Konu: Dünya Ne Zaman Gülistan Olur?

Dünya Ne Zaman Gülistan Olur?

--------------------------------------------------------------------------------

Resul-ü Zişan Efendimiz (sallallahu aleyhi vesellem) buyuruyor: “Benim kokumu duymak isteyen, kırmızı gül koklasın.”

Güllerin kokusunu aldıkları, insanların en güzeli, o kadar güzeldi ki; kainattaki bütün güzellikleri, ‘Cemal’ isminden küçücük bir tecelliyle var eden Yüce Mevla; o gül kokuluya 'Habibim' yani 'Çok sevdiğim' diye hitap buyuruyordu.

Asırlar boyunca, O Habib’in sünnetine tam ittiba edenler; hep O'nun gibi güzel koktular; etraflarına hep güzellikler saçtılar. Çünkü o koku, Cemal sahibi Mevla'dan gelen kokudur. Kim Mevla'ya manen yaklaşırsa, o kokudan pay alır…

Asırlar boyunca Anadolu'yu, Türkistan'ı, Bağdat'ı, Medine'yi, bütün İslam coğrafyasını mekan tutan Beyazıd-ı Bestamlar, Cüneyd-i Bağdadi'ler, Şah-ı Nakşibend'ler, İmam-ı Rabbani'ler, Ahmed Yesevi'ler, Mevlana'lar, Yunus'lar (kaddesallahu esrarahum) hep gül gibi kokarlardı. O kokularını, bütün siretleriyle, sûretleriyle taklit ettikleri Muhammed Mustafa (sallallahu aleyhi vesellem)'den alıyorlardı.

O zamanlar, İslam toprakları bir baştan bir başa sanki gülistan idi. O gülistanda hep güller biterdi. O gülistanda gezenler hep gül kokardı…

Şimdi İslam toprakları, diken bahçesine döndü. Artık manevi güller, gül kokulular yok denecek kadar az... Güzel kokular da nadirata düştü. Müslümanlar Muhammed Mustafa’yı (sallallahu aleyhi vesellem) unuttu unutalı, dikenli tarlalara mahkum oldular. Ruh dünyası çoraklaştı. Kalpler karanlığa mahkum oldu…

Tüm güzellikler, güzel sözler, güzel haller, Ahsen’ül Alem’in olandan gelirdi… O’nun sünneti saadet kaynağıydı. Şimdi hayatımızda O’nun sünneti yok. Evlerimiz, adetlerimiz, kılığımız, kıyafetimiz, O güzeller güzelinden mahrum kaldı.

Ne evlerimizde huzur kaldı, ne sokaklarımızda düzen… Ne yüzlerimizde nur var, ne sohbetlerimizde letafet... Muhammed Mustafa (sallallahu aleyhi vesellem)in konu edilmediği sözlerde letafet olur mu?

Şimdi anladık ki O’nsuz olmuyor. Muhammed (sallallahu aleyhi vesellem) olmadan hayat yaşanmıyor. Ya da bir ‘belhum adal’ gibi… O’nu bırakan insanlar, insanlığı da kaybediyor… Yeniden sarılmaya başladık O’na… Çünkü ‘esfele safilin’ çukurlarında battıkça batıyoruz…

Şimdi bir baştan bir başa, kaktüslerin doldurduğu bu çölleşen vatanı, Gülistan’a döndürmek için Muhammed Mustafa (sallallahu aleyhi vesellem)in hayat ve saadet kaynağı sünnetine sarılmak zamanı geldi…

Anadolu, Rumeli, Türkistan, Cezayir… Tüm İslam coğrafyası, Muhammed Mustafa (sallallahu aleyhi vesellem)in tıpkısı, yani O’nun izinden giden Yunus’ları, Mevlana’ları bekliyor…

ALLAH-u Teala cümlemizi Habibine aşık etsin…

Abdullah Muhammed REYHAN

Dedi: "Heyhat! Şaşarım senin ümidine."
Bediüzzaman;
Dedim: "Ben de şaşarım senin aklına. Bu kışın devamına ihtimal verebilir misin? Her kışın bir baharı, her gecenin bir neharı vardır."
Dedi: "İslâm parça parça olmuş."
Bediüzzaman;
Dedim:"Tahsile gitmişler. İşte Hindistan, İslâmın müstaid bir veledidir; İngiliz mekteb-i idadîsinde çalışıyor. Mısır, İslâmın zeki bir mahdumudur; İngiliz mekteb-i mülkiyesinden ders alıyor. Kafkas ve Türkistan, İslâmın iki bahadır oğullarıdır; Rus mekteb-i harbiyesinde talim alıyor. İlâ âhir...

