Konu: Nifak - Munafik < Ihsan - Muhsin

Bismillahirrahmanirrahim

Bir arkadsın sorusu üzerine dün bu forumda nifak ve münafıklarla ilgili konuları arattırdm.

Çok yetersz bir sonuc cıktı.

Halbuki bu konu günümzde iman/ kufur konusu kadar onem kazandı.

Evliyaullah da bu konuda surekli müridleri uyarmaktadır.

Zamanımızda muslumanlarv arasıdaki iliskilerin istendigi gibi olamamsı da bunda. İnsanların birbirine guveni kaybetmesi de.
Oyuzden bu konuda birkaç yazı gonderecegim.

İsteyen arkadsların katkıda bulunması ve Risale Nurlardan destek vermsi iyi olur.

Ameller niyete goredir.

Elhamdulillah.

Vesselam.

Allah c.c. Kur'ân-ı kerîmde meâlen buyuruyor ki:

Ey münâfıklar! Allah sizi kendi hâlinize bırakmaz. Hâlis mü'minleri münâfıklardan ayırır. (Âl-i İmrân sûresi: 179)

MÜNAFIK: İnanmadığı hâlde, müslümanları aldatmak için, inanmış gibi görünen kimse demektir..

Münafıkta görülen haller de NİFAK olarak adlandırılır.

Ayet ve hadislere göre dört şey münâfıklık alâmetidir:

1.Emânet olunana hıyânet etmek,

2. Konuştuğunda yalan söylemek,

3.Vaâdini bozmak ve ahdine vefâ göstermemek (verdiği sözde durmamak) ; szö verip sebepsiz yere sözünden caymak,

4.Mahkemede doğruyu söylememek; yaptığı sözleşmeleri menfaati için çiğnemek...

(Hadîs-i şerîf-Buhârî)

Münâfıkın ahvali (halleri) ise kendisini ele verir ki bunlar da dörttür:

1. Yalnız olduğu zaman tembeldir. Yanında birisi olduğu zaman çalışkandır.

2. Bütün işlerinde övülmeyi çok sever.

3. İmâm-ı Mâlik'e göre Mescide giren münâfıklar, kafesteki serçe kuşlarına benzer; kafesin kapısı açılır açılmaz kaçarlar. (Mescidde huzursuz otururlar ve namaz bitse de kaçsak der gibi hareket ederler.)

Münafıklık konusunda ümmetin Rasulullah'tan sonra en bilgilisi kabul edilen Huzeyfetü'l-Yemânî bunlara bir durumu daha ekler:

4. Huzeyfe-t-ül-Yemânî 'ye göre MÜNAFIK neredeyse durmadan İslâm'dan bahseder, fakat İslam'ın emirlerine uygun amel etmez.

İşte bu durum özelikle günümüz toplumunda "inançlı çevreleri" sarmış bir hastalık halini almıştır.

(ALINTI)

Allah cümlemizi bu hallere düşmekten korusun.

Kardeşlerimize,

Bu gibi konuları okumak nefsimiz için iyidir. Lakin bunları çoğu zaman nefsimize değil de başkalrını değerlendirmek için kullanırsak çok tehlikelidir. Zira bu sıfatlarla insanları tavsif etmek çok tehlikelidir.

Bu ve emsali konulara fazla nazar etmeemk lazım. Yoksa kendinizi bile bu sıfatlarla tavsif edip battı balık deyip günah çamuruna kayılıp gidilir


Zamanımızın hastalığı iman zafiyetidir. İnsanların bu hastalığı da imanın ders ve takviyesi ile mümkündür. Bu tarzdaki malumat imanın tavan yaptığı dönemlerin dersidir. Asrın anlayışına uygun değildir.

Kur'ân-ı Kerîm

63. Sûre: MÜNÂFİKÛN SÛRESİ:

Münâfikûn sûresi Medîne'de nâzil oldu (indi). On bir âyet-i kerîmedir.

Sûrede münâfıkların (müslüman olmadıkları hâlde müslüman görünenlerin) davranışları anlatıldığından, Münâfikûn Sûresi denilmiştir.

Münâfikûn sûresinde 9. ayetinde Allah c.c. meâlen buyuruyor ki:

"Mallarınız ve çocuklarınız, Allah'ı hâtırlamanıza mâni olmasın. "


Bu ayet günümüzün insanları için büyük bir uyarıdır.


