Nasıl Kandırıldık?

[agbi]

DEMİREL NURCULAR'I NASIL KANDIRDI





Ünal TANIK
Ensar Yılmaz’ın Birey Yayınları tarafından yeni çıkarılan Çankaya Savaşları kitabını okuyorum.


--------------------------------------------------------------------------------
Ensar Yılmaz’ın Birey Yayınları tarafından yeni çıkarılan Çankaya Savaşları kitabını okuyorum.



864 rakımlı tepeye çıkan 9’uncu isim olan Süleyman Demirel’in siyasi hayatı en fazla ilgimi çeken bölüm oldu. Belki 47 yıllık hayatımın neredeyse her döneminde Türk siyasetinde yer alan isim olduğu için.




Kim bilir belki de bu kadar ilgimi çekmesinin bir başka nedeni, her dönemde gündemde kalmasını bilme becerisi?




Verdiği sözden dönmesinin, dün söylediğinin bugün tersini ifade etmesinin yeni olmadığını öğrenmek isteyenler Çankaya Savaşları’nı iyi okumalı. Sözünden dönmesinin, ta AP Büyük Kongresi Isparta delegesi olduğu günden başladığını görsünler.


Demirel, Adalet Partisi’nde liderlik yarışına girdiğinde hem 1960 ihtilalinin mağduru görünen ve Kayseri Cezaevi’nde yatan Celal Bayar’ın desteğini alabilmiş, hem de ihtilalcilerin Çankaya’ya çıkardığı Cemal Gürsel’in övgüsüne mazhar olmuş bir isim.


27 Mayıs’ın lideri Cemal Gürsel, bir röportajında milletvekilliği de yapan gazeteci Cihat Baban’a aynen şunları söylemişti:



“Bak, AP kongresi yapılacak, eh Cihat eh… Eğer Demirel AP’nin başına gelebilirse bütün dertleri hallederiz. O başkan olsun diye ben çok çalışıyorum.” (Cihat Baban, 1970: 265)



1971’deki cumhurbaşkanlığı seçimlerinde, Köşk’e çıkmaya heveslenen Genelkurmay Başkanı Faruk Gürler’e karşı kendini askere karşı kahraman direnişçi gösteren Demirel, 1966’daki cumhurbaşkanlığı seçimlerinde ne yapmıştı dersiniz. Dönemin Genelkurmay Başkanı Cevdet Sunay’ı Köşk’e çıkarmak için Demirel’in yaptıkları dudak uçuklatan cinsten.



AP’nin kendi içinden cumhurbaşkanı seçmesine yanaşmayan AP’nin güçlü lideri Demirel, AP Kontenjan Senatörü Prof. Ragıp Üner’i istifa ettirdi. Böylece Cumhurbaşkanı Gürsel’in, Köşk adaylığı için Genelkurmay Başkanlığı’ndan istifa eden Cevdet Sunay’ı, kontenjan senatorü atamasına ortam sağladı. (Meraklısına bir not: Cevdet Sunay da Cumhurbaşkanı olduktan sonra Ragıp Üner’i kontenjan senatörü yaptı.)



***


Bir takım güçlerin sol kesim üzerinde kontrol kurmak girişimleri, Profesör Mahir Kaynak’ın 1970’li yıllarda deşifre edilmesi ile su yüzüne çıkmıştı. Mahir Kaynak, bir röportajında, “Eğer deşifre edilmeseydim, bakan, hatta başbakan bile olabilirdim” demişti.



Mahir Kaynak’ı deşifre eden milli güçler, sağ kesimdeki isimlerinin ortaya çıkmasına razı olmadılar.



Her dönemde, “görülmez bir el” tarafından bir yerlere getirilen Demirel, siyasi hayatı boyunca, “antidemokratik uygulamalara muhatap olmuş bir demokrasi mağduru” rolü oynamasını çok iyi becerdi.



Demirel’in oynadığı bir başka rol de, İslami kesimlerle olan “yakın ilgisi” idi. 1970’lerin sonunda ve 1980 ihtilali sonrasında Demirel’in söylediklerini okuyanlar onun bir “Nur Talebesi” olduğu zehabına kapılır.



Yeni Asya Gazetesi Neşriyatı tarafından basılan “İslam Demokrasi Laiklik” kitabı bunun en bariz örneği. Mülakatları yapan Kazım Güleçyüz’e söylediklerine, bugün benim diyen bir İslamcı yazar cesaret edemez.



