Der-akap zevalle acılanan mülâkatlar, keder ve meraka değmez; iştiyaka hiç lâyık değildir. Çünkü zevâl-i lezzet elem olduğu gibi, zevâl-i lezzetin tasavvuru dahi bir elemdir. Bütün mecazî âşıkların divanları, yani aşknameleri olan manzum kitapları, şu tasavvur-u zevalden gelen elemden birer feryattır. Herbirinin bütün divan-ı eş'ârının ruhunu eğer sıksan, elemkârâne birer feryat damlar." (17.söz'den...)

Bu elemlerin ve feryatların çekiciliği nedir ki? İnsanlar bu dert keder dünyasından ayrılmamaya çalışır...Nedendir bu uğursuz kuyunun yoculuğunda el ele biribirini tutarlar...

Ve sorunlar neden bu kadar sevilirler ve ne bulur insanlar bu içine düşüldüğünde ,kurtulmak için sızlanırlar...Severek isteyerek koşulan bu kargaşa nedir? Neden değiştirilir en güzellerle en çirkinler...Ve bilerek nedir yitenlerin ve gidenlerin ardındaki kaygısızlık...Bir daha dönmeyecek hayal sevdaların ve asla tasavvurla bezeşmiyecek sevgilinin yokluğu;yok yok'a ağlamak ve asla olmayacak bir masalla yaşamakta ne varki..Kırmızı başlığıyla iyilik,iyilik şekline girmiş kötülük...Kutların dişleri hep büyük...

Elde olanlardan neden hep fazladır elde olmayanlar...Neden bir kabulleniş olmaz hayatta da hep başkadır benim arzularım,herkesten başka ve herkesinkinden başka benim duygularım...Ve o mutluluk oyunları ve durmadan doğan karizma ve gizemin çocukları...Sahipsiz hamisiz perperişan sonraları...Yetim duygular...Sağır tabiat kör eşya...
Sana benim için önemlisin desem ve ötelere taşıyamazsam...Ve öteler için Sen benim önemimden daha önemliysen...Sana demet demet çiçekler taşısam ve sen bunları,daha iyilerini hak ediyorsun söylesem;Senin kendi gözünün gördüğünden önemli değil hiçbir şey...Şair aldatma beni...Hiç eflatun saçı olmayacak zamanın...Ve hiç bir zaman dem vurduğun yanlızlık yalnızlık olmayacak...

Var olduğunu anlamak ve önemli olduğum söylensin diye yaşamak olurmu ey şair...hakkıyla anlat herşeyini,anlatamazsan oyalama beni... Çünkü güneş hiçbir zaman senin maşukunun hüsnünden utanmaz..Ve çekmez bulut perdesini senin zevkine...

Kendini aramak adına ve kendin için feda ettiğin hislerindir o nesim-i hayatı sana hissettirmeyen...Minare boylarında huzur,Kalamıştaki başka...Sıyrıl şu gılafı müşevveşten;bul maşukunu aşk-ı hakikide, sonsuza dek yaşa vesselam...