Bu sûre ile ilgili Rasulullah s.a.v.'den bir müjde de varilmiştir:


Kim Münâfikûn sûresini okursa, nifâktan kurtulur.



(Tefsîr-i Beyzâvî)

NİFAK
5729 - İbnu Amr İbni'l-As radıyallahu anhüma anlatıyor: "Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki:
"Dört haslet vardır; kimde bu hasletler bulunursa o kimse halis münafıktır. Kimde de bunlardan biri bulunursa, onu bırakıncaya kadar kendinde nifaktan bir haslet var demektir: Emanet edilince hiyanet eder, konuşunca yalan söyler, söz verince sözünde durmaz, husûmet edince haddi aşar."
Buhâri, İman 24, Mezâlim 17, Cizye 17; Müslim, İman 106, (58); Ebu Dâvud, sünnet 16, (4688); Tirmizi, İman 14, (2634); Nesâi, İman 20, (8, 116).



5730 - Hz. Huzeyfe radıyallahu anh anlatıyor: "Nifak Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm devrinde vardı. Şimdi ise, imandan sonra küfür vardır."
Buhârî, Fiten 21.



5731 - Esved rahimehullah anlatıyor: "Hz. Abdullah İbnu Mes'ud radıyallahu anh'ın ders halkasında idik. Huzeyfe radıyallahu anh geldi ve yanımızda durup bize selâm verdi ve:
"Nifak, siz en hayırlı bir kavme indirildi" dedi. Esved de (hayretle):
"Sübhânallah, Azîz ve Celîl olan Allah: "Münafıklar cehennemin en aşağı derekesindedir" (Nisa 145) buyuruyor" dedi. Bunun üzerine Abdullah tebessüm etti. Huzeyfe de mescidin bir kenarına oturdu. Derken Abdullah kalktı ve arkadaşları da dağıldılar. Huzeyfe beni çağırmak için bana bir çakıl attı, yanına geldim. Bana: "Abdullah'ın gülmesi tuhafıma gitti, halbuki o benim söylediğimi bilen birisi. Yemin olsun nifak, siz (Tâbiîler)den daha hayırlı bir kavme indirildi. Onlar (nifaktan) sonra tevbe ettiler. Allah da tevbelerini kabul etti" dedi."
Buhâri, Tefsir, Nisâ 25.



5732 - İbnu Ebi Müleyke rahimehullah anlatıyor: "Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm'ın ashabından olup da Bedir gazvesine katılanlardan otuz kadarına yetiştim. Hepsi de kendi hesabına nifaktan korkuyorlar ve dinlerinde fitneye düşmekten kendilerini emniyette hissetmiyorlardı."
Buhari, İman 36 (Bab başlığında kaydetti.)

münafiklar ve kafirlerle ilgili ayetler
rahman ve rahim olan Allahin adiyla
"İnsanlardan birtakımları (münafıklar) vardır ki, inanmadıkları halde Allah’a ve ahiret gününe inandık derler. Çünkü onlar, güya Allah’ı ve mü’minleri aldatırlar. Halbuki ancak kendilerini aldatırlar ve bunun farkında değillerdir. Onların kalplerinde nifak ve haset hastalığı vardır. Allah da onların bu hastalığını çoğaltmıştır. Söylemekte oldukları yalanlar sebebiyle de onlar için elim bir azap vardır. Onlara, yeryüzünde fesat çıkarmayın denildiğinde, biz ancak ıslah edicileriz derler. Kesin olarak biliniz ki onlar ancak kötülük yapan bozgunculardır. Lâkin anlamazlar. Onlara insanların iman ettikleri gibi siz de iman ediniz, denildiği vakit, biz hiç, sefihlerin (akılsız kişilerin) iman ettikleri gibi iman mı edeceğiz? derler. Biliniz ki akılsız ve ahmak olanlar yalnız kendileridir. Fakat bunu bilmezler." (Bakara-8-13)

"Onlara: Allah’ın indirdiğine (Kur’an’a) ve Resulüne gelin (ihtilaflarımızın halli için onlara başvuralım) denildiği zaman, münafıkların senden iyice uzaklaştıklarını görürsün." (Nisa-61)