"Yahu, şu asılzade evlât, şehadetnamelerini aldıktan sonra, herbiri bir kıt’a başına geçecek, muhteşem âdil pederleri olan İslâmiyetin bayrağını âfâk-ı kemâlâtta temevvüc ettirmekle, kader-i Ezelînin nazarında, feleğin inadına, nev-i beşerdeki hikmet-i ezeliyenin sırrını ilân edecektir." sünühat

SANA YAKIŞMAK ?STERD?K

Laf?m?n dostusunuz, çilemin yabanc?s?
Yok mudur, sizin köyde, çeken fikir sanc?s?."
(Necip Faz?l)
Iss?zda yakar?şlar?n yank?lan?r da, fezada bir çift muzdarip el daha bilmem kanatlan?r m?? Rahmet çağlarken el'an gözlerinden art arda, bari bir haldaş ç?kar da yüreği ?slar m?? Bağ?şla, Efendim, sana yak?şmak isterdik...
"Yolcu benmişim gibi,
Bir gemi demir ald?.
Ey her yerin garibi,
Vatan ?rakta kald?."
(Necip Faz?l)
Yaln?zl?k gurbette hepten zor, zordan da öte bir zor! Çilede yaln?zl?k, elde değil, sinedeki kor... Anlamadan sevenler, bilmeden hakaret edenler... Çileden nasibi yok, aşka istidats?z benler... Bağ?şla, Efendim, sana yak?şmak isterdik...
"Bir kalbim var ki benim, sevdiğinden burkulur:
Kahredenden ziyade, sevilenden korkulur."
(Necip Faz?l)
?nciten yüreğini, bilirim, taşlar değil, dostun gülüdür. Ya taş? dost atarsa, bu, ölümden önce ölümdür. Mahzun Nebi'nin dertli varisi... Ağlayan m?, gülen mi? Ağlayan bizimle mi ağlar, bizim yüzümüzden mi? Sevenler bizimle mi sever, yoksa bize rağmen mi? Efendim, sana yak?şmak isterdik...
...
Bağ?şla, Efendim!
Perişan hâlimizle bir serzeniştir bu. Derdi dert edinmeye davet, kendimizi kendimize şikâyettir bu. Gams?z?n harc? değil ki; ötelerden gelen bir mesuliyettir bu... "Rabbim, yolunda büyütsün, yolunda yürütsün, yolunda çürütsün." Nefis putu, rahat tutkusu göz aç?p kapay?ncaya kadar dahi f?rsat bulamas?n da ölsün.
...
Bağ?şla, Efendim!
Ümidimiz senden yine: "Biz sende olmasak bile, sen bizdesin gene."
Yaz?n yeşil tonlar? çekilince mekândan,
Her yanda bir vaveyla.. sitem var yaşanandan

"Seyrimde bir şehre vardım
Gördüm sarayı güldür gül
Sultanının tacı tahtı
Bağrı duvarı güldür gül
Gül alırlar gül satarlar
Gülü gül ile tartarlar
Çarşı pazarı güldür gül..."


Hani bir gün Alemlerin Efendisi Aişe validemızden bir bardak su ister.Validemiz suyu getirince "Önce sen iç ya Aişe" der.Hz. Aişe suyu içer.Efendimiz bardağı alır ve suyu bardağın validemizin ıçtiği kenarından içer.SU GÜLDÜR O AN, BARDAK GÜLDÜR, DUDAK GÜL..


Hani validemiz sorar bir gün:
" Ya Resulallah beni nasıl seviyorsunuz?"
"Kördüğüm gibi ya Aişe."

Seneler sonra bir kez daha sorulur aynı soru.Cevap aynıdır:
"Kördüğüm gibi."

Peygamber Efendimiz'in dünyada ki son günleridir.Soru tekrarlanır." Beni nasıl seviyorsunuz ya Resulallah?" " Hala ilk günkü gibi ya Aişe..." SORU GÜLDÜR O AN, CEVAP GÜL, GÖNÜL GÜL...