Demirel’in nasıl bu kadar “Nurcu” göründüğünü merak ederdim. Çok sonraları bir dönem danışman kadrosunda yer alan bir isimden dinlediğimde bu sorumun cevabını bulabilmiştim. (İsmi bende saklı)



Demirel, İstanbul’dan gelen Nurcular’ın temsilcilerini Güniz Sokak’taki evinde kabul edeceği zaman önceden bir hazırlık yaparmış. Bediüzzaman Said Nursi’nin eserlerinden bir ya da ikisini, masasının üzerinde yığınla bulunan kitaplar arasına yerleştirirmiş.



Oradan kendine göre bir-iki cümle seçip arasına kendince bir işaret koyarmış. Konukları ile sohbet sırasında sözü döndürüp dolaştırıp kitaptaki konuya getirirmiş.


Sonra o bilinen eda ile, “Bakın bu konuyu Bediüzzaman Hazretleri ne güzel dile getirmiş” diyerek kitaptaki ifadeye yakın bir söz söyler, ardından da hazır bulundurduğu Risale-i Nur’dan açıp ilgili bölümü okurmuş. Ziyarete gelenler ise ağızları açık, birbirlerine bakarlarmış.



Güniz Sokak’ın konukları, İstanbul’a döndüklerinde de Demirel’in aslında bir Nur Talebesi olduğunu anlatırlarmış. Bu bilginin dalga dalga Anadolu’ya yayılmasını sağlarlarmış.



Nur Talebeleri, seçim dönemi geldiğinde ise partiden kendi belirledikleri bazı isimlerin de Meclis’e gitmesini isterlermiş. Adaylık başvuruları sırasında Nur Talebeleri’ni umutlandıran Demirel, daha sonra hiçbir ismi aday göstermezmiş.



Niçin kendilerinden bir aday gösterilmediğini öğrenme gayreti içine giren Nurcular’a Demirel, “Burada ben varım ya. Daha ne istiyorsunuz” karşılığını verirmiş.

[haksever]

Ş?md? Bu Agb? KardeŞ S?yaset Hastasi

GÖrdÜĞÜm Şu K? Lat?f Sal?hoĞlunun Yazilarini Ve Bed?Üzzamani H?Ç OkumamiŞ. Kend?s?ne "beyanat Ve Tenv?rler?" "em?rdaĞ Lah?kasi Ii " Y? Okumasini Tavs?ye Eder?m.

Bunlari Okusa BÖyle KonuŞmaz.

S?yaset Önce DoĞru B?lg? ?ster.
Eks?k Ve YanliŞ B?lg? Sah?b? Olan Agb? G?b? KonUŞUR.

AĞzi Olan KonuŞur Ya...

Darilmasin Yan?..

Selamlar..

[haksever]

baz?lar? Demirel'den menfaat umuyordu. Bulamay?nca kendilerini aldat?ld? psikolojisi ile eziklik içine düştüler. agbi kardeş gibi.

biz ise Demirelin bu ülkeye ve dine faydalar?n? saysak kiatap olur.

tabii ki bu sadece tarafl? ve Demirel karş?t? kitaplar? okuyanlarca bilinmez.

[haksever]