"Şüphesiz münafıklar Allah’a oyun etmeye çalışıyorlar. Halbuki Allah onların oyunlarını, başlarına çevirmektedir. Onlar namaza kalktıkları zaman üşenerek kalkarlar. İnsanlara gösteriş yaparlar. Allah’ı da çok az hatırlarlar." (Nisa-142)

"Onların sadakalarının kabul edilmesini engelleyen onların Allah ve Resulünü inkâr etmeleri, namaza ancak üşenerek gelmeleri ve istemeyerek sadaka vermelerinden başka bir şey değildir." (Tevbe-54)

"Münafık erkekler ve münafık kadınlar, birbirlerindendir. Çünkü onlar kötülüğü emreder, iyilikten alıkoyarlar ve onlar ellerini sıkı tutarlar. (Allah için harcamak hususunda cimrilik gösterirler.) Allah’ı unuttular. Allah da onları unuttu. Muhakkak münafıklar fasıkların tâ kendileridir." (Tevbe-67)

"Şeytan onları (münafıkları) istila etmiş, onlara Allah’ı anmayı unutturmuştur. İşte onlar, şeytanın taraftarıdırlar. İyi bilin ki şeytanın taraftarı mutlaka kaybedenlerdir." (Mücadele-19)

"Demek sizler (münafıklar) iş başına gelecek olursanız yeryüzünde bozgunculuk yapacak, akrabalık bağlarını da koparacaksınız öyle mi? İşte bunlar Allah’ın kendilerini lânetlediği, bu yüzden kendilerini sağır ve gözlerini kör kıldığı kimselerdir." (Muhammed-22-23)




"kafirlerle ilgili ayetler"

Gerçekten kâfir olanları (azap ile) korkutsan da korkutmasan da müsavidir. Çünkü onlar iman etmezler." (Bakara-6)

"Kâfirlerin hali, bağırıp çağırmak dışında bir şey duymayan, yine de haykıran kimsenin haline benzer. Onlar sağırlar, dilsizler, körlerdir. Onun için düşünmezler." (Bakara-171)

"Eğer sana kağıt üzerine yazılmış bir kitap indirseydik de onlar elleriyle onu tutmuş olsalardı, buna rağmen inkar edenler, ‘Bu apaçık büyüden başka bir şey değildir.’ derlerdi." (Enam-7)

"Allah katında canlıların en kötüsü kâfir olanlardır. Çünkü onlar (Allah’a) iman etmezler." (Enfal-55)

"Kâfir olanlar, ‘Sen Resul olarak gönderilmiş bir kimse değilsin’ derler. De ki: Benimle sizin aranıza şahit olarak Allah ve yanında kitap (Kur’an) ilmi olan yeter." (Ra’d-13)

"Onlara (kafirlere) ayetlerimiz okunduğu zaman dediler ki (evet) işittik. İstesek bunun bir benzerini biz de söyleyebiliriz. Bu, öncekilerin masallarından başka bir şey değildir." (Enfal-31)

"Ayetlerimiz açık açık kendilerine okunduğunda kâfirlerin suratlarında hoşnutsuzluk sezersin. Onlar kendilerine ayetlerimizi okuyanların nerdeyse üzerlerine saldırırlar. De ki: Size bundan (bu öfke ve huzursuzluğunuzdan) daha kötüsünü bildireyim mi? ATEŞ! Allah onu kâfirlere vadetti. O, ne kötü varış yeridir." (Hac-72)

"Kendilerine (kâfirlere) o çok esirgeyici Allah’tan yeni bir öğüt gelmeye dursun, ille ondan yüz çevirirler." (Şuara-5)

"Allah’ın nurunu ağızlarıyla (üfleyip) söndürmek istiyorlar. Halbuki kâfirler hoşlanmasalar da Allah nurunu tamamlamaktan asla vazgeçmez." (Tevbe-32)

"Onlara (kâfirlere) ayetlerimiz açıkça okunduğu zaman, (öldükten sonra) bize kavuşmayı beklemeyenler, ya bundan başka bir Kur’an getir veya bunu değiştir dediler. De ki: Onu kendiliğimden getirmem benim için olacak şey değildir. Ben bana vahiy olunandan başkasına uymam. Çünkü (sizin arzunuza uyar da) Rabb’ime isyan edersem elbette büyük günün azabından korkarım." (Yunus-15)

