B?R GECE
Ondört as?r evvel, yine böyle bir geceydi,
Kumdan, ay?n ondördü, bir öksüz ç?k?verdi!
Lakin, o ne hüsrand? ki: Hissetmedi gözler,
Kaç bin senedir halbuki bekleşmedelerdi!
Neden görecekler, göremezlerdi tabii;
Bir kere, zuhur ettiği çöl en sapa yerdi,
Bir kerede, mamure-I dünya, o zamanlar,
Buhranlar içindeydi, bu günden de beterdi.
S?rtlanlar? geçmişti beşer y?rt?c?l?kta;
Dişsiz mi bir insan, onu kardeşleri yerdi!
Fevza bütün afak?n? sarm?şt? zeminin.
Salg?nd?, bugün şark? y?kan, tefrika derdi.
Derken, büyümüş k?rk?na gelmişti ki öksüz,
Başlarda gezen kanl? ayaklar suya erdi!
Bir nefhada insanl?ğ? kurtard? o ma'sum,
Bir hamlede kayserleri, kisralar? serdi!
Aczin ki, ezilmekti bütün hakk? dirildi;
Zulmün ki, zeval akl?na gelmezdi geberdi!
Alemlere rahmetti evet şer-i mübini,
Şehbalini adl isteyenin yurduna gerdi.
Dünya neye sahipse, O'nun vergisidir hep;
Medyun ona cemiyyet-i, medyun O'na ferdi.
Medyundur o masuma bütün bir beşeriyet
Ya Rab, bizi mahşerde bu ikrar ile haşret.
MEHMET AK?F ERSOY