“Asâ-y? Musa’n?n Beşinci Meselesindeki, ‘haram sevmekte bir k?skançl?k elemi ve firak elemi ve mukabele görmemek elemi vard?r’ ne demektir?
Her insanda k?skançl?k damar? vard?r. Keza, sevdiklerinden ayr?lma söz konusu olduğunda bundan elem duymayan insan yoktur. Ve keza, sevgisine karş?l?k görmeyen insan da bundan ?zt?rap duyar. Bu hisler ve duygular doğald?r ve her insan?n f?trat?nda ortak olarak yerleştirilmişlerdir.
Haram seven insan, bu ortak duygular?n verdiği ?zt?raplarla çok ac?lar yaşar. Çünkü haram işleyen, gümrükten mal kaç?ran insana benzer. Başka h?rs?zlar da ç?kacak ve ayn? mala, ayn? anda başka eller de uzanacakt?r. Kendisi kadar harama tamah eden başkalar? da vard?r. Ve işin tehlikeli boyutu, haram sevmekte hak değil; güç esast?r. Güçlü olan, varl?kl? olan, yak?ş?kl? olan harama daha çabuk ulaş?r ve zay?f olan k?skançl?ğ? ile kahrolur.
Öte yandan, haram sevgi, büsbütün ayr?l?k demektir. Sevgi bittiği anda ayr?l?k başlar ve hançerden okunu haram işleyenin kalbine saplar. Keza haram sevmekte, sevdiğin kişinin seni sevme zorunluluğu ve borcu yoktur. Bu bak?mdan mukabele etmez. Bu da haram severin yüreğini yakan bir diğer hançerdir.
Fakat helâl ve meşrû sevgilerde bu ?zt?raplar yoktur. Çünkü:
1-Helâl sevgide güç değil, hak esast?r ve senin nikâh?nda olan birisine başka eller uzanmaz. Çünkü hakk? yoktur! Bu durumda k?skançl?ğa gerek kalmaz. (Herkesin kendi eşini harama karş? k?skanmas? başkad?r.)
2-Helâl sevgi meşrû olduğundan ayr?l?k elemi vermez. Çünkü helâl sevgiler Cennete kadar ve ebedî Cennette dahi yaşanmay? hak eden sayg?n ve Allah kat?nda makbul sevgilerdir.
Bu bak?mdan, helâl sevgilerde fanilik damgas? yoktur. Çünkü helâl sevgi, Allah’?n izin verdiği ve raz? olduğu sevgi olduğundan, üzerinde ebediyet mührü vard?r, insana huzur verir ve insan? harama karş? ilgi duymaktan kurtar?r.
3-Helâl sevgide sevdiğin kişi de seni sever. Çünkü sevgin makbuldür. Karş? tarafa zarar verici değildir. Bilakis, karş? taraf? koruyucu ve şefkat edicidir. Bu aç?dan, makbul bir sevgi, makbul ölçüler içinde mukabele görür. Bu da kişiye lezzet ve huzur verir.
Kaynak: www.fikih.info