"Onlar (kâfirler) halkı Allah yolundan men eden ve onu eğriltmek isteyen zalimlerdir. Onlar ahireti de inkâr ederler." (Araf-45)

"İnkârcılar dediler ki: Sanki biz ve atalarımız toprak olduktan sonra gerçekten (diriltilip) çıkarılacak mıyız?" (Neml-67)

"Allah’ın size rızık olarak verdiklerinden hayra sarf ediniz denildiğinde, kâfirler mü’minlere dediler ki: Allah’ın dileseydi doyuracağı kimseleri biz mi doyuralım? Siz gerçekten sapıtmış kimselersiniz." (Yasin-47)

"Dünya hayatını ahirete tercih edenler, Allah yolundan alıkoyanlar ve onun eğriliğini isteyenler var ya, işte onlar uzak bir sapıklık içindedirler." (İbrahim-3)
__________________
Akilli insan nefsini islah edip ölümden sonrasi icin calisan kimsedir. Ahmak da nefsine uyup Allah`ü tealaya (bos yere) ümit baglayandir.


Hadis-i serif.

(Âl-i İmrân sûresi: 179) Ey münâfıklar! Allah sizi kendi hâlinize bırakmaz. Hâlis mü'minleri münâfıklardan ayırır.



(Tevbe 61): “O münafıklardan öyleleri de vardır ki, Peygamber’i incitirler ve; “O (her söylediğimizi dinleyen) bir kulaktır.” Derler. De ki; “(O) sizin için bir hayır kulağıdır. Allah’a iman eder, mü’minlere güvenir, sizden iman edenler için ise bir rahmettir.” Allah’ın Rasulünü incitenler yok mu, onlar için pek elemli bir azab vardır.”

(Tevbe 62): “(Münafıklar) sizi hoşnut etmek için size Allah’ın üzerine yemin ederler. Eğer mü’min kimseler iseler, kendisini razı etmelerine Allah ve Rasulü daha layıktır.”


(Tevbe: 9/67) "Şüphesiz ki münafıklar, fasıklar ( günahta ısrar edenler)dır."

"Muhakkak ki biz sana apaçık ayetleri indirdik. Bunları ancak fasıklar inkar ederler." (Bakara: 2/99)

"Fasıklık edenlere gelince, onların varacağı yer ateştir. Onlar (o yerden) her çıkmak isteyişlerinde oraya yine girerler. Ve onlara "yalanladığınız ateşin azabını tadın" denilir." (Secde: 32/20)

(Nur 47-50): “(Münafıklar) “Allah’a ve Peygamber’e itaat ettik!” diyorlar. Sonra da içlerinden bir taife bunun ardından yüz çeviriyor. İşte bunlar mü’min kimseler değildirler. Aralarında hüküm vermesi için Allah’a ve Rasulüne çağırıldıkları zaman bir de bakarsın ki, onlardan bir taife yüz çeviricidirler. Eğer hak, kendi lehlerine olursa, ona itaat eden kimseler olarak gelirler. Kalplerinde bir hastalık mı var? Yoksa (Onun peygamberliğinden) şüphe mi ettiler? Yahut Allah’ın ve Rasulünün kendilerine haksızlık edeceğinden mi korkuyorlar? Hayır! İşte onlar zalimlerin ta kendileridir!”

“Şüphesiz ki iman edip sonra inkâr edenler, sonra inanıp, tekrar inkâr eden, sonra da inkarında aşırı gidenler yok mu, (bu inkarlarında devam ettikleri müddetçe) Allah onları ne bağışlayacak, ne de doğru yola iletecektir.”(Nisa 137)

Katade radıyallahu anh der ki; “Bu ayet Yahudiler hakkındadır. Taberi de bu şekilde tefsir etmiştir.İbni Abbas r.a; münafıklar da bu ayetin hükmüne dâhildir demiştir.

