"Onlara verdiğimiz geçici dünya mallarına gözünü dikme" (Sure ve Ayeti bilmiyorum)

Hz. aişe diyor ki : "Bu ayet indikten sonra Resulullah (aleyhissalatu vesselam) sevdiği hiçbir şeye doyasıya bakmadı.."

Kızıl develeri ve yağız atları çok severdi.. Bakmayı severdi..

Sanki bir suç işlemiş gibi kızıl bir deve gördü mü başını eğerdi..

Bu ne edeb Allah aşkına.. Rabbiyle bu ne samimiyet böyle.. Bu ne içli dışlılık..

Yani Rabbimin hatırı küçücük incinmesin diye bu ne fedakarlık..

Ya Rabbî bize de ver bu hassasiyeti..

(Mustafa İslamoğlunu dinlerken)