Düşmek; bazen bir daha kalkamamakt?r.
Bazende, daha iyi kalkmak toparlanmak, eskisinden daha diri olmamakt?r ruh için.Elbet beden düşecek toprağa t?pk? bir yaprak gibi.
Bir k?v?lc?m gibi söner bedenler.Elbet bedenler toprak olur.
Ya düşen yürekse ve ruhumuzsa ne olur?
Yaşam?n p?r?lt?lar?nda esir ettiğimiz s?ms?k? tutamad?ğ?m?z yüreğim ne olur,ah yürekler ne olur?
Tutabilmek hayat? ve tutunabilmek biryerlere,birşeylerin ucunda olsa... S?ms?k? tut yüreğini ki tutundum diyebildiğin birşeyin olsun. Her insan?n en çok aşina olduğu kadar bir o kadar uzak olduğu menzil değilmidir yüreğimiz ?
Ne kadar ara verirse versin insan. birşeye ara vermemeli yüreğine onu hep s?k?ca tutmal? ve tutunacak bir yer bir liman arad?ğ?nda içinde bulmal? onu,
coşturmal? değil mi çağlayanlar??
Açt?rmal? tüm lalelezarlar? yüreğinde.
S?k? tut yüreğini hem de s?mk?s? kaçmas?n .
Niye s?k?l?yoruz ki ?
Neden hezeyanlar neden yüreğimizde med-cezirler ?
Galiba tutam?yoruz/tutunam?yoruz, hiç bitmiyor yürek f?rt?nas?da ondan.
Ne ümitler sakl?yorum içimde ve de son nefese kadar saklayacağ?m ben.
Ümit o ki; hiçbir çile ve zorluk ruhu y?pratmas?n, yolundan al?koymas?n.
Bedenimiz elbet eskir, pörsür. ya ümitlerimiz hayallerimiz ve tabi ki s?k? s?k? sard?ğ?m?z, sar?ld?ğ?m?z yüreğimiz?
S?k? tut yüreğini;
Ç?k onunla çimenler üzerine.
Kat?l sende hayallerindeki mavi turlara
Savaş Don-Kişotlar gibi yeldeğirmenleriyle
Dal seyrine sevgilinin gözlerinde maviyle tüllenen enginlere...
Koş işte yüreğinle tut ellerinden, yürüt onu çocuklar gibi...
Seherlerle uyan, yalvar Allah''a en güzel esmalarla ve içten dualarla.
ilahi mesajlarla aç?ls?n kalp barajlar?n.
Potansiyele dönüşsün içindeki tutkular?n, arzular?n...
Dostlarla ol,dost ol herkese ve herşeye. Sevgiliyle ve en sevgiliyle muhabbetler et. Yüreğinin çare-i yeganesine hem dem ol.
Mideni düşündüğün kadar onu da düşün, besle büyüt en lahuti manalarla.
Yorgunluk ,dermans?zl?k belirir çok zaman.Düşünemez insan, farkedemez neyi kaybettiğini ve kaybederken neleri yitirdiğini...
Ruhu s?k? tutmal? ki, düşmesin!
Mühim olan o çünkü...
Ve bir papatyan?n düşen yapraklar? sana ;
düştüm,düşmedim der gibi :
Ben seni tutuyorum düşmeyesin diye, sönmez ümitler dolduruyorum içine…
Pörsümez sevinçler, dipdiri hayallerle...
Nede olsa benim yüreğimsin yine de söküp atamam seni!
S?k?ca tutar?m düşürmem seni bir daha söz...
Biliyorsun ben sensiz asla yapamam.
S?ms?k? tut yüreğini ki; düŞmesin !
Ve s?ms?k? sar ki onu; fazla üşümesin...
http://img517.imageshack.us/img517/4...19ul1asje1.jpg