Bir haber…
“Süleyman Demirel, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi’nde öğrencilerin sert protestosu yüzünden konuşmasını tamamlayamadı.” Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi öğrencileri, üniversitede düzenlenen 2007 yılı Münazara Yarışması’na Onur Konuğu olarak gelen 9. Cumhurbaşkanı Süleyman Demirel’e protesto gösterisinde bulundu. Konferans salonuna giren 25–30 kişilik solcu bir grup öğrenci, Demirel’e “Bizim onur konuğumuz sen olamazsın. Defol bu okuldan” diye bağırdı. Protestocu öğrenciler, alkış ve ıslıklarla Demirel’in konuşmasına izin vermediler.
İkinci haber…
“Süleyman Demirel, Bilgi Üniversitesi’nde düzenlenen konferansın soru-cevap bölümünde, bir öğrencinin tepkisiyle karşılaştı. Soru yöneltmek için ayağa kalkan öğrenci, “Sizi dedem dinledi, babam dinledi, şimdi de ben dinliyorum. Sizi 45 yıldır dinliyoruz, artık yeter” diyerek tepkisini dile getirdi. Diğer öğrenciler de bu konuşmanın ardından slogan atarak ve ayaklarını yere vurarak, Süleyman Demirel’i protesto etti.” (22 Mayıs 2007 Salı)
***
Süleyman Demirel de kim?
Anadolu çocuğu. Amerika Birleşik Devletleri'nde barajlar, sulama ve elektrifikasyon konularında ihtisas yaptı. 30 yaşında “Devlet Su İşleri Genel Müdürü” oldu. 40 yaşında Başbakan. Demokrat kişiliği ile tanındı. 60 ihtilalinden sonra halkın %53 oyu ile iktidara geldi. Ülkesine hizmet etti. Yollar, barajlar ve fabrikalar inşa etti. “Barajlar Kıralı” unvanını aldı. 58 Üniversite açtı. 71 muhtırasından sonra tekrar halkın iradesi ile iktidara geldi. 79 Ecevit iktidarının yokluk, kıtlık ve kuyruklarını aldığı ekonomik kararlar ile kaldırdı. % 100 olan enflasyonu % 10’lara çekti. Ekonomiyi düze çıkardı. 80 ihtilali ile sürgüne yollandı. Kendisine 10 yıl siyaset yapma yasağı kondu. 1987’de iktidara ve devlete rağmen halkın desteği ile yasakları kaldırdı. 1991 yılında tekrar halkın oyu ile Başbakan oldu. 1993 yılında ise TBMM’nin ekseriyeti ve partilerin mutabakatı ile “Cumhurbaşkanı” seçildi. 7 yıl devleti temsil eden tarafsız bir Cumhurbaşkanı olarak görevini ifa etti.
1965’den 2000 yılına kadar 35 sene ülke yönetimine katkıda bulundu.
7 kere Türkiye Cumhuriyeti Başbakanı ve bir defa da Cumhurbaşkanlığı yaptı.
***
Politikanın amacı iktidar olmak ve halka hizmet etmek ise, başarılı bir politikacı. Böyle tarihte eşine az rastlanır başarılı bir siyaset adamını gençler neden dinlesinler ki!
Gençler “Hülya Avşar”ın konserini dinlemeli.
Gençler demokratik haklarını kullanmalılar.
Türkiye’de demokrasi konuşanı susturma hakkını kullanmaktır. Şayet konuşanı protesto etme ve dinlememe hakkını kullanamıyorsan o zaman demokrasiden söz edilemez. Öyle değil mi?
***
Bilgili, başarılı ve tecrübeli adamlar bize lazım değil; onlar Amerika’ya ve Avrupa’ya gitsinler.
Ne demiş atalarımız “El- huzuru fi’l-cehale velev kane diz boyu.”
Sonra dönüp kendimize soralım: “Biz niye böyle geri kaldık ki?”
Cevabını da filozofça verelim: “Bu Demirle var ya! İşte o bizi geri bıraktı! O ölmeden bize huzur ve rahat yok!”
***
Evet, geleceğimizin teminatı olan ve ülkemizi kendilerine emanet edeceğimiz gençler! Sizler bu vatanın yetiştirdiği başarılı insanları dinlemeyin. Nasıl altı defa gitmiş yedi defa gelmiş ve Başbakan Cumhurbaşkanı olmuş diye merak etmeyin. (Bunu Japon gençleri araştırır; siz sonra onlardan öğrenirsiniz.)
Başarı neyinize lazım!
Avşar kızı ile İbo’nun şovlarını izleyin ve şarkılarını dinleyin. Bu kadar ilim ve kültür neyinize yetmiyor.
Değil mi yani?
Nasıl filozofça konuştum ama!...
Hani alkış!??

[agbi]

Adam başörtülülerin Türkiye'de yeri olmadığını söylüyor.Sen neler anlatıyorsun.Pes doğrusu!!!

[yaylalı]

Adam başörtülülerin Türkiye'de yeri olmadığını söylüyor.Sen neler anlatıyorsun.Pes doğrusu!!!

Eee hep siz anlatıp başkaları mı dinleyecek? Bazen de başkaları anlatıp siz dinleyeceksiniz. Belki bilmediğiniz şeyleri de öğrenme imkânınız doğar. Ya da unuttuğunuz şeyleri. Malûm siyaset zor iştir. Ara sıra yol gösteren, doğruları hatırlatan dostlara, "haksever"lere de ihtiyacınız olur. Haksever kardeşimiz yardımcı oluyor size; fena mı?

[söz]

Gerçeklerle yüzleşmenin zamanı geldi de geçiyor bile..