Konu: "Büyümemişler" Grubundaysanız Evlenmeyin!

Neden olgunlaşılamıyor ?

Erkekler için :
Erkekleri kadınlardan ayıran bazı ahlak-ı hasene vardır. Mesela cömertlik , cesaret , yiğitlik vb. bu haseneler şer'an kadınlarda ahlak-ı seyyiedendir( Hattâ erkeklerde iki güzel haslet olan cesaret ve sehâvet kadınlarda bulunsa, bu emniyete ve sadakate zarar olduğu için, ahlâk-ı seyyiedendir, kötü haslet sayılırlar. bkn: tesettür risalesi) Fıtratlarına yerleştirilen bu seciyelerin inkişafı için erkek çocukların babaları ile vakit geçirmeleri gerekiyor.Anne ve kız kardeşler tarafından çepeçevre sarılan bir erkekde ona has seciyeler inkişaf edemiyor hatta kadınlara mahsus bazı seciyeler sirayet dahi edebilmektedir. Eskiden erkekler işlerine erkek evlatlarını dahi götürebilir beraber vakit geçirirlerkende çocuk babasını rol model alır fıtratı gün yüzüne çıkardı. Ama şimdi baba çocuk için müsait ve münasib olmayan işine sabah erkenden gidiyor anca akşam eve geliyor yemek yiyip belki iki sohbetten sonra yatılıyor.Çocuk bütün gün ""fıtratı nazik ve zayıf olan "annesiyle beraber olunca haliyle gelişim ona göre oluyor

Taife-i nisa için ;
Bugün mağlesef sanki adeta Allah ' ın farz kıldığı bir emir gibi (!) gerek mutaassıb gerek ehl-i dünya, çoğunluğun derdine düştüğü üniversite-kariyer-ayakları yere bassın-bir dayanağın olsun- mantığı ile kızlar daha ilk okuldan (hatta anaokul,kreş saymıyoruz) 22-23 yaşlarına kadar sabahtan ikindi- akşam vakitlerine kadar sınıftı, okuldu sokaktı cafeydi derken evde Kuran ' ın kadına asıl verdiği sorumluluk olan temizlik , nezafet , müdir-i dahilî olup sadakat , kanaat ve benzeri seciyeler devamlı evin haricinde vaktini geçiren nisa taifesinin bilhassa gençlerinde inkişaf edemiyor.Mağlesef bilinçsiz anneler " aman çocuğum dersine çalışsın evlenince çok yemek yapar , çok ütü yapar çok bulşaık yıkar diyip bu tarz işlere hiç bulaştırmıyor.
Halbuki gaye ona evi temizletmek değil sorumluluk , nezafet duygularını aşılatmak olmalı.Babalarından ve kocalarından çok çekmiş bir önceki nesil olan annelerimiz yaşadıkları ifratlardan dolayı kızlarına olan terbiyede tefrite düşüp hiç bir şeye bulaştırmıyorlar. Bugün ehl-i din olan bir hanıma kocasından sokağa çıkarken izin almak çok ağır gelebiliyor.Eve , eşinden geç gelip yemeğin ütünün aksamasından dolayı yaşanan tartışmalar az değil bu camiada da çok vuku buluyor bizler şahidiz.İşte bunlar hep feminist deccaliyet akımınında etkisiyle erkekleştirilen hanımların daha en başta yanlış yetiştirilmelerinden kaynaklanıyor.

gulsah Nickli Üyeden Alıntı

Neden olgunlaşılamıyor ?

Erkekler için :
Erkekleri kadınlardan ayıran bazı ahlak-ı hasene vardır. Mesela cömertlik , cesaret , yiğitlik vb. bu haseneler şer'an kadınlarda ahlak-ı seyyiedendir( Hattâ erkeklerde iki güzel haslet olan cesaret ve sehâvet kadınlarda bulunsa, bu emniyete ve sadakate zarar olduğu için, ahlâk-ı seyyiedendir, kötü haslet sayılırlar. bkn: tesettür risalesi) Fıtratlarına yerleştirilen bu seciyelerin inkişafı için erkek çocukların babaları ile vakit geçirmeleri gerekiyor.Anne ve kız kardeşler tarafından çepeçevre sarılan bir erkekde ona has seciyeler inkişaf edemiyor hatta kadınlara mahsus bazı seciyeler sirayet dahi edebilmektedir. Eskiden erkekler işlerine erkek evlatlarını dahi götürebilir beraber vakit geçirirlerkende çocuk babasını rol model alır fıtratı gün yüzüne çıkardı. Ama şimdi baba çocuk için müsait ve münasib olmayan işine sabah erkenden gidiyor anca akşam eve geliyor yemek yiyip belki iki sohbetten sonra yatılıyor.Çocuk bütün gün ""fıtratı nazik ve zayıf olan "annesiyle beraber olunca haliyle gelişim ona göre oluyor

