, hem Cehennem pek uzaktır" der, yine sefahetine devam edebilir. Kalbi, ruhu hissiyatına mağlup olur.
neuzubillah!bu düşünce de olan biri zamanla günahını günah olarak da görmez.Bu ise daha büyük bir günahtır!!

Her bir günahta bu yüzdendir ki küfre giden bir yol var...
Günaha devam ederek küfrün kalbimize yol bulmasına katkıda bulunmayalım...

[YıldızMisal]

Her bir günahta bu yüzdendir ki küfre giden bir yol var..
işte bu söz günah hastalığına tiryak edilirse TEVBE kurnasına ertelemeden hemen koşulabilir.Zira ölüm ansızın gelecek ve bizler sırtımızdaki bu kafdağından ağır yükle Rabb'e gidebiliriz yine neuzubillah..

[NurTalebesi]

Her bir günahta bu yüzdendir ki küfre giden bir yol var..
işte bu söz günah hastalığına tiryak edilirse TEVBE kurnasına ertelemeden hemen koşulabilir.Zira ölüm ansızın gelecek ve bizler sırtımızdaki bu kafdağından ağır yükle Rabb'e gidebiliriz yine neuzubillah..

Tövbe ve istiğfar silgi hükmünde...
Kalbi günahlarla kapkara etmeden bu silgiyi kullanmak lazım...
Günahlar cazibedar...
Hele içine girildimi zamanla...İnsanı kendine aşık eder

''İ'lem eyyühe'l-aziz! Mâsiyetin mahiyetinde, bilhassa devam ederse, küfür tohumu vardır. Çünkü, o mâsiyete devam eden, ülfet peyda eder, sonra ona âşık ve müptelâ olur. Terkine imkân bulamayacak dereceye gelir. Sonra o mâsiyetinin ikaba mûcip olmadığını temenniye başlar. Bu hal böylece devam ettikçe, küfür tohumu yeşillenmeye başlar. En nihayet, gerek ikabı ve gerek dârü'l-ikabı inkâra sebep olur.''(mesnevi nuriye107)

[YıldızMisal]

Tövbe ve istiğfar silgi hükmünde...
Kalbi günahlarla kapkara etmeden bu silgiyi kullanmak lazım...
Günahlar cazibedar...
Hele içine girildimi zamanla...İnsanı kendine aşık eder

''İ'lem eyyühe'l-aziz! Mâsiyetin mahiyetinde, bilhassa devam ederse, küfür tohumu vardır. Çünkü, o mâsiyete devam eden, ülfet peyda eder, sonra ona âşık ve müptelâ olur. Terkine imkân bulamayacak dereceye gelir. Sonra o mâsiyetinin ikaba mûcip olmadığını temenniye başlar. Bu hal böylece devam ettikçe, küfür tohumu yeşillenmeye başlar. En nihayet, gerek ikabı ve gerek dârü'l-ikabı inkâra sebep olur.''(mesnevi nuriye107)

yine Rabb'im korusun..

[NurTalebesi]

[/U]
yine Rabb'im korusun..

Takva zırhımız olmalı...