"Sevgili Peygamberim; seni ne kadar sevdiğimi bilemezsin. Sen bu dünyanın en cömert, en ahlaklı, en iyilik severisin. İyi ki bize bu güzel dinimiz olan İslam'ı öğrettin. Namaz kılmak, ibadet etmek çok güzel şeyler. Bazen düşünüyorum; senden iyi bir insan var mıdır diye ? Seni kitaplardan, büyüklerimizden öğrenmektense seni görerek tanısaydım. Ey Allah'ın Resulü senin bir tek sakalını ve hırkanın bir parçasını gördüm. Oysa seni tepeden tırnağa görmek isterdim. Diğer çocukları hem neşelendirip hem de onlarla ilgilendiğin gibi benimle de ilgilenmeni isterdim. Keşke Hz. Bilal, Hz. Ebubekir gibi ve o zamanın çocukları gibi ben de seni görüp gül kokunu koklasaydım. Keşke, elimde olsa da zamanı geri alıp seni görsem. Dünyanın en ama en mutlusu olurdum. Biliyorum; böyle şeyler imkansız. O zaman rüyamda görseydim o da bana yeterdi. Ey Allah Resulü, bu mektupta seni görmeyi ne kadar çok istediğimi ve seni ne kadar çok sevdiğimi anlatmaya çalıştım. İnşallah mektupta dediğim gibi; seni rüyamda ya da nerede olursa olsun göreyim...Ümmetinden Yağmur Çoban."
Erzurum Özel Aziziye Eğitim Kurumları İlköğretim Okulu 5. sınıf öğrencisi Yağmur ÇOBAN