Taife-i nisa için ;
Bugün mağlesef adeta Allah ' ın farz kıldığı bir emir gibi gerek mutaassıb gerek ehl-i dünya çoğunluğun derdine düştüğü üniversite-kariyer-ayakları yere bassın-bir dayanağın olsun- mantığı ile kızlar daha ilk okuldan (hatta anaokul,kreş saymıyoruz) 22-23 yaşlarına kadar sabahtan ikindi- akşam vakitlerine kadar sınıftı, okuldu sokaktı cafeydi derken evde Kuran ' ın kadına asıl verdiği sorumluluk olan temizlik , nezafet , müdir-i dahilî olup sadakat , kanaat ve benzeri seciyeler devamlı evin haricinde vaktini geçiren nisa taifesinin bilhassa gençlerinde inkişaf edemiyor.Mağlesef bilinçsiz anneler " aman çocuğum dersine çalışsın evlenince çok yemek yapar , çok ütü yapar çok bulşaık yıkar diyip bu tarz işlere hiç bulaştırmıyor.
Halbuki gaye ona evi temizletmek değil sorumluluk , nezafet duygularını aşılatmak olmalı.Babalarından ve kocalarından çok çekmiş bir önceki nesil olan annelerimiz yaşadıkları ifratlardan dolayı kızlarına olan terbiyede tefrite düşüp hiç bir şeye bulaştırmıyorlar. Bugün ehl-i din olan bir hanıma kocasından sokağa çıkarken izin almak çok ağır gelebiliyor.Eve , eşinden geç gelip yemeğin ütünün aksamasından dolayı yaşanan tartışmalar az değil bu camiada da çok vuku buluyor bizler şahidiz.İşte bunlar hep feminist deccaliyet akımınında etkisiyle erkekleştirilen hanımların daha en başta yanlış yetiştirilmelerinden kaynaklanıyor.

kadın merhametli olmalı..erkekte emanete sadık

burda sahsi kanaatimi belirtmek isterim... erkeklerin 25 inden sonra kizlarimizinda 20 sinden sonra evlenmelerini tavsiye ederim... bu yaslarda genel itiubariyle kisilikler oturmus olur ... ondan sonra istedikleri nin tarafina yakin oturabilirler... ben burda sahsi düsüncemi belirteyim, kiz anneleri kizlarina düskün olurlar... eger erkek kendine güveniyorsa!!! kiz tarafina yakin oturmanin sayisiz faydalarini görür...

forumdayim Nickli Üyeden Alıntı

burda sahsi kanaatimi belirtmek isterim... erkeklerin 25 inden sonra kizlarimizinda 20 sinden sonra evlenmelerini tavsiye ederim... bu yaslarda genel itiubariyle kisilikler oturmus olur ... ondan sonra istedikleri nin tarafina yakin oturabilirler... ben burda sahsi düsüncemi belirteyim, kiz anneleri kizlarina düskün olurlar... eger erkek kendine güveniyorsa!!! kiz tarafina yakin oturmanin sayisiz faydalarini görür...

S.A. Bu yaş sınırını aşağılara çekmenin bir yolu olmalı.Yani insanlar ergen olmadan
hayat için tüm gerekli bilgileri almalı ve islami yönden donanım kazanmalı.(daha doğrusu ebeveynleri tarafından kazandırılmalı) Aynen üsve-i hasene olan peygamberimizin(sav) hayatında olduğu gibi.Böylelikle hayattaki bir çok çirkinlik önlenmiş olur.
s.a.

hicap Nickli Üyeden Alıntı

S.A. Bu yaş sınırını aşağılara çekmenin bir yolu olmalı.Yani insanlar ergen olmadan
hayat için tüm gerekli bilgileri almalı ve islami yönden donanım kazanmalı.(daha doğrusu ebeveynleri tarafından kazandırılmalı) Aynen üsve-i hasene olan peygamberimizin(sav) hayatında olduğu gibi.Böylelikle hayattaki bir çok çirkinlik önlenmiş olur.
s.a.

hayattaki cirkinlik derken gayri mesruya yönelmek olarak anliyorum... bizim yönlendirmemiz bu gayri mesruya yönelmemesi olmalidir... oysa daha gencken evlenmeleri durumunda, ileriye dönük aileler arasi huzursuzlugu cözmede sikintilari cok fazla olacagini tahmin ediyorum...
yinede bizim verdigimiz yas idealdir... yanliz kisilerin bunu basarmasi bir cok sebebten cok zor....

