MUHABBETİN ÖNEMİ
Risaleinurda 476 yerde muhabbetten bahsedilmiştir.Aşk kelimesinide katarsak sanırım bu sayı ikiye katlanır.
‘’Bütün kâinatın mâyesi,(Asıl esas maya) muhabbettir.’’(sözler570) ), ‘’şükür ve muhabbet ve hamd ve ibadet ise, hayatın meyvesi olduğu gibi, kainatın gayesidir.’’(Lem’alar324), ‘’Muhabbet, şu kâinatın bir sebeb-i vücududur’’(sözler322)…
Muhabbetin kainatın esası, gayesi ve yaratılış sebebi olmasından ne kadar önemli olduğunu anlıyoruz.Muhabbet yoksa vücudda yok hayırda yok.Şer var.Ve şu sözlerle ifade edelim
’’ Ateşin bile üşüdüğü bir yalnızlıktır yokluk yalnızlık acıdır sevmek ise tatlı yokluk acıtır. Oysa sevilmek sevinçtir neşedir sevindirir.Hatırla o zamanı ki yokluğun kimsenin umrunda değildi.Bir taş bile yoktu üzerinde adın hatırlanacak.Yoktun sadece yok.Yoktun! varlığın yokluğına seve seve tercih edildi. Yoktun sen ve var kılındın.Seve seve var edildin Öyle ki taş katılığında kalpleri bile parçalayacak sevgiyle donandın var edeni bildin bildiğine sevindin sevildiğini bildin. Sen kalbin hiç yokken sevildin var kılındın seve seve var kılındın.Hatırla o zamanı ki ateş ısıtamazdı seni.Işıkta ışıtamazdı gözlerini.Ne kalbin vardı yalnızlığını bilecek ne gözlerin vardı ışığı özleyecek.Aşk ateşi düşürüldü kalbine.Hasret ışığı vurdu gözüne.Sevmeler tutuşturuldu kalbine ve bakışına güzelller yakıştırıldı.Sevdin sevildin sevindin sevildiğini bildin.Şimdi hatırla o zamanı ki bahardanda habersizdin.Baharla alacağın müjdelerden de.Yaşamaktan nasibin yoktu.Yaşamayı istemek bile gelmezdi aklına.Yoktun!Ne çiçeklerin vardı sevincinin yakasına asabileceğin.Nede çiçek yüzlerde sevinçle gezdirebileceğin gül yüzün.Yüzün yoktu varlığa yüze geldin göze değil.Ve sen topraktan kaldırıldın.Ve bin bahar oldu yüzün sevdiklerine çiçekler açtırdın her tebessümünle nice gönüllerde.Var edildin sen seve seve var edildin.Sevilerek var edildin.Bilindin sevildin sevindin sevildiğini bildin ‘’