MUHABBETİN RENGİ GÜLDÜR,GÖNÜLLERİN NAKŞI GÜL
AŞKIN KOKUSU GÜLDÜR,DOSTUN BAKIŞI GÜL
NE ZAMAN BİR GÜZELLİKTEN SÖZ AÇILSA İLK SÖZ GÜL OLUR,SON SÖZ GÜL
GÜL ALINIP GÜL SATILAN PAZARLAR,GÜLÜN GÜL İLE TARTILDIĞI DİYARLAR VARDIR.
GÖNÜLLERE O DİYARDAN BİR NEŞE TAŞINACAKSA SÖZE GÜLLE BAŞLAMALI.
GÜL KOKULARI YAYILMALI HANELERE.

Gel Ey Gül-? Rana …
Kerem k?l,tesellim ol,düş içime cemreler gibi…Bir gelişle gel,bir gülüşle gel,güle düş de gel,hayalde gel,düşte gel…

Ay? ikiye bölen kutlu ellerinle gel,şirki kara yere karan tatl? dillerinle gel,saadet muştusunda bahtl? kullar?nla gel…Ve ?t?r,?t?r tomur tomur güllerinle gel…

Gel Efendim,Gül Kokuşlum…

Yetiştir suyu çorağa,tutuştur gülü yaprağa…Gül dikilsin yeniden toprağa…

Senin bir damla kokuna,bütün aşklar?m? fedaya haz?r?m…!
Ve bir k?r?nt?s?na nazar?n?n,bütün yüreğimi kanatmaya…


Bir gülü koklamak gibi seni anmak…

Gel Ey…!
Avucumda hep dikenler…Kan?yor…Kan?yor..
?skender Pala

Gel Efendim ;
Yaralı gönlümüze merhemimiz ol,

Gözyaşımızı dindir.

O kömür karası gözlerinle birkerecikte bize bak...

SEN gel,biz dünyadan terk-i diyar eyleyelim,

SEN gel,biz ayağında turab olalım.

Sensiz dualarımızın boynu bükük kaldı EEFENDİM !
Hasretinden gönül sarayımız virane oldu

Vuslata daha kaç var EFENDİM ?

Güneş bile dünyaya küstü yokluğunda,
Günümüze güneş doğmuyor SENsiz EFENDİM ...

Hak ile batılı ayıramaz olduk.

Yollarımıza dikenler dökülüyor,biz SENin gibi sabredemiyoruz EFENDİM !

Gel de şu ümmetini gör EFENDİM ...

SENsiz yalnızlık bahçesinde açan hazan çiçeğiyiz.

Biz SeNsiz sözsüz şiiriz.

Bataklıkta GÜL bitirelim derken,biz batıyoruz EFENDİM ...

Gözyaşımız dinmez oldu hasretinden;

Kan revan içinde SENi bekliyoruz EFENDİM.

Biz SENi gönlümüze YAR diye seçtik:

Muhammed muhabbettir,

Muhabbet müebbettir dedik...

SENden gayrısı bize deva olmaz.

Acılarımızı dindiremez EFENDİM.

Hüzün mısralarımız SENin için dökülüyor

GEL EN SEVGİLİ !

Gönlümüzü şenlendir , yüreğimizi titret..

Kaç zamandır mateminde olan evlerimizde GÜLler açsın GEL !

Buruk gülüşlerimiz SENinle tebessüm olsun,

Sahte baharlar GÜLe dönsün. GEL !

Yetim çocukların yüzü gülsün GEL !

GEL artık Dürri meknun , GEL Rabbine Meftun.

Bastığın toprak olmayı ;

Ayağının tozu olmayı;

Dokunduğun kumaş olmayı hak etmesekte ...

BİZ ÖZLEMLE SENİ BEKLİYORUZ EFENDİM ...

