Evlat Katili Anne Babalar
Öncelikle böyle ağ?r bir başl?k atmama sebep olan olay? anlatay?m:
13 yaş?ndaki öğrencim, y?lbaş?nda yaşad?klar? bir olay? anlat?yordu. Mahallede arkadaşlar?yla torpil at?p, eğleniyormuşlar. Arkadaşlar?ndan birisi torpilin fitilini ateşlemiş ve oradaki kedinin önüne atm?ş. Kedi torpili ağz?na alm?ş. Torpil kedinin ağz?nda patlay?nca, kedinin ağz? parçalanm?ş ve ölmüş.
Korkunç bir olay! Ama beni daha çok etkileyen ve üzen şey, bunu anlatan öğrencimin anlat?rken gülmesiydi. Birçok insan?n okurken veya dinlerken bile tüylerini diken diken etmesi gereken böyle bir olay? anlat?rken öğrencimin “kahkaha” atmas? beni hem şaş?rtt?, hem de düşündürdü. Merhamet duygusu körelen bu kişi bir zalim, katil ya da diktatör değil; daha 13 yaş?nda bir ilköğretim öğrencisi.
Bu çocuk niçin bu hale gelmişti? Nas?l bu kadar duygusuz olabiliyordu?
Baz? duygular insanda doğuştan vard?r: merhamet gibi… Küçük bir çocuk ağlayan başka bir çocuğu görünce dayanamaz kendisi de ağlar. Niçin ağlad?ğ?n? bilmese bile. Yetişkin insanlardan çok daha merhametlidir çocuklar.Hem de ne merhamet!
“Evinde bozulan televizyonunu tamirciye götüren adam şaşk?na döner. Tamirci meslek hayat? boyunca böylesi bir olay görmemiştir. Televizyonun arkas?n? aç?nca içerisinin ekmek k?r?nt?lar?yla dolu olduğunu görür. Ne televizyonun sahibi, ne de tamirci buna bir anlam veremez. Tamirci işini bitirdikten sonra adam televizyonunu eve götürür. Her şey normaldir art?k. Ama hâlâ o ekmek k?r?nt?lar?n?n sebebini bulamam?şt?r. Tâ ki, bir akşam Afrika belgeseli izleyinceye kadar. Afrika’da susuzluktan dudaklar? çatlam?ş, açl?ktan kemikleri say?labilen insanlar, özellikle çocuklarla ilgili belgeseli izlerken beş yaş?ndaki oğlu elinde ekmek k?r?nt?lar?yla televizyonun arkas?na geçer. Elinde ekmek k?r?nt?lar?n? küçük deliklerden içeri atmaya başlar.Evlâd?ndaki merhamet duygusuna gözleri dolan baba televizyonun içine o ekmeklerin nas?l girdiğini de öğrenmiş olur.”
Şimdi soruyorum herkese:
Yarat?l?şta böylesi bir merhamet duygusuyla dünyaya gelen bir çocuk nas?l oluyor da cânileşebiliyor?
Çocuklar?n yarat?l?ştan getirdikleri o merhamet duygusunun ölmesini seyreden ya da o duygunun ölmesine sebep olan anne babalar “katil” değiller mi?
“Bizim ne suçumuz var?” demeye hakk?m?z yok. Ben 33 yaş?nday?m ve hayat?mda ilk defa bir insan?n idam edilişini seyrettim. Tüylerim diken diken oldu. Bu görüntüyü yüzlerce, binlerce çocuk seyretti.
Kaç tane anne baba çocuklar?n?n bu manzaray? seyretmesine engel olmak için çaba sarf etti?
Hadi diyelim ki, çocuğunuza seyrettirmediniz. Kaç tane anne baba RTÜK’e telefon ederek bu görüntülerin televizyonlarda yay?nlanmamas? gerektiğini söyledi?
***
Anne ve babalar çocuklar?n?n doğuştan getirdikleri “insanî” özelliklerin ölmesine engel olsalar, çocuklar?n doğuştan getirdiği özellikleri muhafaza etmelerini sağlasalar toplum olarak bu kadar s?k?nt? yaşamay?z. “?nsanî” özelliklerini kaybeden insanlar?n ne hayvanlara, ne de insanlara merhamet etmesini bekleyemeyiz.
Çok basit bir tavsiyede bulunacağ?m.
Bir poşetin içerisine bir ekmek, yar?m kilo çay, yar?m kilo pirinç, bir paket yağ ve 5-10 YTL para koysan?z. Akşam karanl?ğ?nda çocuklar?n?zla beraber mahallenizdeki herhangi bir fakir ailenin kap?s?n?n önüne bu poşeti b?rak?p oradan ayr?lsan?z, sonra da çocuğunuza/çocuklar?n?za bunu niye yapt?ğ?n?z?, hatta niçin gece yapt?ğ?n?z? anlatsan?z, onlara saatlerce nasihat etmekten çok daha fazlas?n? öğretmiş olursunuz.
Unutmay?n!
Çocuklar sadece kulaklar?na hitap edilerek değil, gözlerine hitap edilerek de eğitilir.
Şimdi; melekler kadar masum ve günahs?z yarat?lan o çocuklar?n kapkaçç?, katil, h?rs?z ya da câni olmas?na sebep olan anne babaya “katil” demem yanl?ş m??
Ben yanl?ş düşünüyorsam, herkesten özür diliyorum!
Sait Çaml?ca
Eğitimci-Yazar
www.saitcamlica.com