Bazı münafıklar Hudeybiye seferine katılmayarak Peygamber Sallallahu aleyhi ve sellem'in yanında yer almamışlardı. Bunu müteakip müslümanlar Hayber savaşına çıkmaya karar verdiklerinde peygamber Sallallahu aleyhi ve sellem, Hayber savaşına sadece Hudeybiye seferinde kendisiyle beraber bulunanların katılacaklarını ilan etti. Hudeybiye savaşına katılmamış olan münafıklar, şimdi Hayber savaşında menfaatleri gereği bulunmak istiyorlardı. Zira onların beklentilerine göre müslümanlar bu seferden büyük ganimet elde edeceklerdi. Münafıklar bu ganimetten pay almak istiyorlardı. Peygamber Sallallahu aleyhi ve sellem münafıkların taleplerine rağmen onların bu savaşa katılmalarına müsaade etmedi. Kuran'da bu olaya şu şekilde işaret edilir;


"Siz ganimetleri almak için gittiğinizde seferden geri kalanlar: Bırakın, biz de arkanıza düşelim, diyeceklerdir. Onlar, Allah'ın sözünü değiştirmek isterler. De ki: "Siz asla bizim peşimize düşmeyeceksiniz! Allah daha önce sizin için böyle buyurmuştur." Onlar size: Hayır, bizi kıskanıyorsunuz, diyeceklerdir. Bilakis onlar, pek az anlayan kimselerdir."(Fetih 15)

Bu ayette Hayber savaşını Hudeybiye'ye iştirak edenlere hasredip, Hayber savaşına münafıkların katılmalarını istisna tutan Allah'ın evvelki bir sözünün olduğuna işaret edilmektedir. Fakat Kuran’ın hiçbir yerinde böyle bir ifade geçmemektedir. Bu sadece peygambere ait bir emirdir. Bununla beraber Allah bunu kendi sözü olarak nitelemektedir. Bunun sebebi, söz konusu emrin gayri metluv vahiy ile iletilmiş olmasıdır.

“Onlara; “Allah’ın indirdiğine ve (Muhakeme olmak üzere) peygambere gelin!” denildiği zaman, münafıkların senden (tam) bir çevriliş ile yüz çevirdiğini görürsün.”(Nisa 61)

Görüldüğü üzere Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem’e itaat, müminlerin, yüz çevirmek ise münafıkların özelliğidir.

-Allah ondan razı olsun- Huzeyfetü'l- Yemani'ye (r.a.): "Münafık kimdir?" diye soruldu. Şöyle cevap verdi: "İslamı vasfeder (dile getirir) lakin onunla amel etmez."

“Günümüzde sizin aranızda bulunan münafıklar, Rasulullah zamanında yaşayan münafıklardan daha beterdir.” deyince kendisini dinleyenlerin “Bu niye böyledir?' şeklindeki sorusuna Huzeyfetü'l - Yemani (r.a.)şu cevabı verdi:
“Çünkü o dönemin münafıkları münafıklıklarını saklıyorlardı. Oysa şimdiki münafıklar açıktan açığa münafıklık yapıyorlar.”

-------------------------------------------------------------------------------------
Huzeyfetü'l - Yemani: Büyük sahabilerdendir. Asıl adı, Huzeyfe Bin Hasl bin Câbir El-A'besi dir. “El-Yemanî” lakabıdır. Künyesi Ebu Hasl'dir.

Münafıklar konusunda Rasûlüllah'ın sırdaşıydı.

Rasûlüllah (salât ve selâm üzerine olsun) onların isimlerini ona söyler ve kimseye söylemeyip kendisine saklamasını isterdi. O da ömrü boyu Rasûlüllah'ın bu sırrını korudu.

Uhud'da Rasûlüllah'la (salât ve selâm üzerine olsun) birlikte oldu.

Ömer Bin Hattab (r.a.) Fars beldelerinden olan El-Medâin'e vali olarak atadı.

Üstlendiği bu görevini başarıyla yerine getirdi. Bu görevi sırasında Horasan'da Hemadan, Rey gibi önemli şehirleri fethetti. Nihavend'lilerle de barış antlaşması yaptı.

Medâin'de vefat etti (H. 36).
-----------------------------------------------------------------------------------------

Ünlü mutasavvıf tabiinden Hasan el-Basri (rh.a.) de NİFAK hakkında şöyle buyurdu:

"Dil ile söylemenin, kalp ile tasdik etmenin ve açık söylemekle gizli söylemenin farklılıklar arzetmesi, nifaktandır...