*Bu duyguları yaşamama vesile olandan Allah ebeden Razı olsun* 05.09.2007

BİZ SANA SEVDALIYIZ
>
>Biz sana sevdalıyız
>Onlar cansız putlara taparken
>Sen hira da rabbinle baş başa
>Derin bir tefekkürdesin
>Bir sükunet var,ve bir ses
>Oku
>Ben okuma bilmem
>Oku
>Ben okuma bilmem
>Oku
>Ben okuma bilmem
>Yaradan rabbinin emriyle oku
>O insanı bir kan pıhtısından yarattı
>
>Biz sana sevdalıyız
>Mekkeden dünyaya doğan güneşe
>Biz de sevinç göz yaşları
>Sefillerdeyse müthiş bir telaşe
>Gelişinden korkuyorlar
>Dağlar,taşlar ismini söylerken
>Gözlerine perde inmiş görmüyorlar
>
>Biz sana sevdalıyız
>Taifliler niçin sevmedi seni
>Hakaretleri ne kadar da haksız
>Seni sevmemek ölümdür ey nebi
>Onların halleri zebaniden farksız
>Oysa rahmetle gelmiştin
>Beddua bile etmemiştin
>Ama onlar anlayamadı
>Kararmış kalpler nuruna dayanamadı
>
>Biz sana sevdalıyız
>Ashabının göz yaşları yanaklarımıza kadar uzandı
>Onlar gibi değiliz ama onları sevdiğin gibi bizide sever mi sin
>Cennette ümmetim diyerek yanına kabul eder mi sin
>Sana o kadar muhtacız ki tarifi mümkün değil
>Bir başka sevda bu uğruna hayatı feda edebilmek
>Ölürken bile Muhammed diyebilmek
>
>Biz sana sevdalıyız
>Ey yetimlerin yetimi,ümmetinin rasülü erkemi
>Herkesin hayran olduğu alemlerin peygamberi
>Hepimiz tek yürek kenetlenmiş bir canız
>Getirdiğin hakikatle,müjdeyle Rahman’a bağlanmışız
>Ebediyen sürecek aşkla,kalbimizden silinmeyecek adınla
>Yoluna kurbanız ya Mustafa
>
>Biz sana sevdalıyız
>O mübarek yüzünü görmeden
>Eline elimizi sürmeden,aşkınla yanmaktayız
>Sahabeler gibi yıldız olamadık
>Asrı saadette yaşayamadık,ama rüzgardan gül kokunu aldık
>Veda sözlerin kulaklarımızda çınlıyor
>Sen gidiyorsun ümmetin ağlıyor
>Kainat yasa büründü,firak acısı yıllara dürüldü
>Kıyamette açılmak üzere sevdamızı haykırmak üzere
>Şükürler olsun alemlerin Rabbine
>Canımız feda kainatın Efendisine

_________________

MEDİNENİN GÜLÜ
Andım yine seni herşey yazımdan silindi
Hayalin ufkumun tepelerinde gezindi
Bu bir serap olsada hafakanlarım dindi
Andım yine seni herşey yazımdan silinidi

Keşke her an aşkınla oturup aşkınla kalksam
Ruhlar gibi yükselipte ufkunda dolaşsam
Bir yolunu bulup gönlünden içeri aksam
Keşke her an aşkınla oturup aşkınla kalksam

Ey kupkuru çölleri cennletlere çeviren gül
Gel o bayıltan renklerinle gönlüme dökül
Vaktidir ağlayan gözlerimin içine gül
Ey kupkuru çölleri cennetlere çevciren gül!


M.FETHULLAH GÜLEN

Şu sıcak çöllerde bir kum tanesi
Olsaydım ayağın bassaydın bana
Gözyaşım vuslatın son bahanesi
Gül yüzlüm; özlemim bitmiyor sana

Selavat ettikçe gözlerim dolar
Ey ezelde mevcut, ebeddeki yâr
Mecnun olup gezsem hep diyar diyar
Ey Nebim; özlemim bitmiyor sana

Gülden hastır kokun burnumda tüter
Aklım Medine de, korkarım yiter
sen ''Ümmet'' dedikçe varlığım titrer
Resulüm; özlemim bitmiyor sana

Geceler gün olmaz düşümdesin sen
Her irkilişimde işimdesin sen
İçtiğim suyumda aşımdasın sen
Ey Nebim; özlemim bitmiyor sana

Kalbim çırpınıyor andıkça seni
Rabbim şefâtinden ayırma beni
Aklımı devşirdim ben yeni yeni
Resulüm; özlemim bitmiyor sana

O kutlu beldene bir gelebilsem
Nur cemalin ile aşk alabilsem
Kevser havuzunda pul olabilsem
Gül yüzlüm; özlemim bitmiyor sana

Sultanım aşkınla yandıkça yandım
Bir Rabbime bir de sana inandım
Sanmasınlar sakın dünyaya kandım
Ey Nebim; özlemim bitmiyor sana

Resulüm; özlemim bitmiyor sana

Alıntı

Ey Medine minberinde ‘ ümmeti, ümmeti ‘ diye hüznü giyen sevgili
Ey Mekke mihrab?nda alemler hesab?na ‘ Allah! ‘ diyen sevgili
Bize lütfu ilahi bahşedilen kap?na diz çöktük, bey’ at ettik
Rabbinden bize ne getirdi isen amenna
Duyduk, itaat ettik