Ulusal egemenlik nas?l suland?r?ld??
Elinizi vicdan?n?za koyup söyleyin: " 23 Nisan " denince akl?n?za ilk gelen nedir? " Çocuk Bayram? " m?, yoksa " Ulusal Egemenlik Bayram? " m??
Elbette 'Çocuk Bayram?'! Önce o hat?rlan?yor, ard?ndan 'Ulusal Egemenlik' geliyor.
Öyle olmas? da gayet normal... Çünkü insanlar, çocukken " yaşayarak öğrendiklerini " kolay kolay unutmaz.
Hatta beynimiz de böyle çal?ş?r: Yaşl?lar, sabah ne yediğini unutabilir ama ilkokul an?lar?n? dün gibi hat?rlar.
?ş haf?zayla bitmiyor elbette. ?çerik aç?s?ndan da çocuk bayram?n?n, ulusal egemenlikten önce gelmesi gayet normal...
Okula yeni başlam?ş küçük bir çocuğa "bayram" kavram?n? öğretmek kolayd?r. Buna karş?l?k "ulusal egemenlik" fikrini kavrayabilmesi için y?llar?n geçmesi gerekir.
Birbiriyle doğrudan ilişkili olmayan iki değeri üst üste koyarsan?z, zamanla biri öne ç?kmaya başlar.
'23 Nisan'?n baş?na gelen tam da budur. " Somut " çocuk, " soyut " ulusal egemenliğin tepesine ç?kt?! Halbuki tarihsel aç?dan önde gelen ulusal egemenlikti. 23 Nisan 1920'de Milli Mücadele'yi yürütmek üzere Büyük Millet Meclisi, Ankara'da topland?.
Bu önemli gün, 1921'den itibaren, o zamanki ad?yla ' Hâkimiyet-i Milliye Tezahürat?' olarak kutland?.
Peki, işin içine çocuk nas?l kat?ld?? Daha sonra, ' Himayei Etfal Cemiyeti'nin (şimdiki ad?yla ' Çocuk Esirgeme Kurumu') 23-29 Nisan aras?n? ' Çocuk Haftas?' ilan etmesiyle...
?lan etti de ne oldu? Resmileşti mi? Hay?r! Mesela "bayram ve tatilleri" düzenleyen yasa, 1935'te ç?kt?ğ?nda, çocuk bayram?ndan söz edilmiyordu.
Dikkatiniz çekerim: Y?l 1935. Atatürk henüz sağ ve s?hhatli. Ama çocuk bayram? yok ortada. (Resmileşmesi 1981'de oldu.)
O halde, çocuk bayram?n?n, " Atatürk'ün armağan? " olduğu klişesi nereden ç?k?yor?
Acaba Saip Egüz'ün meşhur '23 Nisan' şiirinin dizelerinden mi kaynaklan?yor? Hat?rlayal?m: " Bugün 23 Nisan/
Hep neşeyle doluyor insan// Bugün Atatürk'ten bir armağan/
Yoksa tutsak olurduk biz inan. "
?şin ilginç yan?, Saip Egüz'ünki bir çocuk şiiridir ama çocuk bayram?ndan değil, milli egemenlikten söz eder: " ?şte bugün bir meclis kuruldu/ Sonra hemen padişah kovuldu. "
http://img.sabah.com.tr/i2/yildizlar.gif
Çocuk fikrinin, ulusal egemenlik fikrinin önüne geçmesinin başka nedenleri de var elbette.
Bunlardan biri kentleşme... Şehirde çocuk değerlidir. Giyimi, bak?m?, eğitimi; köydekine k?yasla pahal?d?r. Kentliler daha az çocuk yapar ve onlara daha fazla bağlan?r.
" Sokaktaki vatandaş " için çocuk hep vard?r, hep ortadad?r. Çocukla sürekli ilgilenir. Ulusal egemenlik ise dört y?lda bir att?ğ? oydur. Yani çok daha gevşek bir ilişkidir.
Tabii siyasetçiler de durumdan memnun görünüyor. 23 Nisan geldi mi, bir çocuğu koltuklar?na oturtarak medyaya poz vermeye bay?l?yorlar.
Tüm aileleri ilgilendiren bir konu olan çocuklardan söz etmeyi, " Onlar bizim geleceğimizdir " diye nutuklar atmay?, müsamere tad?ndaki törenlere kat?lmay? seviyorlar.
http://img.sabah.com.tr/i2/yildizlar.gif
Ben çocuk bayram?na karş? değilim. Ancak bu bayram?n, ulusal egemenlikle ayn? gün olmas? hiç hoşuma gitmiyor.
"Çocuk" fikri, ulusal egemenlik kavram?n?, Meclis'in önemini suland?r?yor.
Darbe yapanlar?n, muht?ra verenlerin ya da darbe heveslisi zevat?n, ikide bir " Toplum henüz olgunlaşmad? " filan demesini, vesayet rejimini savunmas?n? bir tesadüf mü san?yorsunuz?
Düşünün: 23 Nisan'?n ayn? zamanda çocuk bayram? olmas?, siyaseten hangi tarafa daha çok yar?yor?
Emre Aköz - Sabah