sukut Nickli Üyeden Alıntı

bu arada eşitlik adaletsizliktir

evet.. kesinlikle katılıyorum.. sanırım lisedeydim hocaya eşit davranmadığı için şekva eden arkadaşlar vardı..

hocamz 'sizler eşit değilsinz! derslernz eşit değil, bana saygınz eşit değil, kabiliyetlerinz eşit değil v.s....

eşit davranırsam işte o zaman haksızlık etmiş olmaz myım? diye güzel bir ders vermşti..

forumdayim Nickli Üyeden Alıntı

hayattaki cirkinlik derken gayri mesruya yönelmek olarak anliyorum... bizim yönlendirmemiz bu gayri mesruya yönelmemesi olmalidir... oysa daha gencken evlenmeleri durumunda, ileriye dönük aileler arasi huzursuzlugu cözmede sikintilari cok fazla olacagini tahmin ediyorum...
yinede bizim verdigimiz yas idealdir... yanliz kisilerin bunu basarmasi bir cok sebebten cok zor....

S.A. Zaten bilinçli,donanımlı ve bilgili ailelerin aynı şekilde yetiştirdikleri çocuklarından bahsediyorum.Ama bunun olabilmesi için sanırım uzun zamana ihtiyaç var.Beşerin, 'herşeyi Mevla için yapma' düşüncesini sindirmesi gerek....bunun içinde çoook uzun zaman...
s.a.

Ali FERŞADOĞLU

Sakın “Düzeleceğim, örtüneceğim” vaadlerine aldanmayın!




“Sözlüm, nişanlım, ‘Evlendikten sonra namaza başlayacağım, alkolü bırakacağım, örtüneceğim!’ diyor. Nasıl yaklaşmalıyız?” şeklindeki sorulara cevabımız şöyle:

Evet, bazıları gerçekten evlendikten sonra, sözünde duruyor; eski çarpık yaşayışını tamamen terk ediyor; örtünüyor, alkolü bırakıyor ve nezih bir hayata başlıyor. Bunun pek çok örneklerine şahit oluyoruz…

Ancak, tersi de mümkün, vaki ve bunlara da şahidiz maalesef! Resmî nikâh yapana kadar yaldızlı sözlerle nişanlılarını etkiliyor—meseleyi kendince—resmî nikâh ile sağlama bağladıktan sonra eski hayatına devam ediyor!

Dolayısıyla işin nasıl sonuçlanacağını bilemeyeceğimize göre; en emin ve kestirme yol, sözlü veya nişanlıya şu teklifte bulunmaktır:

“Madem alkolü terk etmeye, tesettüre girmeye, nezih bir hayat yaşamaya karar verdin, neden evlenmeyi ve resmî nikâhı bekleyelim? Hemen şimdi, söz verdiklerini yerine getir, görelim!”

Ve “sözlülük ile nişanlılık” devresini muhatabın durumuna göre, en az “altı ay, bir veya iki sene” olarak belirleyin. Bu zaman zarfında onu gözlemleyin. Sözünde duruyorsa mesele yok!

Bu meyanda, kimisi de sevdiği veya evlenmeyi düşündüğü gencin içinde bulunduğu sosyal yapılanma olan cemaat ve tarikate gireceğini, o eserleri okuyacağını, sohbet ve zikir halkalarına katılacağına söz verir. Kimi zaman muhataplar da bu parlak sözlere inanır. Meseleyi anladıktan sonra da iş işten geçer! Şu halde aynı metodu uygulamak en sağlam yol:

“Madem Risâle-i Nur eserlerini okuyacağını, derslere gideceğini; tarikate gireceğini ve zikir halkalarına katılacağını söylüyorsun… Eğer ciddî ve samimî isen, neden evlendikten sonra? Buyurun hemen şimdi!” deyip sözünde duracağı, vaadini yerine getireceği fırsatı tanımalısınız.

Evet, her cemaat ve tarikatın meslek ve meşrebi farklıdır. Bu farklılıklar hayata bakış açısından, çocuk eğitim ve terbiyesinden, hizmet tarzına kadar yansır. Eğer burada bir uyum yoksa; hem anlayış, hem yaklaşım tarzlarında, hem zamanlama açılarından çelişki, sıkıntı ve problemlerin sökün etmesi kaçınılmaz.

Bu genel bir kaidedir:

“Birbirine yakın zâtlar birbirini taklid edebilirler, bir cinsten olanlar birbirinin sûretine girebilirler, mertebece birbirine yakın olanlar, birbirinin makamlarını taklid edebilirler. Muvakkaten, insanları iğfal ederler; fakat, dâimî iğfal edemezler. Çünkü, ehl-i dikkat nazarında alâküllihâl, etvâr ve ahvâli içindeki tasannuâtlar (yapmacıklıklar) ve tekellüfâtlar (göstermelikler) sahtekârlığını gösterecek; hilesi devam etmeyecek. Eğer, sahtekârlıkla taklide çalışan, ötekinden gayet uzaksa, meselâ âdi bir adam, İbni Sînâ gibi bir dâhîyi ilimde taklid etmek istese ve bir çoban bir padişahın vaziyetini takınsa, elbette hiç kimseyi aldatamayacak; belki kendi maskara olacak. Herbir hali bağıracak ki, ‘Bu sahtekârdır!’

“…Nasıl bir yıldızböceği bin sene tekellüfsüz hakikî bir yıldız olarak rasat ehline görünsün? Hem, bir sinek, bir sene tamamen tavus sûretini tasannu’suz, temâşâ ehline göstersin? Hem, sahtekâr, âmî bir nefer, nâmdar, âlî bir müşirin tavrını takınsın, makamında otursun, çok zaman öyle kalsın, hilesini ihsâs etmesin? Hem, müfteri, yalancı, itikadsız bir adam, müddet-i ömründe dâimâ en sâdık, en emîn, en mûtekid bir zâtın keyfiyetini ve vaziyetini en müdakkik nazarlara karşı telâşsız göstersin…”1

Evet, prensiplerinizi ortaya koyun ve arkasında durun. Bu teklifler ve denemeler ayıp değil, günah değil! Bilâkis alkışlanacak, iftihar edilecek ve sevap kazandıracak yaklaşımlardır.

Sakın, “Evlendikten sonra ben onu düzeltirim!” gibi bir yanılgıya da düşmeyin. Zira, bu yaşa gelene kadar kendilerini değiştiremediler, kimse de onları düzeltemedi… Bununla birlikte düzelenlerin varlığını da inkâr edemeyiz. Ancak, bunlar istisnadır. İstisnaya göre değil, genele göre hareket etmeliyiz. Sizin düzeltmeniz belki mümkün. Ama, olağanüstü bir bilgi ve maharetin yanında olağanüstü bir efor da sarfetmelisiniz!

***

Bununla birlikte meselenin şu boyutunu da nazara almamız gerekir: İnsanız ve nefis taşıyoruz. Hz. Yusuf (as), peygamber olduğu halde nefsini temize çıkarmadığına göre, hiçbirimiz nefsimizi tebrie edemez. Beşeriz, şaşarız. Kusurlarımıza şu ölçü perspektifinden bakmalıyız:

“Nefsini itham eden, kusurunu görür. Kusurunu itiraf eden, istiğfar eder. İstiğfar eden, istiâze eder. İstiâze eden, şeytanın şerrinden kurtulur. Kusurunu görmemek, o kusurdan daha büyük bir kusurdur. Ve kusurunu itiraf etmemek, büyük bir noksanlıktır. Ve kusurunu görse, o kusur kusurluktan çıkar. İtiraf etse, affa müstehak olur.”2

“Hasenâtı seyyiatına, sevâbı hatâsına tereccüh edenler, mağfiret ve affa müstehaktırlar.”3


Dipnotlar: 1- Sözler, s. 170.; 2- Lem’alar, s. 91.; 3- Münâzarât, s. 13.

13.08.2009
Önceki Yazıları


(12.08.2009) - Kürt-Türk, Doğu problemi Bediüzzaman’la hallolur!

(11.08.2009) - Diğergâm biriyle evlenirseniz, huzuru bulursunuz

(10.08.2009) - İyiliksever, cömert ve paylaşımcı birisiyle evlenin

(09.08.2009) - Mütevazı bir eş, mutluluk kaynağıdır

(08.08.2009) - Muktesit bir eş bulun, maksada ulaşın!

(07.08.2009) - Seçeceğiniz eş müteşekkir mi?

(06.08.2009) - Mütevekkil ve kanaatkâr bir eş seçin

(05.08.2009) - Müsbet/olumlu bakışa sahip olan biriyle evlenin

(04.08.2009) - Şefkat duygusu doğru kullanılabilmeli

(03.08.2009) - Müşfik bir eş seçerseniz…


E-Posta: afersadoglu@hotmail.com fersadoglu@yeniasya.com.tr

http://www.yeniasya.com.tr/2009/08/1...fersadoglu.htm
__________________

Olası aile içi sorunlarda en müessir tutum
“ Peygamberim olsaydı nasıl davranırdı ?
Ne söyler ?
Ne yapardı ? “ gibi
Ölçülerle davranmaktır.

Bunun için Peygamberi bir hayatı
bilmek ve
yaşamak lazımdır...